از سال ۱۳۸۸ خورشیدی ، حضور مردم مبارز کشورمان علیه حاکمیت آخوندی اسلامی در ایران گسترش یافت . با مصدوم گشتن و کشته شدن تعدادی از هم میهنان ما در آن کارزار ملی – میهنی ، از جمله دو جوان دلاور که نام شان همچنان در همه جا مطرح می شود ( ندا آقاسلطان و سهراب اعرابی ) ، زمینه گسترده تری جهت پیگیری اعتراضات ضد رژیم آخوندی در سراسر کشورمان پدید آمد ؛ و آغازی دیگر جهت مبارزه ای بی امان با حاکمیت تازی تباران در میهن مان را مهیا ساخت !
متاسفانه آن خیزش به نتیجه ای که انتظار می رفت منجر نگشت ؛ و هم میهنان حق طلب ما در ادامه آن مبارزات ، ناگزیر بودند که باری دیگر به طور پیوسته همه ساله از ۱۳۹۲ خورشیدی تا کنون ، برای باز پس گرفتن آنچه که رژیم آخوندی در حکومت اسلامی از ملت دریغ نموده و حق شان را به آنها نداده است . در همان مسیر به مبارزه با اشغالگران کشور خود مشغول باشند !
بدیهی است که سر انجام پیروز خواهند شد . و سرزمین خود را از استیلای اشغالگران میهن شان نجات خواهند داد !
ولی اگر تا این برهه زمانی در این رابطه موفق نبوده اند ؟ باید همچنان برای به دست آوردن دلائل عدم خلاص نمودن خود و سرزمین خویش از ظلم و جور این بدترین حاکمیت در جهان بکوشند !
اما اگر این تلاش ها به نتیجه مطلوب نرسد ؟ باید دلائل آن را یافت ؛ و با تغییر دادن روش های مبارزاتی خود ، راه حل جدیدی را جهت پیروزی حتمی جایگزین آن نمود و مورد استفاده قرار داد !
از باب آنکه دست یافتن به این هدف مهم یک آرمان ملی است . بنابراین کل آحاد ملت جهت رها نمودن خود و سرزمین شان از اشغال حاکمیت دیکتاتوری آخوندی اسلامی ، می بایست فقط به تظاهرات بسنده نکنند . بلکه با ایجاد تعامل میان همدیگر ، و برنامه ریزی برای یک خیزش عمومی بکوشند . تا به نتیجه ای که می خواهند برسند !
تا به کی باید جوانان غیور ایرانزمین در این رابطه « پر پر » شوند و جان گرانبهای شان در مصاف با اهریمنان حاکم بر دیار خود را از دست بدهند ؟!
یاقتن دلائل به نتیجه نرسیدن حرکت های انقلابی مردم ایران در این رهگذر ، خیلی هم سخت نیست . به طور مثال: دیروز بازنشستگان جهت ابراز عدم دریافت نمودن حق مسلم خود از سوی ادارات محل خدمت شان ، اقدام به تظاهرات حق طلبانه در یک محل کرده اند . امروز فرهنگیان برای اعتراض به مسئولان که ماه هاست مزایای آنها را پرداخت ننموده اند در خیابان های محل سکونت خویش حضور می یابند ؛ و فردا پرستاران جهت اعتراض برای پرداخت نشدن « اضافه حقوق شان » دست به اعتراض خواهند زد !
نا گفته پیداست ، که نتیجه مثبت این عصیان های پراکنده زود حاصل نشوند . در چنین شرایطی باید به دنبال دلیل اصلی این ناکامی بود . تا بیش از این به دیکتاتورهای حاکم بر میهن مان فرصت ندهیم ؛ که همه روزه به دلائل واهی فرزندان ما را به قتل برسانند ؛ و با خیال راحت بر مسند قلدری و زور گوئی شان به ملت ایران تکیه بدهند . و ضمن حکم راندن بر کهندیار ما ، و قرار دادن مردم بی پناه کشورمان زیر یوغ ستمکاری های مستبدانه خویش ، همچنان مشغول دزدیدن دارائی های ملی همین مردم به جان آمده باشند !
در این صورت باید دانست ؛ که در میان دلائل منجر گشتن تمامی خیزش هائی که تا کنون شکل گرفته و به نتیجه مطلوب نرسیده اند . دلیل اصلی را جست و آن را مضمحل نمود . تا پیروزی نهائی و خلاص گشتن از سلطه اهریمن تثبیت گردد !
دیدگاه ها در این رابطه متفاوت هستند . اما به زعم من که هم اکنون در حال نگارش این مطلب می باشم ؛ و بر اساس این سخن منطقی که می گوید : « یک دست صدا ندارد » ؛ هرگز با این تظاهرات پراکنده به نتیجه مطلوب دست نخواهیم یافت !
چه باید کرد ؟
اگر به خیزش های تمامی گروه های نامبرده در پاراگراف نخستین این نوشتار بنگریم ؟ شاید در مجموع به رقم صد هزار تن معترض برسیم . ولی توضیح واضحات است ؛ که این تعداد فقط وقت گرانبهای خود را تلف می کنند ؛ و برخی از ایشان در این ارتباط یا اسیر و زندانی می شوند . و یا توسط مزدوران سلاح در دست سید علی خامنه ای و همدستان او ، جان شیرین خود را از دست می دهند !
آنچه که مسلم است ، فردی مسؤل در هر یک از این گروه ها،( بازنشستگان ، پرستاران ، فرهنگیان و احتمالا دانشجویان ) را گرد هم آورده و جهت برگزاری مراسم راهپیمائی و آزادیخواهی و حق طلبی آماده نموده است !
چنانکه « سر گروه های » مورد نظر ، پیش از تجمع اعتراضی با هم ارتباط یابند خواهند توانست ؛ که با یک برنامه ریزی کارآمد ، تجمعات میلیونی را تدارک ببینند ؛ و یک بار برای همیشه خویشتن را از شر حضور شیاطین در کشورشان نجات بدهند !
زیرا « فرض محال ، محال نیست » ؛ اگر فرقه تبهکار رژیم آخوندی صد یا حد اکثر دویست هزار از افراد جنایتکار خویش را به میدان بفرستد ؟ آن گروه دست کم دو میلیونی بر آنان چیره خواهند شد ؛ و کار را به نفع خودشان به پایانی مطلوب خواهند رساند !
در چنین شرایطی ، هر دو سه تن از مبارزان می توانند شجاعانه ، در اطراف هر یک از خیانتکاران به این ملک و ملت قرار بگیرند ؛ و او را در مهار میهن پرستانه خویش ناتوان کنند و شکست بدهند !
خودم به عنوان نگارنده این نوشتار بر این باورم ، که اثر روانی این گردهمآئی های حساب شده ، بر توان یکایک مبارزان راه مقابله صحیح با این ایادی شیطان می افزاید ؛ و ضمن ایجاد وحشت در میان گروه متخاصم ، به مبارزان که در کنار همدیگر به مصاف دشمنان داخلی در میهن شان می روند نیروئي مضاعف می بخشد . و همین جریان بر جدیت ایشان جهت خلاص نمودن خود و کهندیارشان از چنگال وحشی ترین موجودات جهان یاری می رساند . تا در کنار همدیگر از موفقیت غیر منتظره خود و غلبه بر اشغالگران میهن شان شادمان گردند ؛ و جشن پیروزی نور بر تاریکی را ، با ابهتی غیر منتظره بر پا کنند !
