تحقیقات جدید ناسا شامل بررسی مکان‌های سقوط بشقاب پرنده در سایر سیارات، کمین کردن برای یافتن بیگانگان در سیارک‌ها و ایجاد تلسکوپ رادیویی دائمی در ماه اعلام شده که هدف آن جستجوی زندگی فرازمینی هوشمند یا هوش فرازمینی (SETI) است و بیانگر این موضوع است که چگونه ماموریت‌های آینده ناسا می‌توانند هدفمند و به دنبال تکنوسیگناتورها تمدن‌های پیشرفته بیگانه باشند.
به نقل از نیوز، این تحقیق به‌عنوان مدرکی برای استفاده از فناوری یا فعالیت‌های صنعتی در سایر نقاط جهان توصیف شده است. در این تحقیق ذکر شده که جستجوی تکنوسیگناتورها (سیگنال‌های فرازمینی) به‌سختی آغاز شد اما بدون هزینه‌های اضافی می‌توانست موارد شگفت‌آوری را کشف کند. در سال ۱۹۹۳ به‌دلیل فشار سیاستمداران، پس از توقف جستجو برای تکنوسیگناتورها، ناسا به‌طور فزاینده‌ای درگیر برنامه SETI شد.
این مطالعه شامل فهرستی از ماموریت‌های مشاهده‌ای ناسا برای «اثبات حیات فرازمینی» فراتر از زمین است. شاید جالب‌ترین نکته این تحقیق کاوش‌های میان ستاره‌ای است که ممکن است مدت‌ها پیش شاید در آخرین برخورد نزدیک خورشید ما با ستاره‌های دیگر به منظومه شمسی ارسال شده باشند.
بر اساس نتایج منتشر شده این تحقیق، در حال حاضر، نزدیک‌ترین ستاره به خورشید، پروکسیما قنطورس بیش از ۴.۲ سال نوری فاصله دارد، اما تقریبا هر ۱۰۰هزار سال یک ستاره در فاصله تقریبا یک سال نوری از خورشید قرار می‌گیرد، بنابراین ۱۰ها هزار فرصت برای فناوری‌های مشابه ما برای پرتاب کاوشگرها به سیستم خورشیدی وجود داشته است.
در این تحقیق آمده است: «این مصنوعات ممکن است توسط اجسام منظومه شمسی در مدارهای پایدار گرفتار شده و یا حتی در سیارات، سیارک‌ها یا قمرها سقوط کرده باشند و ممکن است اجسامی با سطح قدیمی در ماه یا مریخ هنوز شواهدی برای چنین برخوردهایی از خود نشان دهند.»
۹ پیشنهاد این مقاله برای ماموریت‌های شکار تکنوسیگناتورها شامل موارد ذیل است.
ماموریت شماره یک: جستجوی مکان‌های سقوط در ماه، مریخ، عطارد یا سرس
سطح این مکان‌ها باستانی و تغییرناپذیر است. اثرات یا مصنوعات موجود ممکن است بین میلیون‌ها و میلیاردها سال حفظ شده باشند، بنابراین ما باید ماه و مریخ را با وضوح فوق‌العاده بالا اسکن کنیم.
ماموریت شماره دو: برای جستجوی آلودگی، زمین را الگو قرار دهیم
همانطور که اخیرا این محققان اعلام کردند، تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) اگر ۱۰ برابر بزرگ‌تر از اندازه کنونی باشد می‌تواند گازهای CFC را – اثبات تمدن – در اطراف سیارات فراخورشیدی پیدا کند. همچنین می‌تواند دی اکسید نیتروژن (NO۲) را بیابد که به‌عنوان محصول جانبی احتراق یا فناوری هسته‌ای تولید می‌شود.
ماموریت شماره سه: کره دایسون (Dyson ) را جستجو کنید
کره دایسون، ابرسازه فرضی است که به‌طور کامل یک ستاره را فرا می‌گیرد و قسمت بزرگی از توان خروجی آن را به دام می‌اندازد، به اصطلاح «ماموریت گرمای اتلاف‌شده» است. برای جمع‌آوری گرمای اتلاف‌شده نیاز به بررسی کل آسمان با استفاده از یک تلسکوپ فضایی با حساسیت در بسیاری از نوارهای مادون قرمز است.
ماموریت شماره چهار: ساخت تلسکوپ رادیویی در قسمت دور ماه
تاکنون جستجو برای تکنوسیگناتورها بیشتر از طریق علم نجوم رادیویی انجام شده است و از طریق پروژه گوش دادن به امواج دادیوی همچنان ادامه دارد. بااین‌حال، یک دیش دائمی در طرف دیگر ماه که عاری از آلودگی ناشی از انتشار رادیوی انسانی است برای جستجوهای بسیار حساس مناسب خواهد بود.
ماموریت شماره پنج: جستجوی بیگانگان در سیارک‌ها
ممکن است بیگانگان پنهان شده بر روی اشیاء نزدیک به زمین که غنی از منابع (NEO) هستند و احتمالا حتی سیارک‌هایی که با زمین به دور خورشید می‌چرخند نیز مشاهده شوند.
ماموریت شماره ۶: رهگیری ماموریت‌ها فشاهای میان ستاره‌ای
ستاره دنباله‌دار بین ستاره‌ای به نام ۲I / Borisov و شی عجیب میان ستاره‌ای موسوم به اوموآموآ (Oumuamua) از سیستم خورشیدی عبور کرد بدون این‌که ما بتوانیم به‌طور قطعی ماهیت و ریشه آن‌ها را تعیین کنیم. بنابراین باید یک ماموریت رهگیری آماده داشته باشیم تا وقتی هدف بعدی مشخص شد بتوانیم بلافاصله آن را بررسی کنیم و این مورد نیز توسط رصدخانه Vera C. Rubin در اواخر سال ۲۰۲۱ آغاز می‌شود.
ماموریت شماره هفت: جستجوی داده‌های موجود
مانند اشیایی که در مدار اطراف سیارات فراخورشیدی قرار دارند، آلودگی در جوهای سیاره فراخورشیدی و تشخیص روشنایی شبانه در سیارات فراخورشیدی امکان‌پذیر است.
ماموریت شماره هفت: جستجوی اشعه لیزر
پالس‌های کوتاه لیزر در آسمان را می‌توان در نور مرئی و در مناطق وسیع مادون قرمز با ابزار جستجو کرد.
ماموریت شماره ۹: مطالعه سیارک‌های کوچک
قطر سیارک‌های کمتر از ۱۰ متر ممکن است مصنوعی باشد، اما هرگز مورد بررسی قرار نگرفتند. شایان‌ذکر است، هر چیزی که دارای سطوح فلزی بسیار صاف باشد، باعث انعکاس‌پذیری بالا می‌شود و نور منعکس‌شده را قطبی می‌کند.
نتایج این تحقیق در نشریه تخصصی Acta Astronautica منتشرشده است.
