جم اوزدمیر سیاستمدار ترک تبار آلمانی است. این سیاستمدار ۵۱ ساله به نخستین گروه کودکان مهاجرتباری تعلق داشت که در دههی ۷۰ میلادی در آلمان به دبستان رفتند. او تعریف میکند که به همراه یک کودک پرتغالیتبار، در کلاس روی نیمکت ردیف آخر مینشستهاست. در کلاس چهارم وقتی از آنها پرسیده میشود که چه کسی میخواهد پس از دبستان به دبیرستان برود، اوزدمیر یکی از کسانی بوده که دست خود را بالا میبرد.
او میگوید تا روز مرگ هم واکنش همکلاسیها و آموزگارش را از یاد نمیبرد. همه از تصور اینکه کسی مانند او بخواهد دیپلم بگیرد، خندیدند. جم اوزدمیر اما بر این تجربه دردناک غلبه کرد. او میگوید، هر زمان در موقعیتهای بعدی وقتی دیگران به دیده تردید به تواناییها او نگاه میکردند، این تجربه خنده جمعی همکلاسیها و گذر از آن تجربه تلخ بود که بلندپروزی را در او تقویت میکرد. او سال ۱۹۹۴ به عنوان نخستین نماینده ترکتبار مجلس آلمان برای حزب سبزها وارد پارلمان آلمان (بوندستاگ) شد.
“احیای مجازات اعدام = قطع مذاکرات پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا”
کشمکش آلمان و ترکیه بر سر موضوع مجوز بازدید نمایندگان آلمانی از پایگاه نظامی قونیه، یکی از موضوعهایی بود که مصاحبهکنندگان نظر اوزدمیر را درباره آن جویا شدند. اوزدمیر رفتار اردوغان، رئیس جمهور ترکیه را “ناهمخوان با ناتو” و همانند “بزن بهادری در میخانه” تشبیه کرد.
او خواستار پاسخ روشن بروکسل نسبت به مواضع ترکیه در این خصوص شد.
اوزدمیر در پاسخ به پرسشی درباره روند آتی پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا گفت، احیای مجازات اعدام در ترکیه به معنای پایان یافتن این مذاکرات خواهد بود. به اعتقاد این سیاستمدار آلمانی در این صورت ترکیه باید از شورای اروپا خارج شود.
« آلمان در این مسأله از نظر من کمی سادهلوح است»
یکی از مصاحبهکنندگان از جم ازدمیر در مورد موضوع همپیوندی (انتگراسیون) و برنامه سبزها در دولت برای این حوزه پرسید. به اعتقاد اوزدمیر باید جلوی هر کسی را که در آلمان “تلاش میکند یک دولت موازی” ایجاد کند، گرفت. اوزدمیر از بسیاری مخالفان دولت ترکیه سخن میگوید که به دیدار او میآیند و بیم آن دارند که در آلمان امنیتشان تأمین نشود. او معتقد است در این زمینه باید آلمان پاسخی روشن داشته باشد و نشان دهد که چنین جریانی را تحمل نخواهد کرد. اوزدمیر میگوید، برخورد و عملکرد آلمان “کمی سادهلوحانه” است.
او در همین رابطه از آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان انتقاد کرد و مواضع او را “بیش از حد نرم” خواند. اوزدمیر میگوید، در انجمنهای مساجد “شهروندانی که خواهان همپیوندی با جامعه آلمان هستند” کنار زده میشوند و جای آنها را “کسانی میگیرند که دستورشان را از آنکارا دریافت میکنند.”
او تأکید میکند که اردوغان به دنبال تأسیس ترکیهای در آلمان است. اوزدمیر خواستار قطع کمکهای مالی از سوی ترکیه برای مساجد آلمان شد. به گفتهی او دولتهایی وجود دارند که بسیار آگاهانه در پی این هستند که شهروندانشان با جامعه آلمان همپیوند نشوند.
اوزدمیر معتقد است با سیاستهای تازه سرمایهگذاری میتوان اردوغان را زیر فشار گذاشت. او میگوید، همه شرکتهای آلمانی باید بدانند که ترکیه محلی امن برای سرمایهگذاری نیست چرا که آنجا امنیت حقوقی وجود ندارد.
“تنبیه در وقت نامناسب و تشویق برای کرده اشتباه”
اوزدمیر از سیاست آلمان در قبال ترکیه در دوران صدراعظمی آنگلا مرکل از سال ۲۰۰۵ تاکنون انتقاد میکند. او معتقد است که دولت پیشین متشکل از سوسیال دموکراتها و سبزها از نیروهای اصلاحطلب در ترکیه پشتیبانی بیشتری میکردند.
سیاستمدار حزب سبزها میگوید، در بحران پناهجویی از سال ۲۰۱۵ به این سو آنگلا مرکل برای به سرانجام رساندن پیمان میان ترکیه و اتحادیه اروپا در مورد پناهجویان، بارها با اردوغان دیدار کرد. دیدارهایی که به اعتقاد اوزدمیر در اردوغان این حس را تقویت کرد که سیاستمداری مهم و جهانی است. او اشتباهات مرکل را اینگونه توصیف میکند: تنبیه در وقت نامناسب و تشویق برای کرده اشتباه.
در انتخابات آتی مجلس آلمان که روز ۲۴ سپتامبر در آلمان برگزار میشود، امکان تشکیل دولتی متشکل از سبزها، دموکرات مسیحیها و احتمالا دموکراتهای آزاد وجود دارد. پرسش بعدی مصاحبهکنندگان از اوزدمیر در مورد نقش سبزها در چنین ائتلاف احتمالی است. اوزدمیر با انتقاد از سیاستهای مرکل میگوید که “آلمان متاسفانه قهرمان حفاظت از محیط زیست نیست”.
به گزارش دویچه وله؛ او عناوین برنامههای دولت مرکل در رابطه با حفاظت از محیط زیست را درخشان میداند اما معتقد است اگر کمی از سطح گذشته و به ژرفای اقدامات و برنامهها در این زمینه نگاهی بیندازیم، در بسیاری از موارد آلمان جایگاه و موضع برجستهای ندارد. این سیاستمدار آلمانی اما معتقد است، آلمان در این زمینه میتواند بهتر عمل کند.