دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
مدتی است که نقش منطقه ای که برخی از سرویس های امنیتی به قطر سپرده بودند، به پایان رسیده و قطر خودسرانه به سوی تقویت تمامی نیروهایی که ثبات در خاورمیانه و به خصوص کشورهای عربی را به هم می زند، فعالانه اقدام می کند. قطر طی همکاری های با کشورهایی که نقش های غیرمسئولانه بازی می کنند (رژیم ایران و ترکیه)، کاستی های مالی شان را جبران کرده و تحریم های جهانی علیه این کشورهای غیرمسئول و مخرب را کم اثر می سازد. دیگر کافی است.
همکاری های قطر با رژیم ایران و دولت اردوغان و حزب الله لبنان و حشدالشعبی هرگز محدود به نامه نگاری های گرم نیست و قطر پول بی حساب و کتابی برای تروریست ها و شبه نظامیان و کشورهای مخرب منطقه ولخرجی می کند و در گذشته نیز از حامیان اصلی داعش و اینک از حامیان اصلی شاخه سوری القاعده است. نقش مخرب پادشاه سابق قطر در حمایت از تروریست های منطقه مدتی است که توسط سرویس های امنیتی غربی کشف شده است. در زمان پرزیدنت اوباما بدون سر و صدای رسانه ای، این اعمال قطر به وی گوشزد شد و وقتی دیدند که امیر قطر زبان دیالوگ را نمی فهمد یا “نمی خواهد بفهمد”، از او خواستند که کنار رود و پسرش به جایش بر تخت نشیند. با این وجود، رفتارهای غیرمسئولانه قطر در منطقه و جهان تداوم یافت و گزارشات نشان داد که پادشاه سابق باز همچنان گرداننده اصلی و پشت صحنه و همکاره است و اصرار بر تداوم نقش اش دارد. اقدامات کشورهای عربی در تحریم قطر اقدامی درست و حتی ضروری بود که باید ادامه یابد. قطر با جمعیت و وسعتی اندک و ارتشی بسیار کوچک از جمله معدود کشورهای عربی است که بدون حمایت کشورهای غربی نمی تواند سر پا بماند (کافی است که آمریکا حمایت از قطر را بردارد تا همین کشورهای عربی ظرف یک هفته کارش را یکسره کنند) و قطر با سوء استفاده از این امنیت به پمپاژ پول نفت و گاز جهت کارهای ویرانگر در منطقه ادامه می دهد، ولی وقتی درخواست مشارکت در سازندگی در منطقه از آنان شود، جملاتی طوطی وار برای سر باز زدن بلغور می کنند و کاری صورت نمی دهند.
“با چند سناریو باید سراغ تیم کنونی بر سر قدرت در قطر رفت”. گفتگو و تذکر کافی است و آنان با اعمالشان و “اصرار تحت هر شرایطی بدان” به همگان ثابت کردند، زمان رفتن شان به تعطیلات برای همیشه فرا رسیده است. ساده ترین و کم هزینه ترین سناریو همان است که ایالات متحده در عربستان صورت داد. کار در قطر حتی راحت تر است. سناریوی دیگر، همان است که در گذشته در پاناما و گرانادا صورت گرفت. البته چه بهتر این سناریو توسط آمریکا اجرا شود و گرنه توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس یا عربی. سناریو دیگر تشدید تحریم های منطقه ای و جهانی علیه قطر است که دیرتر جواب می دهد. اما لطفاً دیگر نگویید که سناریوی دیگر آن است که باید به امیران نادان و غیرمسئول قطر هشدار داد و به اخطار لفظی بسنده کرد، که “دیگر بس است”. اینک نه زمان انتظار یا هشدار، بلکه “زمان اعمال تغییرات واقعی در قطر است”؛ توسط ایالات متحده آمریکا یا کشورهای عربی مسئول و نه به امید هیچ کس دیگر.
