سودان و الجزایر در مسیری درست، حمایت از واگذاری مسئولانه قدرت به مردم، بقلم دکتر کاوه احمدی علی آبادی

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)

^{تا شرایط زندگی مردم در خاورمیانه تغییر نکنند، امواج تحول طلب از پی هم می آیند. اگر توسط بازیگران با درایت و با همکاری متقابل -همه طرف ها- پیش روند، به نمونه موفقی چون تونس بدل می گردند. اگر با مقاومت بدون انعطاف پایگاه های قدرت به سوی خشونت کشیده شوند، نمونه سوریه را می سازند. اگر مقاومت نسبت به تغییر با هدف فریبکاری صورت گیرد، حماقتی به نام یمن را می سازند. اگر با اصلاحات توآم شوند، نمونه های مختلفی از کشورهای عربی را می سازند که طی اصلاحات با موج های بعدی بهار عربی مواجه نشدند. اگر تغییر در جابجایی قدرت بخواهد منجر به بدتر شدن شرایط گردد، ارتش های مردمی -به معنای واقعی کلمه- سوی مردم را می گیرند و وارد میدان می شوند. چه همچون مصر در آخرین لحظات حیاتی، چه همچون لیبی وقتی شبه نظامیان، اعمال قدرت توسط مردم را تهدید کنند، و حالا در الجزایر و سودان با الگوگیری درست و رفتاری که می رود به یک سنت در خاورمیانه بدل شود: “این که ارتش مدافع ملت و تا زمانی مدافع دولت و حکومت است، که مقابل خواست مردم مقاومت نکند. این دخالت مسئولانه و انسانی و به موقع می تواند بدون کشت و کشتار، تغییرات واقعی و حتی اساسی را عملی سازد؛ البته گام به گام، و گرنه زیادی خواهی می تواند دستاوردها را بر باد دهد. با این توضیح از دخالت مسئولانه ارتش الجزایر و به خصوص ارتش سودان حمایت می کنم و از کشورهای غربی می خواهم (و به خصوص اتحادیه اروپا) که -به جای محکوم کردن یا حمایت کردن لفظی صرف- علاوه بر عربستان، امارات و بحرین، به کمک ارتش و معترضان سودانی بشتابند، و به آنان برای طی دوره انتقالی قدرت کمک کنند تا گام به گام در مسیر درست حرکت کنند و مبادا به سرنوشت یمن دچار شوند.}

^{ارتش سودان بسیار مسئولانه نسبت به طرح اولیه اش انعطاف نشان داد و باید معترضان نیز از زیاده خواهی یا خواسته های ناممکن پرهیز کنند. مبارزه با فساد یک شبه نمی شود و نهادهای امنیی و انتظامی باید در اختیار نظامیان باشند، تا کشور دچار فروپاتشی نشود و سودان دستخوش نبردهای بی پایان شبه نظامیان نگردد. درضمن، از هیچ مقام سابقی نمی توان خواست که ضمن انتقال قدرت، زمینه را برای محاکمه خودش فراهم آورد!! نوع درخواست، خود نشان از پختگی معترضان دارد که باید معترضان سودانی از متخصصین در این زمینه کمک گیرند و برای دوره انتقالی با ارتش همکاری کنند. واقعیت این است که بعد از اولین تصمیم دولت انتقالی نظامی می خواستم برای نظامیان سودانی توضیح دهم که موضوعی مثل مشکل نان نمی تواند توسط نظامیان حل شود و از این سبب، دوباره اعتراضات بالا می گیرد و اینبار متوجه دولت انتقالی می شود، اما در کمال تعجب دیدم که فرماندهان ارتشی مسئول سودانی خود، کارشان را اصلاح کردند و تعامل طی نشست هایی برای تشکیل دولتی انتقالی توافقی را اعلام نمودند. باید از آنان تشکر کنم و از متحدانم و سازمان ملل خواهم خواست که از هر نوع کمکی که لازم است، دریغ نکنند.}

^{الجزایر با توجه به مرحله ای از توسعه که در آن قرار دارد، به شکلی صحیح به سوی تغییرات گام برمی دارد. نباید تغییراتی چنان وسیع در الجزایر به شکل ناگهانی روی دهد و گام به گام تغییرات و مبارزه با فساد پیش رود. برای هر دو ملت و ارتش کشور آرزوی موفقیت می کنم.}