طلا، بدون تردید یکی از بی رقیب ترین فلزات گرانبهای موجود در طبیعت این جهان فنا شونده است. اهمیتی که آن را به چنین درجه والا و پرارزشی ارتقاء داده است؛ صدها خاصیتی هستند، که این فلز شگفت انگیز دارد. – قابلیت آلیاژ پذیری طلا با برخی از فلزاتی که هیچ وجه مشترکی با یکدیگر ندارند. – زیبائی خیره کننده و درخشندگی استثنائی آن، – کاربردهای فراوان این فلز بی نظیر در بسیاری از زمینه های متعدد، – پایدار ماندن و استقامت داشتن وعدم زنگ زده شدن اش، – قابلیت انعطاف پذیری و شکل گیری این فلز منحصر به فرد، دهها و صدها برتری دیگری که طلا دارد؛ مختصات فوق العاده ای هستند؛ که آن را در حدی فنا ناپذیر می کنند؛ که تا بتواند به راحتی، خودش را از دیگر فلزات قیمتی موجود در طبیعت هستی، یگانه نماید و آن را نسبت به بقیه استخراجی هائی، که از معادن گوناگون در گیتی استخراج می گردند متمایز بسازند. اینها امور و مشخصه هائی هستند؛ که اگر نگوئیم در همه موارد، بلکه در بیشتر دستآوردهای صنعتی و هنری، صنایع پزشکی کاربردهای فراوانی دارند!
اما با تمام اینها، موجودی به نام انسان، چه زن و چه مرد، چنانچه آدمی شایسته و انسانی نیکوکار و نوعدوست و خوش فکر و با سواد و کمال و دارای خصوصیات منسوب به یک انسان کامل باشد؛ یک خلقت برجسته و بی همانند در چرخه هستی و این جهان پهناور است. که از تمام طلاهای موجود در گیتی، با ارزش تر، مفیدتر، سازنده تر، و یکی از بی نظیرترین و استثنائی ترین عنصر زنده در جهان مادی و معنوی می باشد. این افراد یا اشخاص(عوام و شخصیت ها) در هر محیطی که باشند، آنقدر ارزشمند و مفید بودند و هستند و خواهند بود؛ که کوچکترین نیازی به حمل نمودن هیچ نوع زیورآلات گرانبهائی، مانند سنگ های قیمتی و طلا را ندازند. چون ارزش معنوی خودشان و شخصیت استثنائی ایشان، هزاران بار بیشتر از این مفاهیم مادی و دارای قیمت های ظاهری است!
اینها کسانی اند، که وجودشان(در ظاهر و در باطن)، از هرگونه عیب و ایراد رفتاری و کرداری و گفتاری در جامعه پیرایش شده، و از هر نوع شخصیت های ناخوشآیند و آکنده از نقاط ضعف فراوان، در مراوده های خصوصی و فردی، تا عمومی و اجتماعی پیراسته اند؛ و مراتب انسانی ایشان در حدی از والائی و شایستگی است؛ که چنانچه خودشان را به صدها زیور طلا بیآرایند؛ آن قطعه های زیور طلا، هر چه که باشند؛ ارزش واقعی خودشان را از دست می دهند و بی بها می گردند!
در محلی به نام ” مشهد مرغاب ” در حوالی روستای سیوند و حومه شهر مرودشت در استان فارس، نزدیک تخت جمشید، مقبره بسیار ساده ولی بی نهایت زیبای یکی از بهترین انسان های روی زمین، و یکی از مشهورترین پادشاهان نیکونام و نیکوسرشت و نیکوکار ایرانی، کوروش(کورش) کبیر هخامنشی قرار دارد. در آنجا پیکره این انسان برجسته و بی نظیر، که جز به سرفرازی و برتری ایران و ایرانی در تمامی روزگاران، از جهان آن موقع تا پایان هستی نمی اندیشید آرمیده است. در این منطقه و بر روی این مقبره، که متعلق به یکی از شایسته ترین انسان های دنیا می باشد؛ یک گرم طلا و یا که فلز قیمتی دیگر و هیچ نوع جواهری وجود ندارد و به کار نرفته است!
حال آنکه، مقبره های بسیاری از ناپاکان و نادرستان گیتی، چه در گذشته های دور و چه در قرون اخیر و معاصر، در آرامگاه های بدترین، شرورترین، ناپاک ترین، ابلیس ترین، پلید اندیش ترین و ناانسان ترین آدم های دنیا، که هیچ بوئی از انسانیت نبرده بودند؛ صدها کیلو طلای با عیار بسیار بالا به کار رفته است. که سازندگان فرصت طلب و نادان و نوکرمآب آن و این قبرهای بسیار گران، اما کاملا بی ارزش، و خفتگان بی ارزش تر از آن قبرها، درون این گورهای پر زرق و برق، آنقدر ابلهانه عمل نموده اند؛ که هر آدم عادی و بی طرفی هم، می تواند به خوبی درک کند؛ که چرا این بدترین های جهان، تلاش دارند که با افزودن اینهمه طلای ناب و سنگ های گرانبها، بر گنبد و بر ضریح این جنایتکاران، برای ایشان شخصیت های کاذب و والائی های غیر متجانس با شخصیت اصلی این نامردمان، و آنچه که از آنها سراغ داشتیم و داریم را به دیگران ارائه بدهند!
این زورگویان خبیث پرور و بدسرشت، با غصب نمودن شصت هکتار زمین مردم بی نوا و بی پناه ایران، در بخش جنوبی شهر تهران، گران ترین قبر موجود در جهان را، برای بی بها ترین و ناانسان ترین و جلادترین و نادان ترین مردم گیتی، برای خمینی هندی زاده ضد ایرانی و بدکنش و بد اندیش و جنایت پیشه و انتقامجو ساخته اند. مردم ابلهی نیز هستند، که در کمال نادانی و ابلهی، نمی توانند بفهمند که امامان دیگر هم در کشورهای شیعی مذهب، به همین روش برای مردمان نادان جهان ساخته شده اند. تا این بی خردان را، برای بهبودی بیماری و گشوده شدن گره های مشکلات خویش، به زیارت این نامردمان تاریخ بشری بکشانند؛ و شفای خود را از جانی ترین آدمهای روی کره زمین بخواهند!
پروردگارا، آنهائی را که عقل دادی چه ندادی؟ و آنانی را که نادان و بی خرد آفریدی چه دادی؟!
محترم مومنی