روز چهارشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۴، تجمعی اعتراضی به اکران فیلم رستاخیز در برابر وزارت ارشاد برگزار شد. بخشی از معترضان، با پای پیاده به سمت میدان شهدا و سینما شکوفه رفتند تا در صورت اکران این فیلم نسبت به تغییر سردر و پایین کشیدن پرده این فیلم اقدام کنند که گویا همین امر موجب تعطیلی این سینما شد، همچنین تعدادی از معترضین منتسب به برخی مداحان ، تهدید به آتش زدن سینماها در صورت نمایش این فیلم کردند. . در این تجمع ، دو زنِ روبند بر صورت قمه به‌دست، با فریاد و حرکات نمایشی ،هروله کنان و عربده کشان،توام با حرکات موزون وژست قمه زنی، اعتراض خود را نشان می‌دهند.اعتراض انها در حلقه حمایتی خواهران و برادران هم اندیش شان صورت می گیرد.علاوه بر این تجمعات اعتراضی دیگری هم بوده ،از جمله درمسجد ارگ،که تعدادی از معترضین سخنرانی کرده و مراتب اعتراض و خشمشان را بیان نموده اند.
علت خشم معترضان چیست؟چرا رستاخیز که فیلمی در خدمت دین و معرفی ان است ،این همه دلواپسان را رنجانیده؟
مهمترین مشکل عنوان شده از طرف دلواپسان این بود که فیلم «رستاخیز» اقدام به نشان دادن چهره پنج تن از آل اهل‌بیت حسین امام شیعیان نموده است. در این فیلم چهره عباس، علی‌اکبر، قاسم، مسلم و علی‌اصغر نشان داده شده است. البته تا قبل از اکران این فیلم ،در تولیدات قبلی صدا و سیما و سینمای ایران ،به جهت مقدس نمایی ،هرگز چهره این افراد نمایش داده نشده بود و معمولا از هاله های نور برای نمایش استفاده می شده، دلایل دیگر معترضان این بود که شخصیت هایی نظیر ابوالفضل یا مسلم به درستی توصیف نشده و آگراندیسمان لازم جهت مقدس نمایی انها و نقششان در نبرد عاشورا صورت نگرفته،سن قاسم از دیگر چهره های واقعه عاشورا، بیشتر از روایات تاریخی بوده و نحوه نمایش شهادت علی‌اصغر ومظلومیت اوبه خوبی نمایش داده نشده است و نهایتا این فیلم مقدسات را زیر سوال برده است. فرج‌الله سلحشور کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس سینما ،در همین مراسم جزو سخنرانان معترض بوده که با اعتراض به بودجه میلیاردی آن پروژه،دشمن پشت پرده ، که درطول سی و هفت سال گذشته همه تقصیرها بر گردن او بوده را ،عامل این پروژه معرفی می کند.
رستاخیز چه نمایش داده؟
رستاخیز، فیلمی تاریخی و پرهزینه به کار گردانی احمد رضا درویش که به واقعهٔ کربلا پرداخته و از زمان مرگ معاویه تا روز عاشورا را روایت می‌کند. این فیلم در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده و احمدرضا درویش به خاطر کارگردانی آن، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را دریافت کرده است.
چرا دلواپسان از دیده شدن چهره مقدسین واهمه دارند؟
علی رغم اینکه ،هنرپیشگانی که نقش ان مقدسین را بازی کرده اند ،به رغم تلاش گریمورها چهره های دلنشین و زیبایی (البته خلاف حقیقت) از ان پنج شخصیت نمایش داد ه اند،اما دغدغه دیده شدن و ملموس بودن ،دلواپسین را می ازارد.
شاید راز ماندگاری استبداد دینی، همین مقدس نمایی و مقدس سازی چهره های مذهبی ایست،ارباب دین در پروسه مغز شویی مقدس و مسخ کردن انسانها،از مقدس نمایی بهره فراوان برده اند.تابو سازی ،بازی قدیمی آنهاست.باید چهره های دینی بدون شناخت پذیرفته و مقدس تلقی شوند.هر سوال یا اندیشه در مورد انها برای یافتن شخصیت حقیقی یا داستان واقعی زندگی انها گناه است،تنها داستانهای مقدس روایت شده باید حفظ شوند وگرنه هیچ انسان عاقلی با دیدن تصویر علی یا خواندن حقایقی نظیر سربریدن مردان یک قبیله در یک روز ،افسانه های منتسب به او را در مورد دلاوری و عدالتش باور نمی کند.و اگر چهره واقعی انها با بررسی های تاریخی رو شود، در تجارتخانه دلالان اسلام تخته می شود و راز ماندگاری جهالت ،رو می شود ،پس اربابان دین چاره ای جزمقدس نمایی خزعبلات ، برای حفظ قدرت و درامدشان ندارند.
زنی قمه به دست در میان جمعیت و در حال نمایش رقص قمه،انهم در قرن بیست و یکم،جای تامل بسیار دارد.طبق قانون ، حمل چاقو و انواع سلاح سرد و اخلال در نظم و امنیت و آسایش عمومی جرم تلقی می شود .
در قانون مصوب 28 خرداد ماه 1336 صراحتا اورده شده:
ماده 1 – هر کس به وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه سرد دیگر تظاهر یا قدرت‌نمایی کند
و یا آن را وسیله مزاحمت اشخاص و یا اخاذی و یا بدان‌وسیله تهدید و یا با کسی
گلاویز شود به سه ماه تا یک سال حبس تأدیبی و یا به اقامت اجباری از شش ماه تا یک
سال در محلی غیر از محل اقامت خود‌محکوم خواهد شد.
ماده 2 – هر کس به وسیله هیاهو و جنجال و یا حرکات بر خلاف عادت و متعارف و یا
تعرض به اشخاص نظم و آرامش و آسایش عمومی را مختل‌نماید و یا مرتکب اعمال و رفتاری
شود که ایجاد هراس و تشویش در افکار عمومی نماید و یا مردم را از کسب و کار باز
دارد و یا آزادی و آسایش‌عمومی را مختل سازد به حبس تأدیبی از ده ماه تا یک سال
محکوم خواهد شد.
ماده 3 – هر کس در اماکن عمومی و یا معابر عمومی معترض و یا مزاحم زنی بشود و یا
با الفاظ و یا حرکات مخالف شئون و حیثیت به او توهین‌نماید به حبس تأدیبی از دو
ماه تا هشت ماه محکوم خواهد شد.
ماده 4 – هر گاه جرایم مذکور در مواد فوق در نتیجه توطئه قبلی و دسته‌جمعی واقع
شود و هر یک از مرتکبین به حداکثر مجازات مقرر محکوم‌خواهد شد.
ماده 5 – به کلیه جرایم مذکور در مواد فوق دادگاهها خارج از نوبت رسیدگی خواهند
کرد در نقاطی که حکومت نظامی اعلام شده دادگاههای نظامی‌صلاحیت رسیدگی به این
جرایم را به استثناء مورد ماده 3 خواهند داشت در این صورت محکوم‌علیه و دادستان
می‌توانند از حکم دادگاه بدوی تقاضای‌تجدید نظر نمایند حکم دادگاه تجدید نظر قطعی
و غیر قابل فرجام است.
ماده 6 – در تمام موارد مذکور در این قانون تعقیب و توقیف متهمین طبق قوانین
جزایی به عمل خواهد آمد.
ماده 7 – وزارت دادگستری و وزارت جنگ مأمور اجرای این قانون خواهند بود.
اما علی رغم وجود چنین قوانین صریحی، در روز روشن ،دلواپسان بدون هیچ هراسی اقدام به چنین حرکاتی می نمایند،هیچ کدام از مامورین موظف بر اساس قانون،هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهند،مردم موبایل به دست صرفا مشغول گرفتن فیلم و عکس و انتشار سریع ان در شبکه های مجازی اند،کسی دل نگران عواقب چنین نمایش هایی نیست،همه مبهوت ،انگار دارند یک فیلم هیجان انگیز را بر پرده تماشا می کنند و هیچ کس به روی خودش نمی آورد که قسمتی از ان فیلم است نه تماشاگرصرف،جامعه در سال 1336قانون وضع کرده ودر سال 1394 این قانون قابلیت اجرا ندارد،جامعه به جای اینکه به سمت عقلانیت و قانون مداری حرکت کند،در سراشیبی جهالت فرو افتاده، براستی با چنین وقایعی جامعه ایران به کجا می رود؟
ایا این شیوه های اعتراضی برای ایجاد هراس و ارعاب مردم و بازیاداوری وجود جمعیت کثیر تهی مغز و تحت فرمان حکومت نیست؟ایرانیان در سیر حرکت به سمت عقلایت ،با چنین گروه های افراطی چه باید بکنند؟
ما در کجای این جهان ایستاده ایم؟
به امیدحاکمیت منطق و عقلانیت بر جامعه دین زده ایران.
پاینده باد ایران
سهیلا زرندی
