کاندیداهای ریاست جمهوری جوری از مشکلات معیشتی، بیکاری، گرانی و اقتصاد ورشکسته می گویند گوئی امور مملکت ۴۲سال دست مردم ایران بوده و مسبب این نابسمانی اوضاع ایشان هستند و خودشان و سران قدرت همین دیشب با فضاپیما از کره ماه به ایران رسیده اند و کاملا بی تقصیر هستند!؟
روزشمار انتخابات یا بهتر است بگوییم انتصاب ریاست جمهوری هرچه جلوتر می رود، شعارهای عوام فریبانه بیشتر میشود. زیاد عقب نرویم همان روزهایی که حسن فریدون (روحانی) قرار بود در ۱۰۰روز اقدامات که در مناظرات پیش از انتخابات اش رو به رای دهندگان وعده داده بود عملی کند از روی تارنمای خویش حذف کرد و اوضاع که از دوران احمدی نژاد رو به نابودی کشور میرفت بدتر شد که بهبودی در کار نبود!؟
کمی عقب تر برویم روزهایی که محمود احمدی نژاد دولت را از خاتمی در یک شرایط خوب و رو به رشد اقتصادی و آرامش نسبی تحویل گرفت، رئیس جمهور مثلا دولت پاک دستان با مشارکت حلقه نزدیکانش از رحیم مشاعی، حمید بقایی، سعیدلو، داوود برادر و پسرش چنان بلایی سر صنعت و اقتصاد، تولید و اشتغال زیرساختها آوردند که خسارتهایی که چنگیزخان مغول به ایران وارد آورد یک هزارم فجایع احمدی نژاد و باند فاسد اختلاسگر نیاورده بود.
ادامه دهنده نابودی ایران هم براستی و نائب بر حق اش آخوند فریدون بود که اگر کمی بیشتر زمام امور را در دست داشت گوی رقابت را از ونزوئلا می ربودیم و در انتهای جدول کشورهای فقیر دنیا سقوط می کردیم البته با این تفاوت که ایران پنجمین کشور غنی دنیا از لحاظ منابع طبیعی (نفت،گاز،سنگهای گرانبها،سایر منابع زیرزمینی) است و سایر کشورهای فقیر یک برگ خشک در مملکت شان ندارند!؟
روی دیگر سکه این حاکمیت شتر گاو پلنگ آنجا نمود پیدا می کند که رییس جمهور سابق، رییس مجلس و معاون رییس جمهور که سودای حضور در رقابت انتخابات را دارند از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت می شوند، اما هم زمان در مجمع تشخیص مصلحت نظام مشغول هستند!
واقعا این پارادوکس و دوگانگی را کجای دلمان بگذاریم که اگر این جماعت صلاحیت نداشتند سالها عهده دار امور جاری مملکت بودند؟خلاصه که حاکمیت ایران یک جنگل حیوانات شگفت انگیز است که کسی سر از این هرج و مرج در نمی آورد.
این روزها هم دوباره شاهد همین سناریوی نخ نما در نظام حاکم هستیم، افراد و چهره های سیاسی که سالهاست در بدنه حاکمیت حضور دارند و اوضاع کشور هر روز بدتر از روز قبل می شود و این جماعت تنها نظاره گر این بلبشو هستند.
تنها تفاوت در این جریان چرخش این افراد در حکومت هزار فامیل است که از پست و جایگاهی به موقعیت دیگر فرستاده می شوند!؟
سوال مهم از کاندیدادهای ریاست جمهوری و حتی نمایندگان مجلس این است که اکثر شما ماهها و سالها در پست و مشاغل امور بودید چرا آن روزها در جهت اصلاح امور و رفع مشکلات مردم گامی برنداشتید و همین بزنگاه انتخابات یادتان می افتد ایران و مردم بیچاره غرق در مشکلات معیشتی بیکاری و مسکن هستند!؟
همانطورکه میبینیم جو و فضای انتخابات از طرف حکومت قبضه شده و عدم مشارکت مردمی هیچ تآثیر و واکنشی در جو حاکم ندارد که هیچ، بلکه کاملآ محسوس هست که حاکمیت راغب به عدم مشارکت مردمی است.
شواهد و قراین بخوبی از یک نمایش یک طرفه و بی رقیب برای نفر مورد نظر علی خامنه ایی در حال پیش رفتند است و مابقی افرادی که شبها در پرده رسانه میلی حضور پیدا می کنند بیشتر برای سرگرمی و گرم کردن صحنه انتصاب می باشند و اگر منظر هنری هم نگاه کنیم عروسکهایی که در تئاتر و خیمه شب بازی مجبور هستند تنور را گرم نگه دارند از کاندیدی که فیلم تبلیغاتی سفره را بعد سرف وعده ناهار در مقابل دوربین ها در وسط منزل تکان می دهد، دیگری در بانک مرکزی فاجعه آفرید و ارز را به کانال قیمت کهکشانی رساند.
شاید تکراری ترین چهره محسن رضایی، نخودی بازی انتخابات همه دوره ها نام ببریم. کیست که سابقه سیاه این فرمانده سابق سپاه را نداند، فردی که با تصمیمات و بی خردی با مشارکت هاشمی رفسنجانی و چند تن دیگر جنگی که میشد با گفتمان مذاکره در کوتاترین زمان ممکن مدیریت کرد تا جان هزاران تن از مردم بیگناه از بین نرود و خسارتهای جبران ناپذیر متوجه ایران و زیرساختها نشوند.
شاهکار فرمانده جنگ همان کربلای ۴بود عملیات لو رفته را اجرا کرد و هزاران جوان را بکام مرگ کشاند.
اما از طرفی در پشت صحنه زمینه لازم برای برگشت ایران به عرصه اقتصاد جهانی در وین تحت رهبری دولت فعلی در حال ساماندهی است ، درواقع دولت به اصطلاح اصلاح طلب درحال ترمیم زیرساخت ها برای دولت اصولگرا بعدی است.
پس می شود حدس زد بعد از سرکار آمدن دولت اصولگرای مطلق وضع اقتصادی کمی سروسامان خواهد یافت و تمام این پیروزی بنام اصولگرایان حکومت خواهد بود.
چیزی که حکومت سالها است در پی اون می باشد.
