منابع مطلع گفتند زندانیان سیاسی-عقیدتی رجایی شهر کرج که در اعتراض به نقض حقوق قانونی شان به صورت دسته جمعی اعتصاب غذا کرده بودند، پس از چهل روز و بنا به درخواست خانواده‌ها، همبندیان، فعالان سیاسی و نهادهای بین المللی، اعتصاب غذای خود را به روزه سیاسی تبدیل کرده‌اند.
یک منبع مطلع روز چهارشنبه ۲۲ شهریور با اعلام خبر پایان اعتصاب غذا و تبدیل آن به «روزه سیاسی»، گفت ضعف امکانات رفاهی محل نگهداری و همچنین بی توجهی به سلامت جسمی زندانیان از سوی مسئولان زندان ادامه دارد. این منبع درباره رسیدگی پزشکی به این زندانیان که با عوارض اعتصاب غذا دست و پنجه نرم می‌کنند، گفت: «هنوز هیچ پزشکی زندانیان را معاینه نکرده، بعضی زندانیان مشکلات گوارشی دارند و بعضی از آنان از نظر دهان و دندان دچار مشکل شده‌اند ولی دریغ از یک رسیدگی کوچک.»
منبع مطلع گفت به دلیل تهویه نامناسب سالن محل نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی، اغلب آنان به سردرد مزمن دچار شده‌اند. این منبع همچنین گفت این زندانیان به دلیل قرار گرفتن سالن در طبقه سوم و افت فشار آب امکان استحمام و شستشوی مناسب نیز ندارند: «آب گرم که در این مدت نداشته‌اند، حتی آب سرد هم به دلیل این که فشار آب کم است، به طبقه سوم نمی‌رسد و زندانیان باید در ساعت هواخوری و با شیلنگ آب حمام کنند.»
منبع مطلع گفت زندان رجایی شهر کرج دسترسی زندانیان سیاسی و عقیدتی به روزنامه را قطع کرده و زندانیان سیاسی و عقیدتی بر خلاف زندانیان با جرائم عادی، حق خرید از فروشگاه زندان را نیز ندارند.
منبع مطلع گفت با وجود این که مسئولان زندان رجایی شهر کرج و مقامات قضایی توجه چندانی به خواسته‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی نشان نداده‌اند اما نگرانی و درخواست‌های خانواده و همبندیان و تقاضای نهادهای بین المللی آنان را وادار به پایان اعتصاب غذا و تبدیل آن به «روزه سیاسی» کرده است.
در روزه سیاسی بر خلاف اعتصاب غذا، زندانیان به شکل محدودتری امکان خوردن و آشامیدن دارند و نسبت به اعتصاب غذا خطرات جسمی کمتری آنان را تهدید می‌کند.
زندانیان سیاسی-عقیدتی رجایی شهر در بیانیه پایان اعتصاب غذای جمعی خود اعلام کرده‌اند همچنان پیگیر مطالبات خود هستند. در این بیانیه با توجه به درخواست پارلمان اروپا و نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر مبنی بر پایان اعتصاب غذا، آمده است: «از همه دوستان ، یاران درد آشنای داخل و یاران زندانیان سیاسی در خارج از کشور و بخصوص پارلمان های کشورهای مختلف که در روزهای تاریک به یاری ما شتافتند و صدای ما را به گوش دنیا رساندند کمال تشکر را داریم، اعتصاب غذای خود را به روزه اعتراضی تبدیل می کنیم و هم چنان پیگیر تمام مطالبات خود هستیم و مطمئنیم ایستادن شما عزیزان در کنارمان، ما را در رسیدن به حقوق پر توان‌تر می کند.»
یک منبع مطلع گفت علیرغم پایان اعتصاب غذای دسته جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعتصاب غذای مستقل رضا شهابی و محمد نظری همچنان ادامه دارد. این دو زندانی علاوه بر اعتراض به شرایط زندان، نسبت به احکام ناعادلانه و وضعیت پرونده نیز معترض هستند. رضا شهابی، فعال کارگری که روز نوزدهم مرداد راهی زندان رجایی شهر شد، نگهداری‌اش در زندان را غیرقانونی می‌داند و محمد نظری نیز که از ۹ خرداد ماه ۱۳۷۳ به اتهام عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران بازداشت و بدون مرخصی زندانی شده و خواستار رسیدگی مجدد پرونده‌اش شده است.
این منبع همچنین گفت محمد نظری و سعید پورحیدر از روز بیستم شهریور به دستور رئیس زندان رجایی شهر به سلول‌های انفرادی این زندان منتقل شده‌اند.
بیش از پنجاه زندانی سیاسی- عقیدتی رجایی شهر که در سالن ۱۲ این زندان نگهداری می‌شدند، پس از انتقال ناگهانی و بدون وسایلشان به سالن ده این زندان در روز هشتم مرداد، دست به اعتصاب غذا زدند. ضرب و شتم و خشونت حین انتقال، عدم تحویل وسایل شخصی زندانیان، وضعیت رفاهی نامساعد بند جدید و تعدد دوربین‌های مداربسته حتی در حمام و دستشویی، از مهم‌ترین مسائلی است که زندانیان نسبت به آن اعتراض دارند.
یک منبع مطلع روز ششم شهریور عنوان کرده بود، انتقال ناگهانی زندانیان سیاسی در هشتم مرداد به بندی دیگر بدون وسایل و دارو و حتی تهویه مناسب، را برای زندانیان شوک آور خواند و گفت زندان در فرایند انتقال، حقوق قانونی و انسانی زندانیان را نقض کرده، به زندانیان دروغ گفته و آن‌ها را بدون غذا و پوشاک و دارو به یک سالن بدون تهویه و با دوربین‌های مداربسته فرستاده است.
به کزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ طبق ماده ۱۶۱ آیین‌نامه سازمان زندان‌ها، «اعتراض، شکایات و تقاضای ملاقات به صورت دسته جمعی و اعتصاب زندانیان به کلی ممنوع است.» اما تعداد زیادی از زندانیان و به ویژه زندانیان سیاسی و مدنی طی سال‌های گذشته ناچار شده‌اند به نشانه اعتراض به نقض حقوقشان توسط نهادهای امنیتی و قضایی دست به اعتصاب غذا بزنند. هدی صابر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی منتقد حاکمیت ایران، در بیست و یک خرداد ۱۳۹۰ در حالی که در اعتصاب غذا بود، جان خود را به دلیل ضرب و شتم و عدم رسیدگی پزشکی از دست داد. فعالان صنفی و مدنی زیادی مانند رضا شهابی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده، محمود بهشتی، آتنا دائمی، آرش صادقی و … نیز در سال‌های گذشته در زندان‌های تهران و کرج در اعتراض به نقض حقوق فردی و سیاسیشان دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
