مجید دری از روز هیجدهم تیرماه سال 88 در زندان بهبهان در تبعید بسر می برد. این دانشجوی محروم از تحصیل که تنها جرمش دفاع از حق تحصیل است در دادگاه بدوی به ده سال زندان محکوم شد که طبق حکم، پنج سال از آن را باید در تبعید بگذراند. این حکم در دادگاه تجدید نظر به شش سال تغییر یافت.
یه گزارش خبرنامه ملی ایرانیان از جرس ؛ پس از پیگیری های خانواده و وکیل دری یکسال حبس و شلاق از حکم دادگاه تجدیدنظر توسط دیوان عدالت اداری کاهش یافت. اما با گذشت دو سال و نیم تاکنون رای دیوان به زندان بهبهان ابلاغ نشده است.
منور هاشمی مادر مجید دری از آخرین بی عدالتی ها در حق فرزندش سخن می گوید:
روز شنبه با دخترم رفتیم مجید را ملاقات کردیم. مجید همچنان از مشکلات سردرد و کم خونی و ناراحتی دندان و دهان رنج می برد و چشمش هم دچار مشکل شده و پزشک زندان تجویز کرده که باید در بیمارستان خارج از زندان جراحی شود، اما هنوز از انتقالش خبری نیست. دفعه پیش با شرایط خیلی بد یعنی دستبند و پایبند و لباس زندانی می خواستند مجید را به بیمارستان ببرند که مجید زیر بار این اقدام آنها نرفت و حاضر شد درد را تحمل کند اما تن بکار توهین آمیز آنها ندهد. هربار که به ملاقاتش می رویم از دفعه پیش حالش بدتر شده و روز بروز وضعیتش بدتر می شود.
رای دیوان به زندان بهبهان ابلاغ نشده است.
مشکلات که فقط ندادن مرخصی نیست، بلکه آن یکسالی که از حکمش در دیوان کم کردند هنوز به زندان بهبهان ابلاغ نکرده اند! دو سال و نیم از زمان رای دیوان می گذرد اما هنوز این به زندان بهبهان ابلاغ نشده که آنها در پرونده اش لحاظ کنند. هر چه هم پیگیری می کنیم کسی جوابی نمی دهد. حتی کپی حکم را داریم اما باز نمی دانیم چرا دو سال و نیم گذشته اما هنوز حکم همان حکم اولیه است. وقتی حکم زندان برای مجید دادند فوری این حکم را به اجرا درآوردند اما حالا که حکمش کم شده کسی توجهی نمی کند و معلوم نیست به کجا باید مراجعه کنیم تا پاسخ بگیریم. خود مجید هم نگران این مسئله بود که بجای سیزده ماه مانده، او را بیست و پنج ماه در زندان نگه دارند. حرف ما به مسئولین این است که محروم از تحصیلش که کردید، به بدترین منطقه آب و هوایی که تبعیدش کردید، جوانی و سلامتی اش را که ازش گرفتید، حداقل به رایی که دیوان داده و خودتان قبول دارید عمل کنید. حقوق یک زندانی را رعایت کنید.
هر چه برای انتقالش از زندان بهبهان هم اقدام کردیم باز قبول نمی کنند. دیگه وضعیت جسمی خودمون اجازه نمی دهد این همه مسافت را تا بهبهان برویم. الان پدرش چهار ماه است که مجید را نتوانسته ببیند خود من هم بسختی دو ماهی یکبار به ملاقاتش می روم. روز شنبه در این گرمای پنجاه درجه توی بهبهان چندین ساعت اینور و آنور می رفتیم و توانستیم چند دقیقه او را ببینیم و دوباره برگردیم. عمر ما هم با جوانی پسرم بخاطر این ظلم دارد تمام می شود.
در مناظره ها کسی از این وضعیت حرفی نمی زند!
شورای دفاع از حق تحصیل طی گزارشی از ستاره دار شدن ۵۴ دانشجو در دانشگاه های دولتی و آزاد سراسر کشور و عمدتا در مقطع کارشناسی ارشد در سال جاری خبر دادند. در این گزارش آمده است که اکثر ۵۴ دانشجویی که در میانه سال تحصیلی به صورت غیرقانونی از دانشگاه اخراج شده‌اند، از زمان ورود به مقطع کارشناسی ارشد هیچ فعالیت دانشجویی و سیاسی نداشته‌اند و بنا به اظهارات مسئولان در پاسخ به برخی از این دانشجویان، ایشان «تنها به ظن این که ممکن است در آینده و به ویژه در انتخابات فعال شوند» از دانشگاه اخراج شده‌اند.
شورا اعلام می کند روندی که به ویژه از سال ۸۵ برای ستاره دار کردن و اخراج دانشجویان منتقد از دانشگاه‌ها و محروم کردن ایشان از حق تحصیل آغاز شده، آشکارا خلاف قوانین کشور به ویژه قانون اساسی و همچنین معاهده‌های بین‌المللی ای که ایران به آنها پیوسته شامل اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون یونسکو علیه تبعیض در آموزش است. شورا همچنان بر آزادی دانشجویان محروم از تحصیل زندانی تاکید می کند و به ویژه خواستار آزادی دو عضو در بند خود ضیا نبوی و مجید دری پس از ۴ سال حبس و تبعید ناعادلانه می باشد.
مادر این دانشجوی محروم از تحصیل خاطرنشان می کند: “مجید را از تحصیل محروم کردند و اسم دانشجوی ستاره دار روش گذاشتند و حکمش را دانشگاه به خود من داد حالا چه کسی پاسخگوی آینده این جوانان محروم از تحصیل است؟ به ما بگویند آخر به چه گناهی باید از حق تحصیل محروم شوند؟ اینقدر کتک زدند و بلا سرشان آوردند چه کسی حاضر است شجاعانه و بدون ترس از حق آنها دفاع کند؟ اصلا انگار چنین اتفاقاتی نیافتاده و چنین کسانی وجود ندارند. بالاخره به نظر ما نیست که چه کسی رئیس جمهور شود، از قبل انتخاب شده است. بخاطر همین وضع از این بدتر نشود بهتر هم نخواهد شد. چاره ای جز صبر و توکل بخدا برایمان نمانده است.”
