گزارشی از اعتراضات 9 روزه مردم خوزستان به بیتوجهی و بیآبی در رسانه های داخلی! مردم خوزستان معمولا صدای اعتراضشان شنیده نمیشود. در ماجرای آب، بیش از 20 سال است که مردم به شیوههای مختلف زخم خورده و اعتراض کردهاند ولی شنیده نشد. نمایندگان خوزستان در مجلس اسلامی در ابتدای طرحهای انتقال آب در دهه 80 اعتراض کردند ولی شنیده نشد. مردم استان در 10سال گذشته هر هفته تجمعهای کوچکی را در مناطق مختلف استان داشتند و شنیده نشد. زنجیره انسانی کنار کارون داشتند و حتی اعتراضات بزرگی مانند اتفاقاتی که در خرمشهر در ماجرای خبر انتقال آب به بصره در سال ۹۷ صورت گرفت ولی… در همه اینها مردم فریاد زدند ولی صدایی شنیده نشد و همه از کنار آن گذشتند و عده ای دستگیر شدند.
اصلیترین خواسته مردم، آب و بازکردن سدهای استان و پایان خشکسالی بود؛ خشکسالی بیسابقهای که پیرمردهای روستاهای سوسنگرد هم نمونه آن را به یاد نمیآوردند.
اعتراضات تا روز چهارم در سوسنگرد و شهرهای اطراف مسالمتآمیز بود. مردم در شهر راهپیمایی میکردند و برای آب شعار میدادند.
با توجه به اعتراض عمومی مردم و فشار افکار عمومی، استانداری بالاخره مجبور شد که آب سد کرخه را که برای کشت استراتژیک پاییزه نگهداری میشد بازگشایی کند. هر چند این کار هم برای مردم جای سؤال داشت که اگر میشد آب را باز کرد چرا زودتر صورت نگرفته است؟ اعتراضاتی در اینمورد نیز صورت گرفت که به گزارش روزنامه همشهری، تاکنون در شهر سوسنگرد حدود 300 نفر در این اتفاقات و اعتراضات بازداشت شدند.