دانشمندان موفق به کشف کهربای 99 میلیون ساله‌ای شده‌اند که حاوی اولین حشره گرده‌افشان جهان است.
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد سوسک سرگین باستانی اولین حشره گرده‌افشان بوده است که چرخه سرخس‌های نخلی را همیشه سبز نگه می‌داشته است. گرده‌افشانی، همیشه گیاهان گلدار را به یاد آدمی می‌اندازد. حشرات گرده‌افشان امروزی مانند زنبورها و پروانه‌ها از یک گل به گل دیگر می‌روند و گرده‌های آنها را در محیط پخش می‌کنند.
اما قبل از ظهور گیاهان نهاندانه، گروهی از گیاهان بازدانه به نام سرخس‌های نخلی وجود داشتند که سراسر زمین را پوشانده بودند. این سرخس‌ها گل نداشتند اما گرده داشتند. حالا سؤال اینجاست چگونه گرده‌افشانی و تولید مثل می‌کردند؟
نتایج آنالیزهای جدید روی یک کهربای باستانی نشان می‌دهد که سوسک‌های سرگین به انتقال گرده‌های سرخس‌های نخلی کمک می‌کرده‌اند.
به گفته دانشمندان، سوسک‌های سرگین در دوره دایناسورها حکم حشرات گرده‌افشان را برای سرخس‌های نخلی داشته‌اند. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که سوسک‌های سرگین در اوایل دوره ژوراسیک، مدت‌ها قبل از ظهور بازدانگان، مسئولیت گرده‌افشانی سرخس‌های نخلی را برعهده داشتند. حشرات گرده‌افشان مانند زنبور نیز در دوره کرتاسه پدید آمدند.
به گفته دانشمندان، آرواره بزرگ این سوسک سرگین با دندانه‌های زبر مناسب حمل دانه‌های گرده سرخس بوده است. گروه تحقیقاتی با بررسی این کهربا زیر میکروسکوپ متوجه وجود دانه‌های گرده شدند. آنالیزهای بعدی نشان داد که این دانه‌های گرده متعلق به یک گونه باستانی سرخس نخلی است.
به گزارش آنا از آپی، سرخس‌ها امروزه نیز وجود دارند و معمولاً با درخت نخل یا سرخس نیز اشتباه گرفته می‌شوند. میلیون‌ها سال قبل، سرخس‌های نخلی متنوع‌تر و فراوان‌تر بودند. به گفته محققان، سوسک‌های سرگین باستانی نقش مهمی در ایجاد تنوع سرخس‌های نخلی داشته‌اند.
