فنآوری واقعیت مجازی رویدادهای تکاندهنده از جنایتهای نازیها در اردوگاههای لهستان را برای قاضیهای دادگستری به تصویر میکشد. دادههای این واقعیت مجازی برای قضات تحقیق شوکآور بوده است.
از طریق یک هِدسِت (گوشی و عینک) میتوان به دیدن جزئیات دهشتناک رویداده در اردوگاه نازیها در آشویتس نشست؛ تصاویری تکاندهنده از ساختمان ورودی، کلبههای چوبی محل سکونت زندانیان، اتاقهای گاز و کورههای آدمسوزی.
پلیس جنایی ایالت بایرن قصد دارد با ارائه این مدل دیجیتال سهبعدی از اردوگاه آشویتس به روند تحقیقات آخرین دادگاههای جنایت جنگی در جنگ جهانی دوم یاری رساند.
رویدادها را میتوان بدین گونه به کمک این فنآوری، در میان یک اردوگاه مجازی بازسازی کرد.
“از نظر حقوقی مسئله بر سر جرم عمد است”
ینس رومل، سرپرست مرکز روشنگری درباره جنایت ناسیونال سوسیالیستها (نازیها) در این باره میگوید: «پیش از این متهمها اغلب ادعا میکردند که آنها در آشویتس فقط خدمت میکردهاند، ولی نمیدانستند در آنجا چه اتفاقهایی میافتد.»
رومل میافزاید: «از نظر حقوقی، مسئله بر سر جرم عمد است: آیا فرد مظنون باید میدانسته که انسانهایی را به اتاقهای گاز میبرند و یا آنها را تیرباران میکنند؟ بدین منظور این مدل دیجیتال و مجازی، وسیلهای مدرن برای کمک به هیئت تحقیق قضایی است.»
“مدرنترین عینک واقعیت مجازی”
این مدل واقعیت مجازی به وسیله رالف برهکر، کارشناسان پلیس جنایی ایالت بایرن در امور تصویرپردازی دیجیتال تهیه شده است. با کمک این مدل، اردوگاه آدمکشی در لهستان اشغالشدهی دوره جنگ دوم جهانی، که قتلگاه یک میلیون و ۱۰۰ هزار انسانبوده، به شکل شگفتانگیزی زنده به نمایش درمیآید.
این کارشناس ۴۳ ساله میگوید: «تا جایی که اطلاع دارم، از اردوگاه آشویتس – بیرکنائو مدل دقیقتری وجود ندارد.» او میافزاید: «ما از مدرنترین عینکهای واقعیت مجازی که در بازار وجود داشته، استفاده کردیم. هر گوشهی صحنه را که بزرگنمایی کنید، میتوانید کوچکترین جزئیات را بازشناسید.»
واقعیتهای دهشتناک
این مدل دیجیتال در دادستانها، قاضیها و شاکیان حس و برداشتی دهشتناک از اردوگاه برمیانگیزد، به ویژه آنگاه که حرکت دستههای بزرگ زندانیان را در برابر خود میبینند. حتا درختان را میتوان دید که زمانی در آنجا افراشته بودند تا بتوان دریافت آیا دید را محدود میساختهاند یا خیر.
برهکر میگوید: «یک چنین مدل سهبعدی طبیعی است که نگاه کلی بهتری ارائه میدهد تا یک نقشهی دوبعدی؛ و بهتر میتواند بازسازی کند که مثلا یک زندانبان چه چیزی را میتوانسته و چه چیزی را نمیتوانسته ببیند.»
هنوز دهها مظنون در قید حیات هستند
آغاز این پروژه به روند رسیدگی قضایی به اتهامهای یک مکانیک چکتبار به نام یوهان برهیر بازمیگردد که متهم به کمک به قتل ۲۱۶هزار یهودی مجاری بوده است.
در جریان این رسیدگی دادستانی شهر وایدن از یک مدل پیشین سهبعدی بهره گرفته بود. اما متهم ۸۹ ساله که تابعیت آمریکا را داشت، در ژوئن ۲۰۱۴ فقط چند ساعت پیش از آنکه دادگاهی در آمریکا اجازه استرداد او را صادر کند، فوت میکند.
در این سال مدل دیجیتال دیگری به کار گرفته شد، هنگامی که زندانبان اساس، راینهولد هانینگ، به اتهام کمک به قتل ۱۷۰هزار انسان به پنج سال زندان محکوم شد.
تیم ینس رومل، سرپرست مرکز روشنگری درباره جنایت ناسیونال سوسیالیستها (نازیها)، هنوز علیه دهها فرد مظنون دیگر که در قید حیات هستند، در حال تحقیق است. او معتقد است که این افراد به احتمال در برابر دادگاه قرار خواهند گرفت.
استفاده از نقشهها و عکسهای اردوگاه
برهکر، طراح این مدل سهبعدی جدید، برای بازسازی صحنهها از نقشههای اداره نقشهبرداری ورشو و بیش از یکهزار عکس استفاده کرده و دادههای دیگر را از دو سفری که در سال ۲۰۱۳ به آشویتس داشته تهیه کرده است.
او توانسته با اسکنر لیزری و دادههای بایگانی آشویتس ساختمانها را بازسازی کند: «ما توانستیم هر ساختمان را به کمک نقشههای کاملا دقیق بازسازی کنیم.»
روایتهای شوکآور
برهکر که یک مأمور پلیس تحقیق باتجربه است، خود از روایتهای مسئول لهستانی آرشیو آشویتس شوکه شده است: ازجمله اینکه، از آنجا که دودکش کورههای آدمسوزی به دلیل استفاده شدید از کورهها ترک برداشته بودند، جسدها را مجبور بودهاند خارج از محل کورهها در فضای باز بسوزانند.
برهکر میگوید: «مأموران اساس واقعا شیاری تعبیه کرده بودند که چربی جسدهای سوخته شده در آنها به راه میافتاده تا از این چربیها برای سوزاندن دیگر جسدها استفاده کنند.»
به گزارش دویچه وله؛ او میگوید، نفس انسان از شنیدن این روایتها بند میآید.