در حالی که مراسم اسکار یکشنبه شب به سراغ درام برجسته کریستوفر نولان «اوپنهایمر» و فیلم پرفروش ۱.۴ میلیارد دلاری «باربی» گرتا گرویگ می‌رود و از آنها و فیلم‌هایی مانند آنها تجلیل می‌کند، چهل و چهارمین دوره جوایز سالانه تمشک طلایی بر فیلم‌های کمتر دیده‌شده سال تمرکز دارد و به سراغ فیلم‌هایی مانند چهارمین فیلم «بی‌مصرف‌ها» و «وینی پو: خون و عسل» که اقتباس ترسناکی از داستان‌های وینی پوی کودکان است، می‌رود.
امسال «خون و عسل» عملاً جوایز رزی را درو کرد و برنده بدترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه (ریس فریک-واترفیلد)، زوج بازیگر فیلم (پو و پیگلت) و بازسازی یا دنباله شد. سیلوستر استالونه و مگان فاکس برای فیلم «بی‌مصرف‌های ۴» برنده جوایز بدترین بازیگر نقش مکمل شدند و فاکس برای «جانی و کلاید» جایزه بدترین بازیگر نقش اول زن را هم به خانه برد. جان وویت برای فیلم «رحمت» برنده بدترین بازیگر مرد شد.
تمشک طلایی، همچنین به فرن درشر رییس انجمن بازیگران جایزه ناجی را اهدا کرد و او را برای هدایت درخشان انجمن بازیگران از طریق اعتصاب طولانی ۲۰۲۳ با یک نتیجه موفقیت آمیز، شایسته این جایزه خواند.
جوایز تمشک طلایی یک مراسم جوایز پارودی است که سالانه از بدترین «شکست‌های سینمایی» تقدیر می‌کند. این مراسم طنز توسط فارغ‌التحصیلان فیلم دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و کهنه‌کارهای صنعت فیلم، جان جی‌بی ویلسون و مو مورفی تأسیس شده‌است، و برای چهار دهه پیش از مراسم اصلی آن، یعنی جوایز اسکار، برگزار می‌شود. اصطلاح تمشک در اینجا به معنای غیرقابل احترام آن استفاده شده‌است، یعنی «شیشکی بستن» ( blowing a raspberry). تندیس آن یک تمشک به اندازه یک توپ گلف است که روی یک حلقه فیلم سوپر ۸ میلیمتری طلایی رنگ‌آمیزی شده‌است، که ارزش تقریبی خیابانی حدود ۴٫۹۷ دلار دارد. بنیاد تمشک طلایی مدعی شده‌است که این جایزه «فیلمسازان سرشناس و بازیگران درجه یک را تشویق می‌کند تا عملکردهای بد خود را قبول کنند».
نخستین مراسم اهدای جوایز تمشک طلایی در ۳۱ مارس ۱۹۸۱ در شاه‌نشین اتاق نشیمن جان جی‌بی ویلسون در هالیوود برگزار شد تا از بدترین فیلم‌های ۱۹۸۰ تقدیر شود. تا به امروز، سیلوستر استالونه با ۱۰ جایزه، پر جایزه‌ترین بازیگر تاریخ در این مراسم است.
