چهارشنبه 15 آذر 1391 بود که خبر آتش‌سوزی در مدرسه دخترانه روستای شین‌آباد از توابع پیرانشهر تمام کشور را متاثر کرد.
حادثه ای که در پی آن 29 دانش آموز دختر سوختند، دو تن از آن ها فوت کردند و انگشت های دست سه نفراز آنان قطع شد و 12 نفرنیز با آسیب جدی در پیچ و خم مطالبه ی حقوقی افتادند که ضایع شده بود و درمانی که وعده های دلخوش کننده بسیاری از آن به گوش مى‌رسید.
وعده ها حکایت از این داشتند که کودکان شین آباد با هزینه دولت و در بهترین مراکز درمانی و تحت نظر بهترین متخصصان، بهبود خواهند یافت. با این حال فراز و نشیب در تحقق این وعده این روزها به جایی رسیده که خانواده ها بی پرده مى‌گویند روند درمان متوقف شده و شکایت خود را از وزارت بهداشت و آموزش و پرورش به شخص اول دولت برده اند. آن ها معتقدند علت تاخیر درمان فرزندانشان عدم‌تامین منابع مالی بوده در حالی که وزارت آموزش و پرورش موظف شده بود این هزینه را پرداخت کند اما هیچ مبلغی از سوی این وزارتخانه به حساب بیمارستانی که قرار بوده بچه ها در آن بستری شوند واریز نشده است.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از وبلاگ حقوق معلم؛ اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان که پیگیر احوال این کودکان است در گفت و گو با «قانون» در خصوص تجمع دو سه روز گذشته مى‌گوید که خانواده کودکان حادثه دیده شین آباد هفته گذشته برای ادامه مراحل درمان به تهران آمدند.
بر اساس توافقی که بین وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت حاصل شده بود قرار بر این بوده که وزارت آموزش و پرورش هزینه درمان این دانش آموزان به مبلغ 5 میلیارد تومان را طی 5 سال پرداخت کند. مراحل درمان قرار بود در بیمارستان محب ادامه پیدا کند و دکتر فاطمی نیز نظارت و فعالیت داشته باشند و مبلغی نیز برای شروع به حساب بیمارستان واریز شود. به خانواده این دانش آموزان اطمینان داده شده بود که همه چیز آماده است و مى‌توانند برای درمان آماده شوند. اما در تاریخ 30 آذر هنگام مراجعه این افراد، بیمارستان محب از پذیرش آن ها خودداری مى‌کند و مشخص مى‌شود که حتی یک ریال هم به حساب بیمارستان واریز نشده است.
عبدی در ادامه با اشاره به اینکه دو وزارتخانه بهداشت و آموزش پرورش از پاسخگویی به این خانواده ها امتناع کرده و هر یک مسئولیت را به گردن دیگری نهاده اند، مى‌افزاید: این افراد نیز دست فرزندانشان را گرفته و به قصد تحصن مقابل نهاد ریاست جمهوری رفته اند که به داخل نهاد دعوتشان کرده اند و چند ساعتی نیز در سالن انتظار نشسته اند، اما پس از آن هیچ‌کس به سراغشان نیامده و پاسخ مشخصی نگرفته اند.
عبدی با تاکید بر اینکه خانواده ها منتظر یک پاسخ قانع کننده هستند، مى‌گوید آن‌ها از دولت احمدی نژاد انتقاد دارند و از دولت روحانی انتظار، چرا که دولت موظف است بستری فراهم کند که این کودکان به حقوق قانونی خود برسند.
