بری روزن، آخرین وابسته مطبوعاتی سفارت آمریکا در ایران، که به مدت 444 روز از 4 نوامبر 1979 تا 20 ژانویه 1981 گروگان حکومت جمهوری اسلامی بود، در مقاله‌ای برای وبگاه «یو.اس.اِی. تودی»، از دولت جو بایدن از تلاش برای لغو تحریم‌های جمهوری اسلامی در حالی که خسارت گروگانهای آمریکایی هنوز پس از چهل سال پرداخت نشده، گلایه کرد.
به گفته روزن: «دولت بایدن متعهد شده که هرگونه توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی، آزادی گروگانهای آمریکایی را نیز در پی دارد. به‌عنوان اولین قربانیان عادت هولناک رژیم جمهوری اسلامی به گروگان‌گیری و شکنجه شهروندان آمریکایی، من و دیگر گروگانهای پیشین با تمام وجود رنج و درد گروگانهای فعلی و پوچ بودن وعده‌های دولت آمریکا برای دادرسی از آنها را درک می‌کنیم.»
روزن گفته است هنگامی که گروگانهای سفارتخانه بالاخره آزاد شدند و پا به خاک آمریکا گذاشتند، در پاسخ به درخواست آنها برای جبران رنج بیش از یک سال اسارت، که شامل ضرب و شتم، زندان انفرادی، اعدام‌های ساختگی، و اعترافات اجباری بود، سایروس ونس، وزیر امور خارجه وقت آمریکا به آنها وعده داد: «نگران نباشید؛ هوای شما را داریم.»
العربیه نوشت؛ به گفته روزن، «پس از حدود چهار دهه، این وعده هنوز عملی نشده است. زندگی ما زیر و زبر شد، سلامت روحی و جسمی ما زایل شد، و بسیاری از برادران ما چهره در نقاب خاک کشیدند، اما رهبران ما هنوز برای جبران رنج‌های ما هیچ اقدامی نکرده‌اند. در حالی که دولت از رسیدگی به دادخواهی ما طفره می‌رود، ما و عزیزان‌مان همچنان با آسیب‌هایی که بیش از 40 سال پیش به ما وارد شده دست و پنجه نرم می‌کنیم.»
آخرین وابسته مطبوعاتی آمریکا در ایران مقاله خود برای «یو.اس.اِی. تودی» را با تاکید بر این نکته به پایان می‌برد که «ما با خشم و ناباوری مذاکرات مقامات آمریکایی با حکومت جمهوری اسلامی که ما را گروگان گرفته بود را به تماشا نشسته‌ایم، در حالی که آنها بدهکاری خود به شهروندان‌شان را نادیده می‌گیرند. تا زمانی که آنها گوش‌های خود را بر روی شنیدن خواسته‌های ما بسته‌اند، و به درمان زخم کهنه ما که هنوز که هنوزه باز است نمی‌پردازند، وعده‌های آنها برای دفاع از حقوق آمریکایی‌های گروگان حکومت جمهوری اسلامی حرف بی‌ارزشی بیش نیست.»
