به گزارش جامعه جهانی بهایی از ژنو، «شامل بینا» در روز ۲۸ اکتبر از دنیا رفت، اما علی رغم درخواستهای خانوادهاش و دیگران، به مقامات متعددی از استاندار تا امام جمعۀ شهر، برای دفن این بهایی، جسد او همچنان دفن نشده است.
این گزارش می‌افزاید که قبرستان بهائیانِ شهر اهواز اخیراً توسط مقامات به شیوهای بیرحمانه بسته شده، درب ورودی محوطۀ قبرستان جوش داده و جلوی آن دیواری کشیده شده است.
جامعه جهانی بهایی تأکید می کند که این واقعه تازهترین مورد از یک رشته وقایع در ماه‌های اخیر است که مقامات ایران مانع دفن بهائیان شده، یا در آن مداخله نموده‌اند، و یا اجازۀ تخریب قبرستانهای آنان را صادر کرده‌اند.
به نظر می‌رسد که این موارد به عنوان بخشی از اقداماتی سازمان یافته برای مجبور کردن بهائیان به انکار هویت مذهبی خویش انجام گرفته است.
در شهر سمنان نیز، به بهائیان گفته شده که برای صدور جواز دفن برای بستگان خویش باید تعهدنامه‌ای را امضا کنند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دراین فرم از آنها خواسته شده که روی قبر چیزی به جز نام و تاریخ تولد و فوت شخص نوشته نشود، و هیچ فضای سبزی در قبرستان ایجاد نشود چرا که این کار به منزلۀ ترویج آئین بهائی محسوب می‌شود. دستورهای مشابهی نیز در اوایل امسال در خصوص قبرستان بهائیان سنگسر صادر شده بود.
دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو گفت: “در سالهای اخیر بیش از ۴۰ قبرستان بهائی مورد حمله یا تخریب قرار گرفته و یا بسته شده‌اند، و مقامات مربوطه از دفن تعداد زیادی از بهائیان جلوگيری کرده و یا در آن مداخله نموده‌اند.”
خانم علائی گفت: “روند کلیای که در این جریان دیده می‌شود، تلاشی است هماهنگ شده از سوی حکومت برای نامشهود کردن بهائیان در ایران از طریق حذف یکی از آخرین نشانههای باقیمانده از وجود آنها، یعنی قبرستانهای متمایز خودشان، و نیز وادار نمودن آنها به پیروی از مراسم اسلامی، باز به عنوان وسیلۀ دیگری برای اجبار آنان به انکار آئین‌شان.”
نمایان‌ترین مورد این وقایع، اقدام سپاه پاسداران از ماه آوریل برای تخریب قبرستان تاریخی بهائیان در شیراز به منظور فراهم کردن زمینه برای ساختن یک مجتمع ورزشی و فرهنگی جدید بوده است.
این اقدام، علی رغم درخواست سه کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد در سپتامبر برای توقف کار، همچنان ادامه دارد. بر اساس گزارش‌های اخیر، عملیات ساختمان ادامه دارد، و حدود ۵ تا ۶ هزار متر مکعب از زمین در حال حاضر حفاری شده یا بر روی آن ساخت و ساز انجام گرفته است.
خانم علائی اظهار داشت: “این فراتر از بیعدالتی است که بهائیان در ایران نه تنها در تمام طول زندگی خویش به دلیل اعتقاد به آئین خود با اذیت و آزار گسترده مواجه میشوند و از تحصیل، کار و آزادی مذهب محروم میگردند، بلکه در مرگ نيز از تدفینی شایسته محروم‌اند.”
