ناسا به تازگی با استفاده از داده‌های فضاپمای کاسینی و ماموریت‌های دیگر این آژانس، نقشه‌هایی از شش قمر زحل ارائه داده است.
سیستم زحل طی یک دهه گذشته توسط فضاپیماهای کاسینی و سامانه Huygens (که در سال 2005 روی قمر تیتان زحل فرود آمد) زیر نظر بوده و تکمیل‌شدن نقشه‌های این سیستم، نشان‌دهنده تحقق‌یافتن اهداف کلیدی این فضاپیماهاست.
تقریبا تمامی نقشه‌های ارائه‌شده توسط ناسا کامل هستند با این حال، بخش‌هایی از سومین قمر بزرگ زحل به نام یاپتوس ناقص بوده و همچنین نقشه قطب شمال انسلادوس (ششمین قمر بزرگ زحل) نیز سال آینده تکمیل خواهد شد.
طی 10 سال گذشته فضاپیمای کاسینی قمرهای جدید زحل را کشف کرده و دیدگاه‌های نوینی درباره حلقه‌های این سیاره ارائه داده است. یکی از کاربردهای اطلاعات ارائه‌شده توسط کاسینی، خلق نقشه‌هایی دقیق از قمرهای میماس، انسلادوس، تتیس، دیونه، رئا و یاپتوس است.
به گزارش ایسنا؛ فضاپیمای دوقلوی وویجر اوایل دهه 1980 از کنار زحل و قمرهایش عبور کرد و نقشه‌هایی با کیفیت پایین از این اجرام کیهانی ارائه داد. با با این حال، نقشه‌های جدید به دلیل ویژگی‌های رنگی‌شان، تعدادی از مشخصه‌های حاضر در این قمرها را برجسته می‌کنند. به طور مثال، نیمکره‌های تتیس، دیونه و رئا به دلیل تغییر ناشی از مغناطوسفر زحل به رنگ قرمز تیره نشان‌گذاری شده‌اند.
