دكتر محمد ملكى، فعال حقوق بشر و اولين رئيس منتخب دانشگاه تهران بعد انقلاب 1357، طى مصاحبه اى تلفنى ، ضمن ” غير دمكراتيك ” و ” بى فايده ” توصيف كردن انتخابات ریاست جمهوری پيش رو در ایران ، خواستار رفراندوم عمومى درباره نظام سياسى كشور و يك قانون اساسى جديد براى ايران شد.
متن کامل مصاحبه ایشان با العربیه را در زیر می خوانید:
آقاى دكتر محمد ملكى، به نظر شما انتخابات آينده تغييرى در وضعيت داخلى ايران از لحاظ اوضاع سياسى ،اقتصادى ، اجتماعى ، خواهد داشت؟
جواب: به نظر بنده آن چیزی که به نام انتخابات در ایران انجام می‌شود و دو فردی که به عنوان کاندیداهای نهایی در برابر هم قرار گرفته‌اند، از نظر ماهیتی و کلی تفاوتی با هم ندارند. یکی از آنها کسی است که حدود 37 تا 38 است که در کشتارها و زندان کردن‌ها و به ویژه در دهه 60 و سال 67 در کمیته مرگ عضویت داشته و از جنایتکاران زمان است. نفر دیگر نیز که رئیس‌جمهور فعلی است، از اول انقلاب عضو کمیسیون امنیت بوده و در همه کشت و کشتارهای مملکت دست و دخالت داشته است. در این چهار سال هم دیدیم که هیچ کار مثبتی انجام نداده است و علاوه بر اینکه به قول‌هایی که در زمینه‌های آزادی، برابری، عدالت، آزاد کردن زندانیان عمل نکرد، بلکه در سه سال اول حضور او در قدرت، براساس آمارهایی که خودشان ارائه کرده‌اند، بیش از 3 هزار نفر اعدام شده‌اند. بنابراین از نظر کلی هر کدام پیروز انتخابات شود، فرقی ندارد. فرق زمانی رخ خواهد که به مردم آزادی، حق اظهار نظر بدهند، مردم را آزاد بگذارند و به زندگی مردم برسند و جلوی این همه دزدی و جنایت را بگیرند و یک تحول اساسی و زیربنایی به خصوص در قانون اساسی به وجود بیاورند و یک قانون اساسی جدید بنویسند و از مردم نظر بخواهند که آیا این نظام را می‌خواهند یا خیر. آن زمان می‌توان گفت تغییری به وجود آمده است.
جناح هاى حامى دولت و برخى جريانات ديگر ميگويند كه وجود آقاى روحانى بر سر قدرت درحكومت ايران ، احتمال وقوع جنگ يا رويارويى نظامى با امريكا و غرب را از ميان برد. آيا ايرانبدون روحانى به سوى جنگ با غرب يا امريكا مى رود؟
جواب: اصولا این ایران نیست که درباره تعیین سرنوشت جنگ تصمیم‌گیرنده باشد. ابرقدرت‌ها هر زمان که مصالحشان اقتضا کند، احساس کنند نیاز به جنگ هست، جنگ می‌کنند و هر زمان احساس کنند نیازی به جنگ نیست، جنگ نمی‌کنند و این بستگی به نظر ابرقدرت‌ها دارد. سوریه و عراق و دیگر مناطق نمونه‌های این موضوع هستند. در این جاها جنگ را چه کسی شروع کرد و به آن دامن زد؟ داعش را چه کسی به وجود آورد. مردم سوریه یک مبارزه مسالمت‌آمیز داشتند. آنها را زدند و کشتند تا موضوع داعش به وجود آمد به اینجا کشیده شد.
چرا روشنفكران وفعالان سياسى ايرانى در قبال دخالت تهران به نفع رژيم ديكتاتورى بشار اسد و سركوب جنبش مردم سوريه سكوت كرده يا به ندرت اعتراض كرده اند؟
جواب: متاسفانه این سکوت یا ناشی از ترس است یا از حرص منافع. آنها که سکوت می‌کنند یا منافعی دارند و یا از ترس جان ساکت شده‌اند، زیرا که این حکومت و این نظام تا کنون ده‌ها هزار نفر را به دلیل اعتقاداتشان و به دلیل اینکه مخالف اعمال و رفتار این حکومت بوده‌اند، اعدام کرده و کشته است. یک نمونه آن موضوع سال 1367 است که تعدادی از افراد، حدود 30 هزار نفر که به مدت‌های مختلف و به حکم نظام زندانی شده بودند، با این سوال “تو وابسته به که و چه هستی” اعدام کردند. این مسائل در آن فایل صوتی آقای منتظری که منتشر شد و شاید برای خیلی از مردم ایران باور کردنی نبود.
اگر انتخابات تغييرى در ايران را به وجود نمى آورد ، راه حل شما براى تغير دمكراتيك در ايران چيست؟
جواب: من بارها گفته‌ام که تغییر دموکراتیک این است که حکومت در مدت دو یا سه ماه به همه ملت این امکان را بدهد که عقیده و نظر خود را بگویند و راه پیشرفت را نشان دهند و با برنامه مدون و کار و فعالیت و گفتگو و آزادی آماده بشوند برای یک رفراندوم. موضوع رفراندوم هم این باشد که آیا نظام فعلی را قبول دارید یا خیر. و این رفراندوم باید زیر نظر سازمان ملل و نهادهای حقوق بشر و مراجع بین‌المللی انجام بگیرد. اگر اینکار را کردند تغییرحاصل می‌شود ولی اگر اینکار نشوند وضع همینگونه می‌ماند و هر سال سر مردم را گرم می‌کنند و آنها را به پای صندوق‌های رای می‌کشانند.
مليت ها و اقليت هاى مذهبى ايران صحبت از تبعيض مضاعف ميكنند ، چرا جمهورى اسلامىاين مليتها را از حقوق اوليه خود مانند آموزش به زبان مادرى ، يا مثلا حق داشتن مسجد براى اهلسنت در پايتخت محروم كرده است؟
جواب: این سوال را باید از خود دولت و حکومت بپرسید که چرا اینکارها را می‌کند و به قول شما چرا اجازه می‌دهد میلیون‌ها شهروند اهل سنت زندگی می‌کنند، اجازه نمی‌دهد یک مسجد داشته باشند. این ظلم و بی‌عدالتی که در حق اقلیت‌ها از جمله مسیحی‌ها، بهائی‌ها، کلیمی‌ها و غیره همه نشان‌دهنده این است که این حکومت یک حکومت مردمی نیست و می‌خواهد به هر نحوی جلوی هر کسی را که بر خلاف عقیده او فکر می‌کند بگیرد به حکومت خودش ادامه دهد.
با توجه به افزايش تنش ميان جمهورى اسلامى و كشورهاى منطقه ، آيا به قدرت رسيدن يك شخصيت محافظه كار مثل آقاى رئيسى يا يك شخصيت ” معتدل” مانند آقاى روحانى ، چه تاثيرى در روابط خارجى و منطقه اى ايران خواهد داشت؟
جواب: تا آن جایی که می‌گویند و بیان می‌کنند، آقای روحانی معتقد است که باید با دنیا رابطه برقرار کنیم و نمی‌توانیم درهای مملکت را به روی همه کشورهای دنیا ببندیم، اما آنطور که از اعمال و رفتار آقای رئیسی برمیاد، او آدم خشن‌تری است که دنبال این است که دیگران را نگذارد که به مملکت بیایند و کار و فعالیت کنند. این ظاهر امر است ولی باطن چگونه است و چه می‌خواهند بکنند، معلوم نیست.
