محمد نوری زاد، منتقد سرشناس در تازه ترین نوشتار خود: برتابلویی که ویژگی این غرفه را تشریح می کند نوشته اند: یک زمانی دراین سرزمین، سیصد شخصیت شاخص، همه ی اعتباروانسانیت ومسئولیت ودانایی وسواد وامضاء خود را به پای این فرد نامتعادل ریختند تا او- همان فردی که دراتاقک مرکزی قراردارد – یک پایش را برضلع شرقی مجلس بگذارد ویک پایش را برضلع غربی مجلس، و آنچنان فضاحتی برسرکل کشورببارد که برای همه ی عمرتاریخ، نمایندگان بعدی، شأن سوگند خود را در صیانت از حقوق ایران وایرانیان فراموش نکنند.
متن کامل نوشتار وی در پی می آید:
ما را چاره ای جزاین نیست که خود را برای پرسش های بی تعارف تاریخِ سرزمینمان مهیا کنیم. دراین گشتاگشتِ تاریخی، هرکه برپله ی بالاتری نشسته، وامضاء فراگیرتری داشته، واختیارات افزون تری فراهم آورده، بدیهی است که درمعرض پرسش های سهمگین تری قرارگیرد. هریک ازما با هرپست ومقامی که داشته ایم و نداشته ایم، وباهرسواد وآگاهی ومرتبه ی اجتماعی، خواه ناخواه سینه به سینه ی تاریخ می سپریم و برگ یا برگ هایی ازآن را به اطوار خاص خود اختصاص می دهیم.
دوست ناشناسی برای من نوشته بود: رازفلک زدگی ما درچیست؟ درپاسخ به پرسش او ننوشتم: مبسوط الید بودنِ رهبرو پاسخگونبودنش. ننوشتم: جهالت وخرافه گراییِ مفرط. ننوشتم: مفتخواری وفریبکاری ودروغگویی وبی سوادی ودزد بودنِ بسیاری ازبزرگان ومسئولین. اما نوشتم: بُز بودنِ نمایندگان مجلس.
با اطمینان می گویم: آیندگان ما درآینده ای نزدیک، ودرموزه ی تاریخِ این سرزمین بلازده، غرفه ی ویژه ای برای عبرت آیندگان تدارک خواهند دید. من ازهمین اکنون می توانم شکل وشمایل آن غرفه را تجسم کنم: یک سالن بزرگِ دایره ای شکل که بردورتا دور این دایره ی بزرگ، سیصد اتاقک شیشه ای نهاده اند. ابعاد هریک ازاین اتاقک ها به اندازه ای است که یک آدم معمولی درآن جا بگیرد. درهریک ازاین اتاقک ها عکسی تمام قد از نمایندگان این روزهای مجلس نهاده اند. دویست ونود عکس. و ده تای بعدی را به عکس های تمام قد رهبرو رییس قوه ی قضاییه وجمعی ازمراجع وآدم هایی مثل جنتی و مصباح وعسگراولادی اختصاص داده اند. همه ی این عکس ها به نقطه ی مرکزی این دایره قراول رفته اند. ودرنقطه ی مرکزی این دایره، یک اتاقک شیشه ای خاص قرار داده اند با عکس تمام قدی از احمدی نژاد.
برتابلویی که ویژگی این غرفه را تشریح می کند نوشته اند: یک زمانی دراین سرزمین، سیصد شخصیت شاخص، همه ی اعتباروانسانیت ومسئولیت ودانایی وسواد وامضاء خود را به پای این فرد نامتعادل ریختند تا او- همان فردی که دراتاقک مرکزی قراردارد – یک پایش را برضلع شرقی مجلس بگذارد ویک پایش را برضلع غربی مجلس، و آنچنان فضاحتی برسرکل کشورببارد که برای همه ی عمرتاریخ، نمایندگان بعدی، شأن سوگند خود را در صیانت از حقوق ایران وایرانیان فراموش نکنند.
محمد نوری زاد
بیست وهفتم مهرماه سال نود ودو – تهران
