روزنامه «بهار» متعلق به اصلاح‌طلبان امروز در یادداشتی به طور مستقیم به حسن روحانی نسبت به عواقب عقب‌نشینی در برابر خواسته‌های محافظه‌کاران تندرو هشدار داده است.
این روزنامۀ خبری ـ تحلیلی اصلاح طلب در هشدارنامه خود چنین می نویسد:
آقای روحانی! می‌دانیم و می‌دانید
جناب آقای روحانی بی‌گمان این روزها، لحظات دشواری را سپری می‌کند. از یک‌سو هر چه بیشتر پیش می‌رود با واقعیت‌های تازه‌تری از ویرانه‌ای که تحویل خواهد گرفت روبه‌رو می‌شود و از دیگر سو تنگناهای چینش کابینه آزارش می‌دهد.
در چنین شرایطی، شاید به باور خیلیها، سکوت بهترین کمک به رییسجمهوری منتخب باشد؛ اما کیست که نداند سکوت امروز، سبب‌ساز پشیمانی‌های بزرگ و فاجعه‌باری در آینده خواهد بود که بیش از هر کسی شخص آقای روحانی را فرسوده و متزلزل خواهد کرد.
از‌این‌رو لازم است تا پیش از معرفی کابینه نکاتی را با جناب آقای روحانی در میان بگذاریم:
جناب آقای روحانی!
می‌گویند شما به اردوگاه اصلاح‌طلبی تعلق ندارید یا حداقل به طوررسمی با تابلوی اصلاح‌طلبی وارد کارزار انتخابات نشدید. شاید همین نکته محملی شد تا برخی مخالفان دوآتشه شما وسوسه شوند آرای مردم را مصادره کرده و از پیروزی تفکر خود در انتخابات سخن بگویند!
تحلیل‌ها و اظهارنظرهای این جماعت در ابتدا آن‌قدر مایه استهزا بود که بسیاری آن را جدی نگرفته و حرف‌هایشان را هذیانی ناشی از شوک روانی شکست سنگین در انتخابات ارزیابی کردند؛ اما هرچه زمان سپری شد، برخوردهای بزرگوارانه جناب‌عالی و حامیانتان در انتخابات، لایه‌هایی از این گروه را که سال‌ها در کار طراحی توطئه، پرونده‌سازی و مجازات مخالفان فکری خود بوده‌اند به این فکر واداشت که می‌توانند از این فرصت، نهایت بهره‌برداری را به عمل آورده و ادعای مضحک پیروزی در انتخابات را به شکلی دیگر جامه عمل بپوشانند.
جناب آقای روحانی! جناب‌عالی هوشمندتر از آن هستید که درنیابید این جماعت، چه چیزی و کجا را هدف گرفته‌اند. شما خوب می‌دانید که آن‌ها عقبه تئوریک و مبانی گفتمانی حضرت‌عالی را در انتخابات نشانه رفته‌اند تا با این حربه، دست شما را از ابزارهای موثر برای پیشبرد برنامه‌هایتان تهی کنند.
جناب آقای روحانی! به یاد دارید و به یاد داریم که یکی از برنامه‌های اصلی و محوری شما در انتخابات، احترام به حقوق شهروندی، ایجاد امنیت برای فعالان حوزه‌های فکر و اندیشه، آزادی فعالیت احزاب و تشکل‌های سیاسی و در یک کلام، ایجاد فضای باز برای تنفس همه کسانی بود که می‌خواستند در چارچوب همین قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی نفس بکشند؛ اما در هشت سال گذشته مبتلا به تنگی‌نفس حاد و مزمن شده بودند.
جناب آقای روحانی! کیست که نداند مبانی نظری و تئوریک این برنامه‌های جناب‌عالی ریشه در گفتمان اصلاح‌طلبی دارد؟ حالا بگویند شما عضو هیچ جریان و تشکل اطلاح‌طلبی نبوده‌اید. خب، بگویند! این چه چیزی را عوض می‌کند؟ مهم این است که شما چنین برنامه‌ای دارید و خیلیها به همین دلیل نام حسن روحانی را روی برگه‌های آرا حک کردند.
رییسجمهوری منتخب! شما بهتر از هر کسی می‌دانید کدام نهادها و وزارتخانه‌ها ابزار دست حضرت‌عالی برای تحقق این برنامه‌ها هستند.
اجازه دهید نامشان را با هم مرور کنیم، وزارت کشور، وزارت اطلاعات، وزارت ارشاد و وزارت علوم.
بله، خوب می‌دانیم که برای تعیین وزرای این چهارگانه، چه مصائبی را تحمل می‌کنید. شایعات خوبی هم در این‌باره به گوش نمی‌رسد، اما می‌دانیم و می‌دانید که چشم‌پوشی از گزینه‌های اصلی برای این وزارتخانه‌ها چه پیامدهای ناخوشایندی دارد!
شاید لازم به یادآوری نباشد که بگوییم بخش قابل‌توجه حمایت‌هایی که متوجه حضرت‌عالی شد از بطن و متن افراد و گروه‌هایی بود که هر‌یک به نوعی زندگی و هویتشان با شرح وظایف این وزارتخانه‌ها پیوند خورده است.
اشتباه نکنید! نمی‌خواهیم شما را همچون دن‌کیشوت به جنگ آسیاب‌های بادی بفرستیم. قرار هم نیست فراخوان دعوت به تندروی و فراموشی اعتدال بدهیم.
فقط می‌خواهیم هشدار دهیم که اگر بنا به هر دلیلی نتوانستید گزینه مطلوب را بر این وزارتخانه‌ها بگمارید، مبادا به هر گزینه‌ای تن دهید!
این چهار وزارتخانه، نماد هویت فکری و رویکرد کابینه و در دسترس‌ترین شاخص برای قضاوت اولیه در پایبندی شما به وعده‌ها و برنامه‌هایتان به حساب می‌آیند.
جناب آقای روحانی! می‌بینید که چه قشقرقی درباره کابینه به پا کرده‌اند؟! می‌بینید که با طرح ادعاهای پوچ و بی‌اساس، این‌بار حتی فراتر از این چهار وزارتخانه را هدف گرفته و می‌خواهند همه کابینه مطابق میلشان باشد؟! انگار‌نه‌انگار که این مردم رای داده‌اند و خواهان تغییر شده‌اند!
آقای روحانی! کسانی که امروز شما را از عارف‌ها، جهانگیری‌ها، نجفی‌ها، زنگنه‌ها، یونسی‌ها، مسجدجامعی‌ها، بانک‌ها، توفیقی‌ها، فرجی‌داناها، کلانتری‌ها، حجتی‌ها، صفدرحسینی‌ها و خلاصه هر که با خاتمی و هاشمی کار کرده بر حذر می‌دارند، فردا فهرستی به دست شما می‌دهند که معاون اولش حسین شریعتمداری البته با اختیارات ریاست‌جمهوری، وزیر کشورش حسین الله‌کرم، اطلاعاتش روح‌الله حسینیان، علومش کامران دانشجو یا رحیم‌پور ازغدی و… خواهد بود!
جناب آقای روحانی! اشتباه برداشت نکنید. از تغییر اولویت برنامه‌هایتان که فروکاستن از مصائب اقتصادی کشور است سخن نمی‌گوییم. می‌خواهیم یادآور شویم که حتی اگر اکثریت کابینه، مطلوب و ایده‌آل جناب‌عالی باشد، اما یکی، دو جایی که می‌دانیم و می‌دانید، همراه و همدل نباشند، کافی است تا تمام تلاش‌های شما برای حل مشکلات اقتصادی و تنش‌زدایی در روابط خارجی دود شود و به هوا رود!
کمی به عقب بازگردید؛ ماجرای برخی خودسری‌ها را در بعضی جاها در دوره آقای هاشمی به یاد آورید که چطور دولت در عرصه تعاملات خارجی، ناگهان و از همه‌جا بی‌خبر در عمل انجام‌شده قرار می‌گرفت یا حکایت برخی رفتارها در یکی، دو سال اول دولت جناب خاتمی را که چه انرژی و توانی از دولت گرفت و کار به کجاها رسید! آن وقت خواهید پذیرفت که اگر همراهی تمام‌عیار برخی وزارتخانه‌های حساس نباشد، اگر بهترین نفرات را هم در وزارتخانه‌های اقتصادی گمارده باشید، راه به جایی نخواهید برد.
آقای روحانی! مبادا جنجال هوچی‌گران محملی برای امتیازگیری شود تا مثلا وارد معامله شوند و دست‌آخر منت بگذارند که آقای روحانی، عیبی ندارد شما هرکه را می‌خواهی برای وزارت بهداشت و صنایع و فلان و بهمان بگذار ولی وزرای این چهار وزارتخانه کسانی باشند که ما تایید می‌کنیم!
جناب آقای روحانی! می‌دانیم و می‌دانید و همگان هم آگاهند که بنا بر شیوه‌ای مرسوم و البته پسندیده، تمامی روسای‌جمهور، پیش از معرفی کابینه درباره فهرست وزرای پیشنهادی، به‌ویژه چند وزارتخانه حساس، نظر مقام معظم رهبری را جویا شده و ملاحظات ایشان را در نظر می‌گرفتند. این را از باب پاچه‌خاری یا جفت‌و‌جور کردن حاشیه امنیت برای خودمان نمی‌گوییم، بلکه به جد معتقدیم که ملاحظات مقام‌معظم‌رهبری را باید در تعیین کابینه در نظر گرفت ولی این را هم می‌دانیم که اگر ایشان درباره فردی به هر دلیلی دیدگاه سلبی داشته باشند، هرگز اما کسی را به رییس‌جمهور منتخب تحمیل نخواهند کرد. مساله از آن‌جا آغاز می‌شود که گروهی فرصت‌طلب با سوء‌استفاده از نام رهبری به دنبال تامین منافع خود و حاکمیت افکار ناصوابشان بر کشور برمی‌آیند.
وگرنه کدام عقل سلیمی است که سخنان و رفتار سرنوشت‌ساز مقام معظم رهبری در آستانه و روز انتخابات را ببیند و بشنود و باور کند که ایشان آمرانه حکم به حضور کسی در کابینه می‌دهند؟!
ایشان که در اوج بصیرت و هوشمندی تمام راه‌ها را بر اعمال نظر و سلیقه در انتخاب رییس‌جمهور سد کردند آیا در حقشان جفا نیست، جماعتی به‌گونه‌ای رفتار کنند که شائبه دخالت ایشان در تعیین وزرا پدید آید؟! کسی نیست به این گروه کم‌خرد بگوید که مگر مقام معظم رهبری از حلقه ارتباط حسن روحانی خبر نداشتند و نمی‌دانستند که در صورت پیروزی شما در انتخابات چه کسانی در کابینه و سطوح مدیریتی کشور قرار می‌گیرند؟ پس چرا با همه وجود از برگزاری یک انتخابات سالم و بی‌شائبه حمایت کردند؟ فقط کافی بود ایشان به‌جای آن همه تاکید به داشتن یک رای مخفی و صیانت از آرای مردم سکوت اختیار می‌کردند، آن وقت می‌دیدیم و می‌دیدید که این جماعت فرصت‌طلب تمامیت‌خواه چه می‌کردند؟!
جناب آقای روحانی! شما باید با مقام معظم رهبری تعامل کنید. این یک اصل خدشه‌‌ناپذیر است، همه ما از بی‌توجهی به این مهم آسیب دیده‌ایم. قرار نیست برخی تجربه‌های نادرست تکرار شود، چه بسا که اگر در همان روزهای اوج پیروزی اصلاح‌طلبان، همگی به الگوی خاتمی تن می‌دادیم و چارچوب و کانال درستی برای تعامل و کنترل برخی رفتارهای هیجانی تعریف می‌کردیم، امروز سرنوشت اصلاحات و کشور چیزی جز این بود. پس باور کنید که ظاهر و باطن سخنمان با شما فقط سدکردن راه پیشروی کسانی است که پشت جایگاه ولایت پنهان شده و از شما طلب ارث و میراث نداشته‌شان را می‌کنند.
آقای روحانی! حتما تحلیل‌هایی را که این روزها جماعتی دامن می‌زنند و متاسفانه به اردوگاه دوستانمان هم کشیده شده است. شما هم شنیده‌اید همان تحلیل‌ها که از نشان دادن کارت زرد تمامیت‌خواهان به شما حکایت دارد!
چون از حرف‌های جناب‌عالی درباره آمارهای دولت احمدی‌نژاد ناخرسند شده‌اند؛ همان تحلیل‌هایی که حتی محل استقرار شما در روز افطار کارگزاران نظام با مقام معظم رهبری و حالت چهره و سرپایین حضرت‌عالی را دلیلی بر اثبات تحلیل خود می دانند! می‌بینید کار به کجاها کشیده است؟!
آقای روحانی! کسی خواسته ناممکنی از شما ندارد، فقط می‌خواهیم بر اصول خود و گزینه‌هایتان پافشاری کنید، می‌خواهیم هیچ‌گاه در برابر ملت سرافکنده نشوید. آن‌که باید سر به زیر اندازد کسی است که جز دروغ به خورد مردم نمی‌دهد آن‌ها که نتیجه حکمرانیشان نابودی منابع و فرصت‌های کشور است باید شرمگین و سرافکنده باشند، آن‌ها باید کارت‌های زرد و قرمز بگیرند، نه شما! اما دیده‌اید همین جماعت چقدر طلبکارانه سخن می‌گویند؟ نمی‌خواهیم شما را به الگو گرفتن از این جماعت دعوت کنیم که بی‌شک تاریخ آن‌ها را در ردیف بدنامان قرار خواهد داد. می‌خواهیم شما از مردم کارت زرد و قرمز نگیرید، می‌خواهیم شما طول موجتان را با خواست جماعتی که این روزها درباره کابینه جیغ بنفش می‌کشند تنظیم نکنید.
آقای روحانی! دیدید آن روز که درباره توبه سخن گفتید، چطور برآشفتند؟!
خداوند بزرگ راه توبه را اگر صد‌بار هم شکسته شود باز گذارده است اما این جماعت، حلال خدا را هم حرام می‌کنند و دور نیست روزی که نستجیر بالله ادعا کنند خدا نماینده این‌ها در آسمان است!
آقای رییسجمهوری منتخب! آن‌ها که این جماعت برای شما فهرست کرده‌اند که مبادا به کابینه بیایند مگر چه کرده‌اند؟ واقعا اگر محکمه‌ای بخواهد به عدالت حکم دهد آیا فهرست سیاهی که در اختیار شما قرار داده‌اند محکوم می‌شود یا آن‌ها که در این چند سال اخیر در کابینه و خارج کابینه هرچه خواستند به روز این ملک و ملت آوردند و مورد حمایت و عنایت همین مدعیان فرصت‌طلب بودند؟!
آقای روحانی! می‌دانیم و می‌دانید که این جماعت در پی خالی کردن اطراف شما از انسان‌های کارآمد و لایق‌اند تا هم راه نفوذ خود را تسهیل کنند و هم در روز موعود، رییسجمهوری را که حامیان و اطرافیانش را از دست داده به راحتی آب خوردن از میدان خارج کنند!
آقای روحانی! می‌دانیم شما سیاستمداری هوشمند و باتجربه‌اید و می‌دانید چه کنید، ولی حرف‌هایی را که این روزها به نگرانی خیلی از دوستان و حامیانتان تبدیل شده باید با شما درمیان می‌گذاشتیم تا شرایط حساس و خطیری را که در آن قرار داریم با هم مرور کرده باشیم. به امید بهترین‌ها برای مردم سرزمینمان.
