صفحه رسمی اینستاگرام فرامرز اصلانی با اعلام خبر درگذشت فرامرز اصلانی نوشت: «در شامگاه روز اول فروردین ۱۴۰۳، ۲۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی، سرطانی جانسوز فرامرز اصلانی، شاعر، خواننده، آهنگساز، روزنامه‌نگار، و یک انسان خوب را، همراه با نسیم نوروزی، با بدرودی همیشگی، با خود برد، در حالی که دستانش در دستان عزیزانش بود.»
فرامرز اصلانی میانه اسفند سال ۱۴۰۲ از ابتلای خود به سرطان خبر داد و گفته بود، تلاش می‌کند ضمن حفظ روحیه به درمان این بیماری بپردازد.
فرامرز اصلانی با ابتکاراتش، سبکی منحصر به فرد از نوازندگی گیتار و خوانندگی را در موسیقی پاپ ایران بنا نهاد. صدای گرم او، چیره‌دستی در نواختن گیتار و تعلق خاطر او به اشعار کهن ایران، آثار ماندگاری از او در موسیقی ایران ثبت کرد.
فرامرز اصلانی تیر ۱۳۳۳ در خیابان پاستور تهران متولد شد و نوجوانی را در محله امیریه گذراند. پدر و مادر او هنرمند بودند و خانه‌شان میزبان بزرگان وقت موسیقی ایران بود؛ از پرویز یاحقی و و غلامحسین بنان تا رحیم معینی کرمانشاهی و علی تجویدی.
اصلانی جوان بعد از دبیرستان به انگلیس رفت و در دانشگاه لندن روزنامه نگاری خواند.
همان زمان نوازندگی گیتار را حرفه‌ای آغاز کرد و گاهی می‌خواند. سال ۱۹۷۲ مدتی به لس آنجلس رفت و چهارسال قبل از انقلاب به ایران بازگشت. هنوز حرفه اصلی‌اش روزنامه نگاری بود و با روزنامه انگلیسی زبان تهران ژورنال وابسته به موسسه اطلاعات کار می‌کرد.
در همان سالهای ابتدایی دهه ۱۳۵۰، او در محافل کوچک و در جمع هنرمندان گاهی آثارش را اجرا می‌کرد و همان زمان بود که خواندن آهوی وحشی به عنوان خواننده و آهنگساز، نام اصلانی را به عنوان یک خواننده جدید و صاحب سبک مطرح کرد. او روی یک مثنوی حافظ با بیت آغازین: «ای آهوی وحشی کجایی/ مرا با توست چندین آشنایی»، آهنگ گذاشت و خواند. آهنگی که به سرعت مشهور شد و جزو پر شنونده‌ها شد.
یکسال بعد، فرامرز اصلانی آلبومی با نام «دلمشغولی» منتشر کرد که آهنگ آهوی وحشی و چند آهنگ دیگر را شامل می‌شد، از جمله آهنگی که بعدها مشهورترین اثر او شد: «اگه یه روز» یا «اگه یه روز بری سفر». اصلانی یک بار در مصاحبه‌ای داستان این آهنگ را گفت. او شرح داد که چند سال قبل از انتشار آلبوم، زمانی که در یک شب بارانی در ترافیک درآمریکا گیر کرده بود، این آهنگ را با تم جدایی و دوری ساخت.
اما دیگر آهنگ‌های آلبوم «دلمشغولی» هم برجسته بودند: «دیوار»، «دل اسیره»، «یارم کو»، «پرستوهای خسته» دیگر آهنگ‌هایی این آلبوم بودند که حتی تا امروز در ذهن مخاطبان ایرانی مانده‌اند.
اصلانی جوان یکسال بعد آلبوم جدیدی با نام «یاد حافظ» را در سبک پاپ با هشت آهنگ عرضه کرد که شعر «یاری اندر کس نمی بینم، یاران را چه شد» مورد توجه قرار گرفت.
فرامرز اصلانی بعد از انقلاب، ایران را ترک کرد. ابتدا به انگلستان رفت و در سال ۱۹۹۷ به شهر لس آنجلس رفت. او در چهل و پنج سال حضورش در خارج از ایران با هنرمندان سرشناسی چون داریوش و بابک امینی همکاری کرد و ده‌ها کنسرت برگزار کرد.
او در خارج از ایران هم چند آلبوم موفق داشت. از جمله «روزهای ترانه و اندوه» که با ۹ ترانه در سال ۱۹۹۹ منتشر شد.
سال ۲۰۰۲ نیز آلبوم « معشوق همینجاست: رومی» را به همراه داریوش و رامش منتشر کرد.
خط سوم در سال ۲۰۱۰ و نیمه‌شب تا بامداد دو آلبوم دیگر اصلانی بودند که در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۷ منتشر کرد.
