شاهرخ زمانی، فعال کارگری محبوس در زندان رجایی شهر، به طور ناگهانی درگذشت.
به گزارش کلمه، این فعال کارگری که به یازده سال حبس محکوم شده و از سال ۱۳۹۰ در زندان بود، ساعتی پیش به علت سکته مغزی در زندان جان به جان آفرین تسلیم کرد.
از جمله اتهامات وی تلاش برای ایجاد تشکل های کارگری از جمله سندیکای کارگران نقاش بوده است.
مرحوم زمانی یک سال پس از حبس با انتشار نامه ای خطاب به تمامی سندیکاها و نهادهای حقوق بشری و انسانهای آزادیخواه، از شکنجه های جسمی و روحی و برخوردها غیرقانونی با خود پرده برداشت.
او در نامه خود به احمد شهید نوشته بود: علیرغم شکایت خانواده ام به نهادهای قانونی از جمله دفتر رهبری، دیوانعالی نهاد حقوق بشر و غیره با جوابهای سربالا و تهدید و ارعاب مواجه بوده ام. علیرغم این تهدید و ارعاب من قسمتهایی از حرفهای همین نهادها را که برای رفع تکلیف و بخاطر فشارهای خانواده ام به وکیلم گفته اند یادآور می شوم. کارشناس دیوانعالی کشور گفته متاسفانه در حق ایشان اجحاف شده و کوچکترین ادله قانونی و محکمه پسندی که قاضی بتواند این حکم را بدهد در پرونده ایشان موجود نیست. یکی از افراد حقوق بشر اسلامی در تهران در مقابل پیگیری زیاد پرونده به همسر من گفته است خانم چیزی از اینجا عاید شما نخواهد شد تصمیم جای دیگری گرفته شده است. شما تنها به حقوق بشر جهانی می توانید مراجعه کنید.
شاهرخ زمانی چهار سال اخیر را در زندان های مختلفی از جمله تبریز، یزد، رجایی شهر و قرل حصار گذرانده و در این مدت از حضور در مراسم ازدواج دخترش و نیز ختم مادرش محروم شده بود.
سستی و سهل انگاری در رسیدگی به بیماری و مسائل درمانی زندانیان، از جمله انتقادات همیشگی فعالان سیاسی و مدنی به قوه قضاییه بوده که معمولا گوش شنوایی نیافته است.
