اژه ای در سال ۱۳۳۵ در « اژیه » از توابع بخش « جلگه » در استان اصفهان به دنیا آمده، وی پس از پایان سطح عالی در مدرسه « حقانی » ، چند سال در حوزه علمیه قم، برای گذراندن « درس خارج ( مهم ترین بخش از دروس حوزوی، که طلبه ها با گذراندن آن نزد یکی از آیت الله های معتبر، موفق به دریافت مجوز استفاده از « عمامه = دستار » ، و احتمالا نگارش رساله ( توضیح المسائل ) خویش می گردند. ) شرکت نمود. وی علاوه بر تحصیلات حوزوی، دارای مدرک دکترای حقوق بین الملل خصوصی نیز هست!
اژه ای را به عنوان سیاستمدار – روحانی و قاضی معرفی می کنند. در واقع او هم، یکی از آخوندهای دجال رژیم خودکامه اسلامی است؛ که با روی کار آمدن حکومت ملاهای اشغالگر در ایران، و به مدد بها دادن مردم ساده انگار کشور در ابتدای شکل گیری حاکمیت جنایت پیشه اسلامی به ایشان، توانسته در پست ها و مشاغل مهمی در سیستم اداری این حکومت دست یابد؛ و خودش را تا به اینجا برساند!
بعضی از مشاغلی که اژه ای بر عهده داشته و دارد، مانند دادستان ویژه روحانیت، وزیر اطلاعات در دولت نهم، و دادستانی کل رژیم را هم در اختیار داشته، و اکنون که با انتصاب آخوند ابراهیم رئیسی، توسط سید علی خامنه ای در روز دهم تیرماه ۱۴۰۰ خورشیدی به ریاست قوه مجریه، او هم ارتقاء مقام یافته، و از معاونت اول این قوه، به ریاست قوه قضائیه در این حکومت ننگین منصوب شده است!
سید مهدی هاشمی برادر داماد حسینعلی منتظری بود. در تخلف مهمی که این فرد مرتکب شد؛ بازجوئی از وی به غلامحسین محسنی اژه ای واگذار گشت. کار به جائی رسید که حاکمیت، سید مهدی هاشمی را، در یک مصاحبه تلویزیونی مجبور به اعترافاتی نمود؛ که همین قضیه، اسباب برکناری حسینعلی منتظری از جانشینی رهبری رژیم را فراهم آورد. اما در عوض، قاضی سی ساله غلامحسین محسنی اژه ای را، به موفقیتی نائل نمود؛ که نتیجه آن، حذف منتظری از سمت رهبری آینده حکومت آخوندها گردید!
محسنی اژه ای در سال ۱۳۷۷، قاضی دادگاهی بود؛ که محاکمه غلامحسین کرباسچی در آن انجام می گردید. مباحثات میان او و کرباسچی در جلسات علنی دادگاه، که از صدا و سیمای دولتی پخش می شد. به دلیل رفتارهای دور از نزاکت قاضی دادگاه( پرتاب نمودن قندان به طرف متهم، گاز گرفتن گوش متهم، و چند عمل دور از منطق وی) ، که با شرایط دادگاه منافات زیادی داشت. در همه جا بازخورد فراوانی یافت؛ و بدبینی شدیدی نسبت به این قاضی حکومت اسلامی را پدید آورد!
وی در سال ۱۳۸۴ که محمود احمدی نژاد ریاست قوه مجریه حکومت اسلامی را بر عهده داشت. برای تصدی وزارت اطلاعات دولت، از مجلس شورای آخوندی رای اعتماد گرفت!
احمد زیدآبادی، که در جریان وقایع سال ۱۳۸۸ در بند الف زندان اوین محبوس بود؛ به بند ۲۴۰ که متعلق به وزارت اطلاعات بود منتقل گردید؛ که به گفته خودش در آن بند، با جهنم واقعی مواجه شده بوده است!
در سوم مرداد سال ۱۳۸۸، چند روز پس از درگیری لفظی اژه ای و چند وزیر دیگر با محمود احمدی نژاد در جلسه هیئت دولت، و خروج اعتراضی آنها از جلسه دولت، بر سر تعلل احمدی نژاد از پذیرش برکناری اسفندیار رحیم مشائی، و همچنین مخالفت وزیر اطلاات با پخش اعترافات بازداشت شدگان حوادث بعد از انتخابات در تلویزیون حکومتی، احمدی نژاد اژه ای را از کار برکنار کرد. بعد سی و یک نماینده مجلس، در نامه ای که در صحن علنی مجلس هشتم حکومت اسلامی قرائت شد. از او تقدیر کردند؛ و مجید علوی معاون وزیر اطلاعات، حکم سرپرستی وزارتخانه را قبول نکرد؛ و احمدی نژاد خود سرپرستی این وزارتخانه را بر عهده گرفت. ولی بعضی از نمایندگان مجلس، این اقدام احمدی نژاد را عجولانه، نسنجیده و بدون برنامه معرفی کردند!
محسنی اژه ای پس از اختلاف با محمود احمدی نژاد، و برکناری از وزارت اطلاعات رژیم، در شهریور ۱۳۸۸ با حکم صادق لاریجانی به عنوان معاون اول قوه قضائیه منصوب شد. وی ضمن عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، در تاریخ دهم تیر سال جاری خورشیدی( ۱۴۰۰) با حکم سید علی خامنه ای به عنوان رئیس قوه قضائیه جکومت اسلامی هم منصوب شده است!
محسنی اژه ای در موقعی که معاون اول قوه قضائیه در دوران ریاست صادق لاریجانی بود. در باره پرونده اکبر طبری و غلامرضا منصوری، که در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ برگزار گردید. در سخنانی بیان کرد: با وجود ارتباط زیاد ایشان با قوه قضائیه کشور، و فسادهای گسترده ، همچنان برای من و صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه ، فسادهای مالی وسیع ایشان مشخص نبود. وی در ادامه بیان کرده است: با وجود فسادهای اکبر طبری، اگر کسی فرصت توبه بخواهد؟ باید به او فرصت دهیم. اگر جلسات دادگاه مفسدان اقتصادی را غیر علنی برگزار می کنیم؛ برای این است؛ که اطلاعات محرمانه به دست دشمنان کشور نرسد!
اژه ای در شهریور ماه سال ۱۳۹۲ در نامه ای به محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات، خواستار اعمال محدودیت های بیشتر روی اینترنت، نظیر وایبر، واتس آپ، تانگو و سایر شبکه های اجتماعی شد. این اقدام واکنش های زیادی در میان آحاد جامعه ایران به وجود آورد!
غلامحسین محسنی اژه ای، در سی ام آذر ۱۳۹۶، در دیداری که با دانشجویان دانشگاه شریف داشت. در واکنش به اعتراضات دانشجویان آنجا، با صدای بلند« سوت بلبلی » زد؛ که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی و رسانه های مجازی داشت!
وی در ۲۵ آذر ۱۳۷۷ با حکم سید علی خامنه ای، جانشین محمدی ریشهری که دارای مقام دادستان کل دادگاه ویژه روحانیت بود شد!
رفتار نسنجیده وی با نزدیکان آیت الله منتظری نیز، از شاخص های بی خردانه این آخوند حکومتی، در برخورد با خودی های رژیم محسوب می شود. در این باره سعید منتظری فرزند حسینعلی منتظری، در نامه ای که برای خامنه ای نوشته بود می گوید: در دوران محسنی اژه ای، حدود یک سال در سلول انفرادی زندان، محبوس بوده است. او همچنین نوشته، که منزل مسکونی و کتابخانه شخصی و دفتر پدرش، در ده سال گذشته، و حسینیه شهدا محل تدریس او( حسینعلی منتظری ) حدود ۲۲ سال است که پلمپ شده اند. احمد منتظری فرزند دیگر آیت الله منتظری هم می گوید: بسیاری از شخصیت های جمهوری اسلامی شاگرد پدر من بودند. محسنی اژه ای، از سال ۱۳۶۵ در پرونده هائی که علیه حسینعلی منتظری و نزدیکان او تشکیل می شد حضور داشته، و در پرونده مهدی هاشمی برادر داماد منتظری، در بخشی از اتفاقات این پرونده، باعث حذف منتظری از سمت قائم مقامی رهبری رژیم شده است!
وی در کسوت رئیس دادگاه ویژه روحانیت، در جلسه هفتگی هیئت نظارت بر مطبوعات، با عیسی سحرخیز نماینده مدیران مطبوعات در این هیئت گلاویز شده، و باز هم اقدام به پرتاب قندان به سوی او، و سپس گاز گرفتن شانه راست وی نموده است. تا کنون به شکایت سحرخیز از او رسیدگی نشده است!
اکبر گنجی هم پس از نوشتن کتاب های « تاریکخانه اشباح » و « عالی جناب سرخ پوش » و « عالی جنابان خاکستری »، از وی به عنوان یکی از افراد دخیل در قتل پیروز دوانی و قتل های زنجیره ای یاد کرده است!
کم ترین واکنش ها به موارد یاد شده در بالا، یک برداشت منطقی روانشناسانه در این باره است: که منصوب شدن چنین فرد روانی و بیمار ردحی به ریاست قوه قضائیه توسط خامنه ای، اقدام بسیار ناشایستی از طرف رهبری حاکمیت این رژیم اهریمنی است؛ که مردم بی گناه ایران را، درون دادگاه های غیر انسانی شان، به دام قاضیانی می اندازند؛ که رئیس شان فرد تبهکاری مانند غلامحسین محسنی اژه ای است؛ و این قاضی ها نیز خواهند توانست، همچون ریاست وحشی پیشین این مجموعه، افراد زندانی با جرم های فابل بخشش را، به دام دژخیمان حاکمیتی بی اندازند؛ که از پیشکسوتان خودشان، رساندن آزارهای بی حد و وحشیانه علیه مردم بی دفاع کشورمان را به انجام برسانند!
« یا رب روا مدار، که گدا معتبر شود*** گر معتبر شود، ز خدا بی خبر شود »!
