محمد معزی، برادر علی معزی، زندانی سیاسی که از خرداد ماه ۱۳۹۰ بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد گفت که اول خرداد ماه ۱۳۹۶ حکم محکومیت برادرش تمام شده اما او را همچنان در زندان نگاه داشته‌اند.
آقای معزی گفت که یازدهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ برادرش را به زندان ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ در فشافویه منتقل کرده‌اند و او در حالی در این زندان به سر می‌برد که وضعیت جسمانی‌اش نگران کننده است.
علی معزی، ۶۴ ساله که سابقه زندان در دهه ۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق را دارد به گفته برادرش پس از سفر به کشور عراق برای دیدار با فرزندانش و در بازگشت به ایران بازداشت شد. محمد معزی به کمپین گفت: «بچه‌های برادرم در کمپ اشرف در عراق به سر می‌برند و عضو سازمان مجاهدین هستند. برادرم در سال ۱۳۸۷ برای دیدن آنها به عراق سفر کرده بود که به عراق رفته بود که در بازگشت به ایران دستگیر شد و به او اتهام اجتماع و تبانی و ارتباط با سازمان مجاهدین زده زدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب هم حکم ۵ سال زندان داد که دو سال تعزیری و سه سال تعلیقی بود. بعد از دوسال در آبان ماه ۱۳۸۹ با پایان یافتن دو سال زندان‌اش آزاد شد ولی خرداد ماه ۱۳۹۰ یعنی ۶ ماه بعد از آزادی او را دوباره بازداشت کردند.»
برادر علی مغزی گفت: “چون در مراسم ختم علی صارمی که از هم بندی‌های دوران زندان اش بود و اعدام شده بود شرکت کرده بود به او اتهام تبلیغ علیه نظام زدند و یک سال زندان دادند. منتهی گفتند حکم سه سال تعلیقی که از قبل داشت هم اجرا می‌شود و ۴ سال زندان ماند. خرداد ماه ۱۳۹۴ حکم ۴ سال تمام شد و باید آزاد می‌شد اما او را به سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین بردند و داخل زندان برای او پرونده تشکیل داده و دوباره اتهام تبلیغ علیه نظام و دوباره یک سال حکم دادند. خرداد ۹۵ نزدیک آزادی‌اش دوباره همین داستان تکرار شد پرونده تشکیل دادند و باز تبلیغ علیه نظام و یک سال زندان.”
آقای معزی از پایان حکم محکومیت برادرش خبر داد و گفت: “حالا در سال ۹۶ که هستیم برادرم باید خرداد ماه آزاد می‌شد چون حکم او تمام شده اما باز هم او را آزاد نکردند و گفته اند پرونده دیگری تشکیل داده‌اند. دوبار هم جلسه دادگاه گذاشته‌اند که برادرم به دلیل اینکه پابند و دستبند زده‌اند نرفته و همین طور بلاتکلیف در زندان است.”
او همچنین از انتقال علی معزی به ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ خبر داد و گفت: “در این چند سال برادرم در زندان‌های اوین و رجایی شهر بود. الان دو ماه است یعنی از ۱۱ اردیبهشت ماه ۹۶ او را به زندان ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ در فشافویه برده‌اند. این زندان متاسفانه کیفیت خوبی ندارد و او در بندی است که از نظر بهداشت و رفاه خیلی بد است جای خواب هم ندارد. کلا این زندان نسبت به اوین کیفیت پایین تری دارد و نمی‌دانیم چرا برادرم را به این زندان منتقل کرده‌اند و تاکنون سابقه داشته زندانیان سیاسی را به این زندان ببرند.”
محمد معزی، وضعیت جسمی برادرش را وخیم توصیف کرده و گفت: “بیماری مجاری ادرار و کلیه دارد. پروستات دارد و وقتی در سال ۹۰ بازداشت کردند مبتلا به تومور مثانه و تحت درمان بود. جراحی کرده بود. الان که وضعیت‌اش شدیدتر هم شده در زندان و ما نگران وضعیت جسمی‌اش هستیم. ۶۴ سال دارد و از بیماری‌هایی که عرض کردم رنج می‌برد. واقعا هم کار خاصی نکرده من نمی‌دانم چرا هرسال حکم‌اش تمدید می‌شود به جای اینکه آزاد شود و مشکل اصلی چی است که ایشان را نمی‌گذارند بیرون بیاید واقعا برای ما سوال است و دقیقا نمی‌دانیم چی است.”
برادرعلی معزی گفت: “بازجویش به او گفته بود که تو را آزاد نخواهیم کرد اما فکر نمی‌کردیم اینطور مدام پرونده سازی کنند. از سال ۹۰ که گرفتند تاکنون چند بار حکم‌اش تمام شده حکم جدید داده‌اند و در این فاصله هیچ وقت به او مرخصی نداده‌اند و از مرخصی محروم است. البته برادرم در داخل زندان بیانیه امضا کرده یا وقتی که برخی از هم بندی‌هایش را اعدام کردند در اعتراض نامه نوشته، همین‌ها را کرده‌اند مبنای پرونده سازی.”
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ او گفت که پرونده علی معزی از شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب فرستاده شده است. آقای معزی گفت: “در سال ۸۷ خانم گیتی پورفاضل، وکیل برادرم بود. اما الان وکیل ندارد. دو بار آخری که محاکمه و حکم دادند وکیل نداشت. آقای امیرسالار داودی هرچه تلاش کرد صلواتی اجازه نداد وکالت نامه بگذارد و نپذیرفت.”
