دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
نظام سهمیه ای تاریخی که در قانون اساسی لبنان گنجانده شده بر اساس حسابگری هایی صورت گرفته و تاکنون موجب حفظ وحدت و عدم تجزیه کشور شده است، در صورتی که این نظام کنار گذاشته شود، پس از اولین انتخابات کشور دچار آشوب و چه بسا جنگ داخلی و تجزیه خواهد شد. لبنانی ها به هوش باشند که یکی از تاریخی ترین لحظات خود را سپری می کنند و ممکن است هم نقطه آغازی برای تغییرات اساسی در کشور شود و هم به تجزیه کشور منتهی شود و بعضاً به فاجعه کشیده شود.
در صورت حذف نظام سهمیه ای، مسلمانان برحسب جمعیت بیشتر تقریباً تمامی کرسی های اصلی مجلس و دولت و ریاستی را بدست خواهند آورد، و عملاً مسیحیان به اقلیتی در حاشیه بدل می شوند که در تصمیمات کلیدی کشور نقشی نخواهند داشت. آیا همین را می خواهید؟
مهم این است که مردم بدانند به کجا می روند و خواسته های شان اگر محقق شود منجر به چه نتایجی می گردد و با چشمانی باز و آگاهانه تصمیم بگیرند. چون این مردم لبنان هستند که صاحب حق اند و تصمیم گیرنده نهایی برای سرنوشت شان و ما تنها سعی می کنیم آن ها را تا جای ممکن آگاه سازیم تا با بینشی درست برای سرنوشت خود و کشورشان تصمیم بگیرند.
فساد متکی بر نظام سهمیه ای نیست و بسیاری از کشورهای خاورمیانه که نظام سهمیه ای ندارند نیز دارای فساد گسترده اند و آزادی های اقوام و اقلیت ها و تقسیم متوازن قدرت لبنانی ها را نیز ندارند. برای حل مسئله فساد نباید ساختاری را ویران کرد که “اتحاد و مشارکت همه آحاد لبنانی ها” در سرنوشت شان بر آن استوار است.
راه دیگری هم هست که با کنار گذاشتن نظام سهمیه ای محقق می شود و آن تقسیم لبنان به دو یا سه بخش است. بخش مسیحی، بخش مسلمان سنی و بخش مسلمان شیعه یا دو کشور یکی تحت نفوذ دولت ملی و دیگری تحت نفوذ حزب الله و شبه نظامیان مورد حمایت رژیم ایران! این گزینه لااقل این مزیت را دارد که دیگر درگیر شیطنت های رژیم ایران در لبنان و همین طور بر علیه اسرائیل نخواهید شد و در هر درگیری ایران با اسرائیل با دخالت حزبه الله لبنان، بقیه لبنان به جنگ کشیده نخواهد شد. انتخاب با شما لبنانی هاست.
