تابستان امسال ماهوارهٔ ترا متعلق به سازمان فضایی ناسا، با استفاده از ابزار تصویربرداری وضوح بالای خود یک رویداد دیگر را در زندگی دریاچهٔ آرال در آسیای مرکزی ثبت کرد.
داده‌ها نشان می‌دهد، گستردگی این دریاچه از دهه ۱۹۶۰ میلادی روز به روز در حال کاهش است.
باشگاه خبرنگاران نوشت: محققان، این تصویر را که در روز ۱۹ آگوست امسال ثبت شده، در کنار تصویری مشابه مربوط به ۲۵ آگوست سال ۲۰۰۰ میلادی قرار دادند تا مقایسه عینی بهتری را ترتیب دهند. با کمی دقت در دو تصویر می‌توان میزان کاهش گستردگی آن را در طول این سال‌ها مقایسه کرد و حتی با توجه به خطوط سیاه رنگ اطراف دریاچه، که محدوده آن در دهه ۶۰ را نشان می‌دهد، می‌توان بیشتر به فاجعهٔ نابودی این پدیده پی برد.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان، آرال در گذشته یکی از چهار دریاچهٔ بزرگ دنیا بود که ۶۸ هزار کیلومتر مربع وسعت داشت اما از دههٔ ۱۹۶۰ که دولت شوروی انحراف مسیر رودخانه های آمودریا و سیردریا به صحرای قره‌قوم (به منظور کشاورزی) را آغاز کرد، این دریاچه رفته رفته آب رفت و در سال ۱۹۸۷ به دو دریاچهٔ کوچک آرال شمالی و آرال جنوبی تقسیم شد.
فیلیپ میکلین، زمین‌شناس در دانشگاه میشیگان می‌گوید: این نخستین باری است حوزهٔ شرقی این دریاچه به طور کامل خشک می‌شود. و این یادآور زمانی است که این دریاچه به طور کامل خشک شود!
بخش شرقی دریاچه آرال در سال ۲۰۰۹ یک بار خشک شد و پس از آن بارش‌های سال ۲۰۱۰ دوباره آن را احیا کرد. اما این نخستین باری است که این بخش دریاچه کاملا خشک می‌شود.
بنابر اظهارات، فیلیپ میکلین، این خشکی به دلیل کمبود بارش‌های امسال است که باعث کم آبی آمودریا نیز شده است.
