حشدالشعبی دارد عراق را به جنگ های منطقه ای رژیم ایران می کشاند؛ نوشتاری از دکتر کاوه احمدی علی آبادی

ادغام در ارتش عراق یا سازندگی کشور و گرنه قتل عام…

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)

مدتی است تصمیم گرفتم یک فرصت دیگر به دولت جدید عراق و نخست وزیرش –آقای عادل عبدالمهدی- بدهم که در این مدت کوتاه عملکردش عالی و فراتر از انتظار بود. بخش اعظم چالش هایی را که پیش از این دولت مرکزی عراق با دولت محلی اقلیم کردستان داشت، برطرف کرد؛ آن هم تنها با گفتگو و تفاهم (ثابت شد که نخست وزیر قبلی عراق، یکی از عوامل اصلی عدم رسیدن به تفاهم بین دولت عراق با اقلیم کردستان بوده و ارزیابی سفیر پیشین آمریکا پیرامون او صحیح نبوده است). چیزی که قبل از این به سبب اختلاف منافع، غیرقابل حل تصور می شد. با این همه، مشکلات و بحران های عراق آنقدر زیادند که نخست وزیر عراق برای حل شان باید باز شاهکارهای متعددی بکند تا سیل بحران ها او را با خود نبرد. در این میان، چند گلوگاه مهم در مسیرش هست که اگر بدان ها توجه نکند، دولت اش به سرانجام نمی رسد که می خواهم به برخی از آن ها بپردازم.

قبل از آن باید خاطر نشان سازم که مقامات آمریکایی به توصیه ام پیرامون تعویض تیم دیپلماتیک صفحه عراق عمل کردند و هم سفیر و هم کلیه کارکنان مربوطه را تغییر دادند و دیپلماتی را سر کار آوردند که با واقعیت های منطقه بیشتر آشنایی دارد و امیدوارم در عمل نیز چنین باشد و به اظهارنظرها بسنده نشود که مشکلی را به تنهایی حل نمی کند.   

نخست حشدالشعبی که بدون حل مسئله آن ممکن است عراق را به جنگ داخلی جدید و حتی جنگی منطقه ای بکشاند. حشدالشعبی همان کاری را به سر عراق خواهد آورد که در هر کجا که شبه نظامیان مورد حمایت رژیم ایران به قدرت رسیدند کردند؛ یمن، سوریه، لبنان که نتیجه اش جنگ داخلی بود. به نخست وزیر عراق از کانال های مختلف –از آیت الله سیستانی بگیرید تا متحدان غربی- رساندند که حشد الشعبی باید در ارتش عراق ادغام شود و فرماندهان حشدالشعبی که مزدور رژیم ایران هستند، کنار گذاشته شوند. متأسفانه نخست وزیر پیشین عراق خیال کرد حشدالشعبی اسبی است که می تواند بر آن سوار شود و خیلی زود خود را گم کرد (در خاورمیانه این یک بیماری اپیدمی میان سیاست مداران است که تا اندکی قدرت می گیرند، دچار نخوت می شوند و دیکتاتور خفته درون شان بیدار می شود)؛ به او اخطار کردم و توجه نکرد و دقیقاً همان اسب سواری اش او را زمین زد و نتوانست دور دوم نخست وزیر شود. حملاتی که اخیراً توسط هواپیماهای ناشناس (برای شما) علیه مواضع حشدالشعبی در مرز با سوریه صورت گرفت و رسانه های رسمی عراق سعی کردند آن را مخفی کنند، تنها هشداری بود و حملات بعدی به وسعت حملات سوریه خواهد بود و کشتار وسیعی علیه حشدالشعبی راه خواهد افتاد. چیزی که من مایل نیستم برای بسیاری از نیروهای مردمی عراقی روی دهد. حشدالشعبی عراق که با دعوت آیت الله سیستانی سلاح بدست گرفتند -همان گونه که آیت الله سیستانی به دفعات گفته است- نباید قربانی جنگ افروزانی شوند که مزدور رژیم ایران هستند و مایل اند تمام منطقه را به جنگ با آمریکا بکشانند. حشدالشعبی مردمی عراق باید در ارتش عراق و زیر نظر فرماندهان ارتش عراق به دفاع از وطن شان ادامه دهند و نه زیر نظر فرماندهان ایدئولوژیک متمایل به رژیم ایران. در غیر این صورت به همراه فرماندهان حشدالشعبی متمایل به ایران هدف حملات قرار خواهند گرفت و قربانی خواهند شد و کسانی که با تفکیک شان مخالفت کردند، مسئول آن خواهند بود. البته در میان حشدالشعبی گروه هایی شبه نظامی هستند که تماماً سرسپرده رژیم ایران و ایدئولوژی مرگبار آن هستند -و نیروهای آمریکایی قبلاً لیست کامل آن گروه ها را در اختیارتان گذاشته اند- و آن ها دو راه بیشتر ندارند؛ راه اول این است که سلاح های شان را تحویل دهند و به جای آن بیل و کلنگ و لودر و غیره تحویل بگیرند و مناطق ویران شده را آوار برداری کرده و بازسازی کنند و در ازای آن چون گذشته حقوق شان را دریافت کنند و حمله ای متوجه شان نخواهد بود. راه دوم این است که تغییری در وضعیت شان داده نشود و منتظر بمانند تا قتل عام شوند. بله، درست خواندید؛ همان گونه که می بینید پس از داعش قتل عام شبه نظامیان رژیم ایران در منطقه مدتی است در اولویت قرار گرفته و در سوریه، یمن و حتی افغانستان (طالبانی که از سپاه قدس سلاح و پول می گیرند) قتل عام شان دارد تکمیل می شود و نوبت بعدی، مزدورانشان در عراق است. دیپلمات های آمریکایی پیشین صفحه عراق مانع حمله اسرائیل به آنان بودند، اما من از مقامات آمریکایی خواستم که به اسرائیل این اجازه داده شود تا مزدوران رژیم ایران را در عراق نیز همچون سوریه -به شکلی وسیع و با گروهی از پهپادهای پیشرفته و دور پرواز- هدف قرار دهد که دیدید وزیر امور خارجه آمریکا نیز آن را اخیراً به اطلاع تان رساند. در این راه وزیر کشورتان نیز باید فراحزبی و غیرحشدالشعبی و یک ملی گرای عراقی باشد و بس. تمام کوشش من این است که در گیر و دار درگیری های منطقه، مانع از کشتار مردم و بی گناهان شوم و همین طور در عراق؛ اما تصمیم نهایی با نخست وزیر و دولت عراق است (حجت تمام).