بعضی از آدمها، ضمن آنکه مایل هستند که بی باک و کاردان و نترس و…. جلوه کنند؛ چون به طور ذاتی نحیف و بزدل هستند؛ اگر هم به طور اتفاقی، یا جهت خودنمائی ژست قهرمانانه ای هم به خود بگیرند؛ بلافاصله از کرده خودشان پشیمان گشته و به دنبال راهی می گردند؛ که با دلجوئی از حریف، خطرات احتمالی واکنش وی را از وجود خود دور نمایند و ایمن بمانند!
یکی از جلوه های بارز چنین شخصیت هائی در زمان حال، رئیس جمهوری دولت یازدهم رژیم آخوندی اشغالگر، در میهن باستانی ما ایران اهورائی است. آخوند حسن روحانی، همین چند روز پیش در مراسم همایش مبارزه با فساد اداری، حین سخنرانی مبسوطی که ایراد نمود؛ گوشه و کنایه های فراوانی به سوداگران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی زد؛ و تخلفات سودپرستانه و معاملات بزرگ تجاری ایشان را، مورد چالش های بیانی خود قرار داد!
اما در هنگام ارائه شدن لایحه بودجه سال آینده کشور به مجلس شورای اسلامی، کاشف به عمل آمد که دولت یازدهم جمهوری اسلامی، بودجه سال آتی سپاه پاسداران انقلاب را، پنجاه درصد افزایش داده است. موضوعی که از سوی دولت حسن روحانی، کاملا اشتباه و دور از تعقلی مسؤلانه، و بدون توجه به سایر احتیاجات مملکت و ملت به انجام و به تصویب رسیده است!
سپاه خودش به تنهائی یک دولت است. چرا باید یک مرکز نظامی با موقعیتی چنان پولساز همانند سپاه پاسداران انقلاب شوم اسلامی، بودجه دولتی اش دو برابر گردد؟ این یک نهاد نظامی غیر انتفاعی است؛ سپاه خودش در سایه تأسیس ” قرارگاه خاتم الانبیاء ” ، و تجارت هائی که در این راستا به انجام می رساند؛ میلیاردها میلیارد منفعت می کند. اما مردم ایران از دارا و ندار، باید یک قرص نان را به مبلغ هشتصد تومان بخرند؛ بسیاری از کارگران کشور، چندین ماه می گذرد که هیچ دستمزدی از کارفرمای شان نگرفته اند؛ بیماران فراوانی بدون دارو و سایر امکانات پزشکی مانده اند؛ کودکان و نوجوانان کشور، از امکانات متوسط تحصیلی و تفریحی بی بهره اند؛ پدران و مادران بی نوائی هم هستند، که پیوسته به سبب ناتوانی در تأمین امرار معاش فرزندان شان شرمسار آنان هستند. دخترکان نوجوان دوازده ساله، ناگزیرند با تن فروشی، در تأمین مخارج زندگی خانواده شان به ایشان یاری برسانند. کودکان کار در بدترین شرایط آب و هوائی فصلی، در خیابانهای کشور مشغول دست فروشی و کارهای بی بهای دیگری، برای کمک کردن به پدران و مادران کم یا بی درآمد خویش می باشند. میلیونها معتاد در سراسر کشور پراکنده اند و هیچ مرکزی برای درمان ایشان وجود ندارد؛ زنان شوهر داری که به خاطر نیاز مالی و مشکلات اقتصادی خانواده شان، بر آمار فحشا در کشور می افزایند، تا هزینه زندگی همسران بیمار یا معتاد، و خود و فرزندان شان را تأمین نمایند. صدها و هزاران مشکل و مسأله اجتماعی دیگر، که هستی مردم را به نیستی می کشانند نیز وجود دارند. آنوقت آقای رئیس جمهور حکومت اسلامی، به جای حل کردن مشکلات عدیده مردم ایران، ” پیه را به دنبه ” می چسباند!
سپاه پاسداران پروارترین و ثروتمندترین مرکز نظامی و نهاد اجتماعی کشور است. چه نیازی به بودجه دولتی دارد، که روحانی آن را دو برابر هم کرده است؟ سپاه باید با توجه به درآمدهای کلانی، که به وسیله معاملات سودآور زیاد خود به دست می آورد؛ بانی خیر تهیه مراکزی ملی و عام المنفعه، برای تمامی آحاد ملت در کشور باشد. تا از این طریق کمک های ارزشمندی هم به دولت و حکومت کرده باشد. اگر چنین نیست، و اگر به جای همه این کارها و یاری رسانی ها، غیر از آنهمه درآمدی که دارد؛ از بودجه سالانه کشور نیز استفاده می نماید؛ این را باید رؤسای دولت در جمهوری پلید اسلامی مد نظر قرار بدهند؛ که این نهاد غیرانتفاعی نظامی، که خودش بیش از دولت ایشان در جهان معاملات کلان اقتصادی دارد تشخیص بدهند!
سپاه که اسکله و فرودگاه خصوصی، برای ترانزیت کردن کالاهای تجاری اش در کشور دارد؛ سپاه که یکی از بزرگترین تاجران قاچاق فروش و توزیع کننده انواع مواد خانمانسوز مخدر در کشور است؛ چرا باید بودجه دولتی داشته باشد؟ حالا گیریم که دولت مهرورز جمهوری آخوندی، مایل نیست که میان نهادهای اداری و نظامی کشور تفاوت قائل گردد؛ چرا باید آن بودجه ای را که نباید بدهد، دوبرابر سالهای پیش هم محاسبه نماید و به آنها بپردازد؟!
آقای روحانی، شما اگر شهامت و جوربزه ی گفتن سخن حق را ندارید؟ اگر ناگزیر هستید، که پس از افاضات کلام علیه آنهائی که در متخلف بودن شان تردیدی نیست؛ به خاطر پیشگیری نمودن از واکنش های غیردوستانه سپاهیان، باج و رشوه ای به آنان بدهید؟ چرا از دارائی ملت شریف ایران مایه می گذارید؟ بخشی از حقوق ماهیانه تان را، به یکی از سرکردگان سپاه باج بدهید؛ و تا انتهای عمر ریاست جمهوری تان، این رشوه زورکی را به آنها بپردازید. تا از گزند عواقب بعدی برنامه های تلافی جویانه ای، که از سوی سپاهیان رأس این نهاد، شما را تهدید می کنند و دریافت خواهید کرد؛ خویشتن را ایمن بدارید!
محترم مومنی
