پزشکان عزیز، پرستاران دلسوز، داروخانه داران محترم روی سخنم امروز با شماست. و همه شما که با درد و درمان مردم سر و کار دارید، حرفه شما این روزها ارزشمندتر از همیشه است. چون جان بسیاری از مردم بی پناه را نجات می دهد.
گفته می شود که بیمارستانها امن نیست. شنیده می شود که مردم تیر خورده و صدمه دیده را می ربایند و به زندان منتقل می کنند. خبرهایی که جسته و گریخته مخابره می شود از تعداد زیادی مجروح اطلاع می دهند. این افراد نیاز به همت بلند شما دارند. هر جوانی که زخمی می شود خانواده ای دارد مثل من و شما.
به عنوان عضو کوچکی از مردم ایران که قلبم این روزها بیشتر از همیشه در ایران می تپد از شما خواهش می کنم قدم پیش بگذارید و برای شفای بیمارانی که توان یا امکان انتقال به بیمارستانها را ندارند اقدام کنید.
به مردمی که به بیمارستان مراجعه می کنند اما آنجا هم برایشان امن نیست پناه بدهید!
حکومت زور و جنایت آینده‌ای نخواهد داشت. اجازه دهید نام نیک و شغل شریف شما به نیکی در تاریخ ثبت شود. مردم این روزها به کمک شما بیش از هر زمانی نیاز دارند.
