قفلی قدیمی متعلق به قرن هفدهم میلادی از فناوری هوشمندی بهره برده‌است که باور قدمت بالای آن را دشوار ساخته‌است.
اين قفل هوشمند 340 ساله بخشي از مجموعه موزه ريجكس در آمستردام است كه فناوري هوشمندانه‌اي كه در آن به كار گرفته شده مي‌تواند تمامي سارقات قرن 21 را دچار مشكل سازد.
موزه ويكتوريا و آلبرت در لندن نيز نمونه‌اي از اين قفل ردياب را در اختيار دارد. اين قفل كه توسط جان ويلكز ساخته شده‌است، براي محافظت از اتاق‌هايي نگهداري از اجسام ارزشمند مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌است. قفل در بيرمنگام و از جنس برنج و فولاد حكاكي شده ساخته شده‌است و از كليد قالب‌گيري شده فولادي برخوردار است.
با پايين كشيدن كلاه سربازي كه روي قفل قرار دارد، مي‌توان قفل را در وضعيت بسته و ايمن قرار داد. براي باز كردن بايد دستگيره را همزمان با پايين نگه داشتن كلاه چرخاند.
سوراخ كليد زير پاي چپ سرباز مخفي شده‌است، اين پا مانند محور عمل مي‌كند، زماني كه كليدي كوچك فشرده مي شود، پا به سمت بالا جهيده و سوراخ كليد آشكار مي‌شود. كليد هر دو زبانه را همزمان بيرون مي‌آورد و با چرخش بيشتر زبانه اصلي بيشتر از قفل بيرون مي‌زند.
يكي از اصلي‌ترين ويژگي‌هاي اين قفل ردياب بودن آن است، به اين معني كه با هربار باز كردن قفل، صفحه شمارشگري كه روي بدنه فلزي قرار دارد، شماره دفعات باز شدن را نمايش مي‌دهد تا صاحب قفل بداند كه آيا در زمان حضور نداشتنش كسي قفل را باز كرده يا نه. همچنين زماني كه تعداد دفعات به 100 برسد مي‌توان با كمك دكمه‌اي كوچك صفحه شمارشگر را بازنشاني كرد.
به گزارش همشهری به نقل از فاكس‌نيوز،سازنده قفل روي آن اين متن را حكاكي كرده‌است: اگر من زبان داشتم، بدون ترديد و اشتباه هويت تو را كه پنهاني براي دستبرد زدن به ثروت ارباب من آمده‌اي را اعلام مي‌كردم.
