خانه آزادی (خانه آزادی که در سال ۱۹۴۱ میلادی در آمریکا تأسیس شد سازمانی غیردولتی است که رسالت خود را دفاع از آزادی بیان، آزادیهای سیاسی و حقوق بشر اعلام داشته و هرساله گزارشی را در مورد تحولات میزان آزادیها در کشورهای جهان منتشر میکند) در گزارش سالانه خود، با بررسی وضعیت آزادیهای سیاسی و مدنی و آزادی بیان در کشورهای جهان اعلام کرد ایران از میان اشل هفت مورد ارزیابی این سازمان نمره پنج را کسب کرده است.
بر اساس این «اشل اندازهگیر»، نمره ۷ به بدترین کشور و ۱ به بهترین کشور داده میشود. ظاهراً در سالهای اخیر وضعیت ایران بهتر شده و از سال دو هزاروپانزده تاکنون ایران از نمره ۶ به ۵ ارتقاءیافته است. در این اشل کره شمالی با دریافت نمره ۷ بدترین و کشور کوچک ایسلند با دریافت نمره ۱ بهترین کشور ارزیابیشده است.
فریدم هاوس، در گزارش تازه خود ۸۶ کشور جهان را «آزاد» ۵۹ کشور را «نسبتاً آزاد» و ۵۰ کشور را غیرآزاد طبقهبندی کرده است. به گزارش کارشناسان این نهاد ناظر بر دموکراسی، بخش عمدهای از مردم سرزمینهای غیرآزاد در خاورمیانه و کشورهای شمال آفریقا قرار دارند.
به گفته فریدم هاوس ۸۵ درصد شهروندان این مناطق تحتفشار بوده و نقض حقوق مدنی و سیاسی در مورد آنان اعمال میشود. گزارش میگوید در برخی کشورها مانند میانمار، نیجریه یا بورکینافاسو بهبودیهایی دیده میشود، ولی معضل بزرگ سال ۲۰۱۵ میلادی عدم پیشرفت در وضعیت زنان بوده است.
اما وضعیت اعلامشده ایران و نقضهای حقوق بشری که در ایران انجام میشود چقدر برای کشورهای مدعی حمایت از حقوق بشر مهم است؟ و چه تأثیری بر روند روابط آنها با حکومت ایران داشته و دارد؟
در طول دوران حکومت روحانی رئیسجمهور انتصابی ایران تا به امروز بیش از هزار نفر اعدامشده داشتیم؛ اما در همین هفته شاهد بودیم که مقامات دولت ایتالیا جهت خوشایند روحانی و به دلیل اهمیت قراردادهای عریض و طویلی که سودهای کلان دارد، حاضر شدند حتی مجسمههای نیمه عریان موزه «کاپیتولین» شهر رم را پشت پوششهای مقوایی و چوبی پوشانیده و پنهان کنند.
خبرگان سیاسی و تجاری ایتالیا و فرانسه به گزارش فایننشال تایم صفکشیدهاند، مقدمات عقد قراردادهایی به ارزش تقریبی ۱۷ میلیارد دلار در ایتالیا فراهمشده و پروژههای متعددی ازجمله خطوط لوله نفت تا خطوط راهآهن در حال واگذاری است. روحانی در پاریس قرارداد خرید ۱۱۴ هواپیمای مسافربری ایرباس و ۲۰ قرارداد و تفاهمنامه میان دو کشور را امضا کرد. هفته پیش مدیران شصت شرکت مهم دانمارکی در تهران بودند و در حال مذاکره، شرکت نفتی هلنیک پترولیوم، بزرگترین پالایشگاه نفت یونان و شرکت توتال فرانسه قرارداد خرید نفت خام با ایران امضا کردند، پژو دوباره به صحنه قطعهسازی خودرو در ایران برمیگردد و در طول مذاکرات اخیر، برای هیچکدام از پرچمداران حقوق بشر، مهم نبود امید کوکبی، بهاره هدایت، آتنا فرقدانی، صبا آذر پیک، آتنا دائمی، فریبا کمالآبادی، ناهید گرجی و…دارند در زندانهای مخوف و قرونوسطایی ایران، به وحشیانهترین شیوهها شکنجه میشوند، حتی پاپ وقتی دست روحانی را در واتیکان میفشرد برایش اهمیتی نداشت که چند مسیحی در زندانهای ایران در حال شکنجهاند. مهم پترو دلار است، قالب کردن هواپیماهای دست چندم و… نهایتاً منافعِ اقتصادی و تجاری بر ملاحظاتِ حقوقِ بشری و دموکراتیک فائق شد. عدمِ وجودِ آزادیِ بیان در ایران، تبعیضهای قانونی بر ضدِ زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی، بحرانسازیِ جمهوری اسلامی در خاورمیانه و حمایتِ آن از تروریسم،… صدها نفر تظاهرات کننده و حتی آن بانوی عضو گروه فمن که در اعتراض به سفر روحانی به فرانسه، خود را بهطور نمادین از یکی از پلهای پاریس آویزان کرد، همه و همه مسائلی بود که مدعیان حقوق بشر ترجیح دادند زیاد روی آنها فوکوس نکنند و نهایتاً حسن روحانی درهای ایران را به روی سرمایهگذاری خارجی، یا خودمانیتر، اگر بگوییم، برای حراج سرزمینمان، باز کرد. احتمالاً در برگشت روحانی به ایران، امت همیشه درصحنه، باقر دادن در خیابانها این حراج را جشن خواهند گرفت.
بازی جدیدی آغاز شد، انگار به صلاحدید ملکه انگلیس که مترسک و ملیجکش را وارد بازی کرده، چند صباحی دیگر به ماندگاری رژیم اضافه شد، همه آنهایی که بیسبب امیدوار بودند روحانی، با دکترین دوگانه پروسترویکا (اصلاحات اقتصادی) و گلاسنوست (فضای باز سیاسی) نقش گورباچف را برای ایران بازی کند، رو دست خوردند، ما دوباره قربانی سیاستهای دموکراتها شدیم تا بفهمیم هیچ امامزادهای خصوصاً دولتهای مدعی حقوق بشر، معجزهای برای ما نخواهند کرد، همین دولت فرانسه بود که زیر درخت سیب ویلای نوفللوشاتو اژدها میپرورد و جیمز کالاهان از دولت فخیمه و هلموت اشمیت از جمهوری فدرال آلمان و جیمی کارتر یانکی نامردی که در لباس دوست خنجر از پشت میزد، سر سفره ژیکاردستن در گوادلوپ، سرنگونی شاه و نابودی ایران را رقم زدند تا حالا که درها بهظاهر بسته بود سودهای میلیاردی از قراردادهای پشت پرده میبردند و درست همان زمانی که امت دیوانه گلویشان از مرگ بر امریکا و انگلیس و اسرائیل پاره میشد، آقایان معمم که امروز در پی یک بازی ساختگی، آماده میشوند اگر لازم بشود نقش سوپاپ اطمینان را بازی کنند، بالباس مبدل قراردادهای خرید سلاح میبستند (رجوع شود به کتاب پول خون نوشتهٔ «آری بن مناشه» ترجمه «دکتر مسعود انصاری») ازاینپس که درها باز شد همه باهم اطراق خواهند کرد بر سر سفره تاراج ایران. هیهات… هیهات… همین یک کلمه گوادلوپ کافی ست برای خواندن حدیث مفصل … کاش ایرانی میفهمید این ضربه مهیبی که خورده و سیوهفت سال است، گیج و مبهوت دور خودش میچرخد یکراه حل بیشتر ندارد و آن با اتکا به خویشتن، برخاستن و دوباره ساختن وطن است بیهیچ امیدی از دیگری. هیهات… هیهات… آرزوی محال…
پاینده باد ایران
س.زرندی