صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران می‌گوید:برقراری رابطه ایران و آمریکا در کوتاه مدت بعید است اما به طور یقین در آن سمت و سو حرکت می‌کنیم.
گفتگوی سایت روزان با صادق زیباکلام، استاد دانشگاه را در زیر می خوانید:
آقای دکتر!برخی از چهره‌های سیاسی معتقدند تابوی مذاکرات با آمریکا شکسته شده است آیا این شکستن تابو به منظور بازشدن راه برای ادامه مذاکرات در مباحث غیرهسته‌‌ای است؟
قطعا همینطور است.یعنی هیچ دلیل عقلی، شرعی، انقلابی و منطقی وجود ندارد که اساسا نباید با آمریکا برسر مسائلی که اختلاف داریم صحبت کنیم.خیلی‌ها بودند که حتی مذاکره برسر مسئله هسته‌‌ای را قبول نداشتند و این را محال می‌دانستند اما این اتفاق افتاد و در چارچوب بین المللی آمریکاییها امضای خودشان را پای توافق گذاشتند لذا اینگونه نیست که آنها بتوانند زیر توافق بزنند چراکه غیر از آمریکا، شورای امنیت ملی و سازمان بین المللی انرژی هسته‌‌ای نیز پای توافق را امضا کرده‌‌اند بنابراین بنده معتقدم می‌شود برسر دیگر موضوعات هم به توافق رسید.ضمن اینکه مسئله هسته‌‌ای خیلی دشوارتر و پیچیده تر بود و جنبه‌های مختلف را در بر می‌گرفت درحالی که ما در موضوعات دیگر اشتراکات بیشتری با آمریکاییها داریم.
منظور شما مسائل منطقه‌‌ای است؟
بله،ببینید به عنوان مثال درباره مسئله افغانستان نه تنها هیچ مشکلی باآمریکاییها نداریم بلکه اتفاق نظر هم داریم، هردو کشور مخالف بازگشت طالبان و خواهان استقرار دولت فعلی هستند. در عراق هم دقیقا همینطور است یعنی نه ما می‌خواهیم عراق تجزیه شود و داعش در این کشور قدرت پیدا کند و نه آمریکاییها موافق این مسئله هستند و به نوعی ایران و آمریکا اشتراک نظر در برخی مباحث دارند. در موضوع یمن هم این دو کشور موافق بازگشت القاعده نیستند یا حتی درباره سوریه هم این اشتراک نظر را داریم که نباید جبهه النصره، داعش یا سنی‌های رادیکال دمشق را در دست بگیرند و باید یک دولت میانه رو مورد تایید اکثریت مردم سوریه در راس قدرت باشد. البته این به این معنا نیست که ما و آمریکاییها درباره همه کشورهای منطقه اتفاق نظر داشته باشیم مثلا درباره اسراییل و مسئله حقوق بشر اختلاف نظرهایی داریم.ضمن اینکه همکاری هایی در کشورهایی چون عراق انجام می‌دهیم ازاین رو من معتقدم زمینه همکاری بین دو کشور به وجود آمده است.
باتوجه به بی اعتمادی که ایران به آمریکا دارد اجرای توافق هسته‌‌ای چه میزان در حل این بی‌اعتمادی می‌تواند نقش داشته باشد؟
ازآنجایی که در ایران و آمریکاجریانات سیاسی و شخصیت هایی هستند که معتقدند هیچ همکاری بین دو کشور نمی‌تواند وجود داشته باشد و هردو طرف به هم بی اعتماد هستند اما بنده معتقدم باتوجه به تعهداتی که درچارچوب توافق وین هم ما به آن پایبند هستیم و هم طرف مقابل، موجب می‌شود سلاح بی اعتمادی نسبت به یکدیگر درایران و آمریکا از دست مخالفان گرفته شود.
درخصوص حقوق بشر اگرچه آمریکاییها به ایران ایراداتی مطرح می‌کنند اما شاهد حمایت خود آنها از کسانی هستیم که در کشورها دست به سرکوب مردم عادی می‌زنند آیا این مسئله نشان دهنده تناقض آنها در مواضعشان نیست؟
من معتقدم مسئله حقوق بشر هیچ مشکلی بین دو طرف به وجود نمی‌آورد دلیل این مسئله هم این است که آمریکاییها باید قبول کنند که اگر بخواهند درباره حقوق بشر در ایران اقدام کنند قبل از آن باید در عربستان و فلسطین اقدام کنند. لذا من مانعی برسر توافق دو کشور حتی درخصوص حقوق بشر هم نمی‌بینم.
برقراری رابطه ایران و آمریکا را چطور ارزیابی می‌کنید؟
چشم اندازش در کوتاه مدت بعید است اما به طور یقین در آن سمت و سو حرکت می‌کنیم.لذا در بلند مدت امکان بازگشایی سفارتخانه‌ها هم هست البته این اتفاق در دولت آقای روحانی نخواهد افتاد در این دولت فقط زیر سازی‌ها شروع شده است.
