مهندس حشمت الله طبرزدی دبیر کل جبهه دموکراتیک ایران و سخنگوی همبستگی برای دموکراسی در ایران طی پیامی از درون زندان برای ادامه و تشدید مبارزات در سطحی جهانی تاکید مجدد نموده است . با نزدیک شدن 22 بهمن که یاد آور به قدرت رسیدن رژیم مستبد جمهوری اسلامی است، مقاومتهای ضد استبداد مذهبی حاکم بر ایران در سراسر جهان شدت یافته و فعالان سیاسی، مبارزان، و تلاشگران حقوق بشری در روزهای 22 الی 27 بهمن بر محور خواسته هایی که نیاز کنونی جنبشهای مردم ایران را بیان میکند، مشارکت اعتراضی خود را بصورت اکسیونهای عملی در میادین شهرهای جهان و در مقابل سفارت خانه های جمهوری اسلامی بعمل تبدیل خواهند کرد. مشارکت هموطنان ما در کشورهای جهان در حمایت از خواسته های مرحله ای مردم ایران که درچهار مورد مشخص و از سوی مبارزان داخل کشور تعیین شده است، گام نخستین حمایت و تقویت مبارزات در داخل کشور است.
این چهار خواسته محوری شامل:
1- حمایت و دفاع از ازادی زندانیان سیاسی، مبارزانی که بخاطر دفاع از آزادی و حقوق مردم ایران توسط جمهوری اسلامی به بند کشیده شده اند.
2- نفی و محکومیت عمل شنیع و ضد انسانی اعدام: کشتار وسیع و بیرحمانه ای که تنها در قاموس جمهوری اسلامی و حکومتهای ضد بشر امکان ارتکاب آن وجود دارد.
3- دفاع از مردم ستمدیده بخاطر وضعیت سخت معیشتی آنان که محصول سیاستهای ضد ملی جمهوری اسلامی است.
4- نه به حجاب اجباری: که بدلیل فرهنگ تحمیلی دین سیاسی همراه با سرکوب وحشیانه بر علیه زن ایرانی توسط جمهوری اسلامی نیمی از جمعیت کشور ما از برابری در حقوق و حق انتخاب پوشش محروم شده است.
این مجموعه الگوی مبارزات عملی در مرحله کنونی پاسخی است به خواست تاریخی درون کشور.
حشمت الله طبرزدی که قبل از دستگیری مجدد اخیر، بمدت یکسال بطور موقت از زندان ازاد شده بود، به اقدامات ضروری درجهت سازماندهی مبارزات در داخل و برون مرز مبادرت نمود. ایشان جبهه دموکراتیک ایران در برون مرز را با همکاری اعضای سابق و اعضای جدید سازماندهی کرده و راهکارهای ضروری برای ادامه و تقویت مبارزات که از مجموعه نظرات مبارزان داخل حاصل شده بود را به جبهه برون مرز ابلاغ نمود. بر این اساس مرحله نخست مبارزات، بصورت هماهنگی عملی نیروها و جریانات سیاسی برون مرز، از حالت مجازی و صوری به شکل مبارزات عملی و اکسیونی تبدیل شده است. به این ترتیب فاز مبارزات عملی در خارج از کشور، اهداف مهمی را که در مسیر حرکت نیروهای مختلف سیاسی و حقوق بشری قرار دارد، روشن ساخته است. تدوین چهار خواست محوری مرحله ای توسط مبارزان داخل، در صورتی که بصورت عملی پیگیری شود، هدف اتحاد و همبستگی بین نیروهای دموکراسی خواه و سکولار در داخل و خارج از کشور را دنبال خواهد کرد، بدین مضمون که تمام نیروهای سیاسی از نحله های مختلف و با نگرشهای متفاوت، خواهند توانست ضمن مستقل بودن در فکر و برنامه های عملی، بر بستر هماهنگی عملی از نظر زمانی به نتیجه همبستگی رسیده و جریان گسترده ای را در تقابل با استبداد مذهبی حاکم بر کشور ساماندهی نمایند. بدیهی است که جبهه دموکراتیک ایران برون مرز، تنها به نقش کمک رسانی خود ادامه داده و خود بعنوان یک عضو کوچک در کنار بقیه جریانات به مبارزات مشترک ادامه خواهد داد. بر اساس تجربه در برون مرز، اثبات گردیده است که ایجاد هر نوع تشکل مرکزی مشترک، با هر نوع توافق، میثاق و یا تفاهم نامه، نه تنها به اتحاد تشکیلاتی جریانات مختلف کمکی نمیکند، بلکه امکان ایجاد شکاف در میان نیروها و جریانات سیاسی همسو را هر چه بیشتر افزایش خواهد داد، تجربه ای که تا کنون در خارج از کشور نتیجه ای از آن حاصل نشده است. لذا تمامی تلاشها در حوزه عملی مشترک و یا غیر مشترک، اما بصورت هماهنگ، در کشورهای جهان ادامه خواهد یافت. آنچه بر اهمیت هماهنگی عملی میفزاید، اهدافی است که بدنبال خواهد داشت. این اهداف شامل:
الف- هماهنگ شدن نیروهای سکولار و دموکرات همسو و نه الزاما هم فکر در خارج از کشور .
ب- حمایت گسترده از خواستهای مرحله ای مردم ایران و رساندن صدای اعتراض آنها بگوش جهانیان، این اقدامی است که از طریق آن، مردم درون کشور نسبت به حمایتهایی که از سوی هموطنان خارج از کشور صورت میگیرد، احساس رضایت، همدلی و دلگرمی خواهند نمود.
ج- حمایتهای خارج از کشور از مبارزان داخل کشور، انگیزه مقاومت جنبشتهای درونی را تقویت کرده و جامعه را برای آغاز حرکتهای اعتراضی بر علیه حکومت مستبد مذهبی تقویت میکند.
بدیهی است تمامی نیروهایی که هدفشان مبارزه برای حمایت از مبارزان سکولار و جنبش دموکراسی خواهی در داخل کشور است، در برنامه خود برای مقابله با استبداد به جنبشهای اجتماعی سیاسی تکیه میکنند، از جنبش میگیرند و به جنبش میدهند، یعنی یک تبادل منطقی که میان مبارزان سیاسی درون و بیرون مرز بوجود خواهد آمد. شواهد امر حاکی از این واقعیت است که تا کنون در تاریخ مبارزات ضد استبداد دینی بیش از سه دهه ارتباط بین مبارزان درون و برون مرز تا به این حد دامنه دار نبوده است. این ارتباطات مرهون تلاشهای حشمت اله طبرزدی و دیگر مبارزانی است که همچنان در مسیر مبارزات استوار ایستاده اند.
یکی از مهمترین نکات پیوند بین مبارزات داخل و خارج از کشور، طرح تلاشهای هماهنگ عملی بر اساس مطالباتی است که توسط مبارزان داخل مطرح شده است. اما تقلیل این طرح مبارزاتی، مطالبات اجتماعی- اقتصادی، به سطح تقاضا از حکومت، توسط برخی منتقدان، همانقدر ساده لوحانه و مضحک است که بپذیریم حکومت مطالبات کنونی را اجابت خواهد کرد. این دیدگاه نشان داده است که از تجربیات مبارزات سیاسی هیچ نیاموخته است. بدیهی ترین تجربه از این حکومت فرتوت دینی که بجز نکبت و تیره روزی برای جامعه ایران به ارمغان نیاورده است، این است که جمهوری اسلامی به هیچ یک از خواسته ها و مطالبات گردن ننهاده و هیچگاه نیز به تامین خواست جامعه توجه ای نخواهد کرد. بنا بر این، طرح مطالبات و خواسته های چهار گانه، نه از سر تسلیم، که بر اساس ضرورت حضور اقشار و طبقات اجتماعی در عرصه مبارزات میدانی- سیاسی است که طراحی شده است. این تجربه مبارزاتی، اجتماعی سیاسی تا کنون در تمام کشورهای جهان، بدوا از طرح مطالبات شروع و به حذف استبداد ختم شده است. کافی است نگاهی کوتاه به جنبش سبز سال 88 در کشور خودمان و جنبش رو به اعتلای مردم ایران داشته باشیم، تا تفاوت فاز مطالباتی اولیه آنرا در تکامل مراحل اوج مبارزات، که رژیم اسلامی را با شعار مرگ بر نظام روبرو کرده است، ببینیم. نقش دوران ساز جامعه در میادین مبارزات سیاسی بطور طبیعی از مطالبات طبقه ای و قشری در طیفهای مختلف آغاز می شود، تا حکومتهای مستبد را با بی کفایتی و بی پاسخی مطلق روبرو ساخته و از عرصه سیاست کشور بزیر بکشاند. خوشبختانه این فضای امید بخش در میدان مبارزه درون کشور وجود دارد که می‌‌بینیم میدان مقاومت سیاسی ایران مملو از جنبشهای اجتماعی با پتانسیل بالقوه و بالفعل و مبارزانی است که در هر عرصه اجتماعی در حال تلاش هستند. مبارزان پیشرویی چون نسرین ستوده، دکترمحمد ملکی، امیر انتظام، طبرزدی و دهها شخصیت برجسته سیاسی دیگر، زندانیانی که از طیفهای مختلف اجتماعی وارد عرصه سیاسی مقاومت شده اند، وکلای مبارز و شجاع و مدافع زندانیان سیاسی، نظیر محمد سیف زاده، سلطانی، .. جنبشهایی کارگری با نمونه های مقاومتگرانی چون رضا شهابی و دهها اتحادیه و سندیکا، جنبش دانشجویی، که رهبرانی چون مجید توکلی و ضیاء نبوی را در پیشانی خود دارد، جنبش معلمان، که نمونه هایی چون رسول بداقی را در زندان جمهوری اسلامی دارد و مجموعه ارزشمند فعالان سیاسی، حقوق بشری، مانند همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر را داراست، عرصه مبارزه و مقاومت در حوزه اجتماعی و هنری جعفر پناهی هنرمند مسئول در مقابل مردم را که در حوزه هنر به یک مقاومتگر پر صلابت تبدیل شده است و دهها هنرمند دیگر را با خود دارد، در جنبش میلیونی زنان، بزرگ زنانی چون نسرین ستوده را داراست که تاریخ صد ساله اخیر ایران از چنین منش مبارزاتی زن ایرانی کمتر نشانی دارد و طبرزدی را بعنوان یکی از دموکرات ترین شخصیت های سیاسی حال حاضر کشور دارد که در مبارزه و جدال شجاعانه رو در رو با استبداد مذهبی حاکم قرار گرفته است.
اکنون که فراخوان حشمت الله طبرزدی از زندان جمهوری اسلامی و دیگر مبارزان، از زندانی بنام ایران بگوش می رسد، جای بسی تامل برای همه ایرانیان خارج از کشور است، که به ندای این عزیزان پاسخ مثبت دهند و بر شدت تلاشها و حمایت از مبارزات بر حق این فداکاران و فرزندان ملت بیفزایند و با مشارکت و حضور هماهنگ خود، در اعتراضات 22 تا 27 بمهن این ایام را به روزهای ضد استبداد دینی حاکم بر ایران و دفاع از مردم ایران تبدیل نمایند.
زنده باد آزادی
گسسته باد زنجیر استبداد
بر قرار باد دموکراسی در ایران
جبهه دموکراتیک ایران برون مرز
