نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد در حواشی سامانه خورشیدی توده‌ای از دنباله‌دارهای بزرگ وجود دارند که تاپیش از این درنظر گرفته نشده‌بودند.
اين تكه‌هاي يخي سرگردان براي اينكه به دور خورشيد بچرخند بايد صدها تا هزاران سال سفر كنند، از اين رو تعجبي ندارد كه دانشمندان به تازگي از وجود آنها آگاه شده‌اند.
گروهي از محققان لابراتوار پيش‌ران جت ناسا با استفاده از داده‌هاي فضاپيماي WISE محاسبات جديدي درباره جمعيت دنباله‌دارها در گوشه كهكشان راه شيري انجام دادند. اين فضاپيما در پروژه جديدش به نام NEOWISE به شدت مشغول رديابي اجرام نزديك به زمين است، اما در ماموريت اوليه‌اش در سال 2011 اسكني دقيق و كامل را از آسمان در اختيار دانشمندان قرار داد.
اكنون دانشمندان با بررسي همين اطلاعات به رديابي دنباله‌دارهاي بزرگي پرداخته‌اند كه مدت‌زماني طولاني در سفر بوده‌اند و دريافتند تعداد اين دنباله‌دارها هفت برابر بيشتر از تعداد پيش‌بيني شده‌است. دنباله‌دارهاي طولاني‌مدت دنباله‌دارهايي هستند كه سفر دور خورشيد آنها دست‌كم 200 سال طول مي‌كشد.
دانشمندان احتمال مي‌دهند اين دنباله‌دارها ميليون‌ها سال پيش از ابر اوورت بيرون رانده شده‌اند و به واسطه قرار گيري در ميان ابرهاي مولكولي، يا همجوار يك ستاره، يا تحت تاثير نيروهاي گرانشي كهكشان به دنباله‌دار تبديل شده‌اند.
محققان همچنين دريافتند دنباله‌دارهاي طولاني‌مدت از نظر ابعاد دو برابر بزرگتر از اجرامي هستند كه به دنباله‌دارهاي خانواده مشتري شهرت دارند،دنباله‌دارهايي با طول سفر 20 سال كه توسط سياره مشتري ايجاد شده‌اند.دليل اين كوچك بودن آشكار است، اين دنباله‌دارها مدتي طولاني‌تر را در نزديكي خورشيد سپري مي‌كنند و با سرعتي بيشتر مواد تشكيل‌دهنده خود را در اثر حرارت از دست مي‌دهند.
به گزارش همشهری به نقل از ساينس الرت،اكنون كه اطلاعات بهتري از جمعيت دنباله‌دارهاي نزديك خورشيد به دست آمده‌است، پيش‌بيني خطرناك بودن يا نبودن آنها براي حسات زمين ساده‌تر خواهد شد.
