ایرانیان بری مانده از تعرضات افکار دینی حاکمیت اشغالگر و جانی و تروریست پرور آخوندی، که از همان ابتدا فریب دروغپردازی های این ستمگران متجاوز به خود و سرزمین افتخار آمیزشان را نخورده اند. همچنان به روال پیش از چهل سال ننگین گذشته، که همواره به دلایل گوناگون و به مناسبت های مهم تقویمی در کشور بزرگ و نامدار خویش، مراسم شادمانی در کهندیار شان را برگزار می نمودند. همچنان به همان منوال عمل می کنند؛ و در روزهای خاص که به آنها وابسته بودند؛ و موجبات افتخارشان را فراهم می آوردند. هنوز هم به سبک پیشین، با یادآوری آنچه که جز تحسین و احترام را به همراه نداشت. شادمانه در کنار همدیگر گرد می آیند؛ تا با برگزاری جشن و سرور به مناسبت فرا رسیدن آن روز فرخنده، هم خویشتن را در وادی شادمانی وارد نمایند؛ و هم کنش های میهن پرستانه خود را ادامه داده و آداب ملی شان را حفظ کنند.
فردا( بیست و پنجم آذرماه ۹۸ خورشیدی )، دست های مردانه و قامت رشید « پویا بختیاری » و دیگر همرهان و همرزمان جان باخته او، که در کارزار مبارزه علیه بیدادهای سران ستم پیشه و جنایتکار رژیم ملاها، جان شیرین خودشان را، در راه سرفرازی ایران و ایرانی از دست داده اند. جای شان خالی است، تا مادران سوگوار و بزرگوار خویش را در آغوش مهربان خود بکشند؛ و فرا رسیدن روز واقعی مادر در کشورشان را( نه روز زن = تولد فاطمه و خمینی که مصادف با یکدیگر می باشند. ) ؛ را به مادران شایسته خویش شادباش بگویند؟!
برای تمامی این مادران شایسته ایرانی، بردباری در چنین مصیبت بزرگی را آرمان داریم.
« هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ****** ای بی خبر ز لذت عیش مدام ما » !
روز مادر بر تمامی بانوان شایسته ایرانی و مادران راستین فرخنده باد.
با مهر و ادب و احترام
محترم مومنی
