محققان در تلاشند تا بتوانند محتوای 25 نامه چوبی را که حدود 2000 سال پیش توسط رومیها نوشته شده بود و آنها در حوالی دیوار «هادریان» کشف کردهاند، رمزگشایی کنند.
باستانشناسان موفق شدند یک دسته 25تایی از نامههای شخصی را بعد از دور انداخته شدن در قرن اول میلادی در نزدیکی دیوار هادریان بیابند. این اسناد که با جوهر نوشته شدهاند، در چند متر زیرزمین مرطوب در قلعه رومی «ویندولاندا» واقع در «نورثآمبرلند» کشف شده است.
دیوار هادریان دیواری باستانی از جنس سنگ و کلوخ است که به دستور هادریان، امپراتور روم در سده دوم میلادی به سال ۱۲۲ پس از میلاد در شمال انگلستان امروزی ساخته شد تا مرزهای شمالی امپراتوری روم را در برابر حملات قبایل سلتی محافظت نماید. طول این دیوار ۱۲۰ کیلومتر است.
یکی از این نامهها را مردی به نام «ماسکلوس» نوشته است که به خاطر نامه قبلی خود که به افسران فرمانده خود نوشته بود، معروف شده و این بار نیز برای ترک کردن محل کارش این نامه را نوشته بود.
این تکههای باریک و چوبی کمتر از دو میلیمتر ضخامت دارند و تقریبا به اندازه کارت پستالهای امروزی هستند. متخصصان بر این باورند که این لوحهای چوبی که در خاکهای بیهوازی نگهداری شدهاند، بین سالهای 85 تا 92 میلادی نوشته شده بودند.
برخی نامهها کامل هستند و برخی دیگر نصفه و نیمه و تنها بخشی از متن مشخص بود. این نامههای چوبی توسط نور مادون قرمزی اسکن میشوند که به متخصصان در خواندن آنها کمک میکند. محققان تا سه ماه قادر به خواندن جزئیات پیامهای نوشته شده روی آنها نبودند.
شخصیتها و نویسندگان این نامهها ممکن است به دلیل لوحهای قبلی ویندولاندا که نوشته بودند، از این منطقه شناخته شده باشند و از این پس، نامهای جدیدی جای آنها را در تاریخ بریتانیای روم خواهند گرفت.
آخرین ناشناختههای لوحهای ویندولاندا در سال 1992 در منطقهای که دچار آتشسوزی شده بود به دست آمد و لقب مشهورترین اسناد رومیها را به خود اختصاص دادهاند. قطعات نامهها را نیز از دهه 1970 تاکنون پیدا کردهاند.
این نامهها حاوی اطلاعاتی است که چند دهه قبل از ساخته شدن دیوار هادریان نوشته شدهاند. دکتر روبین بیرلی این لوحها را در دهههای 1970 و 1980 کشف کرد و معتقد بود که برخی از این لوحهای جدید به حدی خوب نگهداری شدهاند که آنها را میتوان بدون عکسبرداری مادون قرمز خواند. به طور قطع برای او چیزی هیجانانگیزتر از خواندن نوشتههای روی این لوحها وجود نداشت.
به گزارش آنا به نقل از دیلیمیل، بیشتر این نامهها روی تکههای نازکی از چوب درخت غان نوشته شدهاند اما یکی از آنها روی یک لوح دو طرفه از جنس چوب بلوط نوشته شده و حفاظت آنها به بهترین شکل ممکن انجام شده است. از این نوع چوب ممکن است برای مکاتبات مهمتر استفاده شده باشد.