با نزدیک شدن به فصل اهدای جوایز اسکار، گمان‌ها و تحلیل‌ها درباره برترین فیلم اسکار رونق می‌گیرد و این روزها به نظر می‌رسد “جاذبه” و “12 سال یک برده” در رقابت جدی‌تری هستند.
منتقد و تحلیلگر سایت سینمایی هالیوود ریپورتر با انتشار مقاله ای توضیح می دهد که چگونه جایگاه یک فیلم پرخرج در باکس آفیس بیش از آنکه تضمین‌کننده شانس برنده شدن اسکار باشد، شانس نامزد شدن فیلم را برای کسب اسکار افزایش می دهد.
وی می گوید: تا این لحظه خودم همه فیلم های 2013 که شانس نامزد شدن برای دریافت جایزه بهترین فیلم اسکار را دارند و همچنین تمامی فیلم های مدعی جوایز دیگر مثل گلدن گلوب را دیده‌ام و تمامی متخصصان روی این موضوع توافق دارند که اگر مراسم اسکار فردا برگزار می‌شد یا “12 سال یک برده” برنده می شد و یا “جاذبه”.
در حالی که هر دوی این فیلم ها بسیار خوب هستند، بیشتر بینندگان و منتقدان از “12 سال یک برده” حمایت می کنند چون این فیلم بر اتفاقات واقعی که اهمیت تاریخی بسیاری داشتند تمرکز دارد، در حالیکه “جاذبه” داستان یک موقعیت بحرانی را تعریف می کند که کمی خیالی هم به نظر می رسد.
اما با توجه به فروش بالای “جاذبه” در سینماها و همچنین غیرمحتمل بودن رسیدن فروش “12 سال یک برده” به “جاذبه”، به نظر می رسد یک فیلم درام 20 میلیون دلاری درباره بردگی حتی با بازی بازیگران مطرحی چون مایکل فاسبندر و برد پیت، باید جذابیت کمتری نسبت به یک فیلم هیجان انگیز 100 میلیون دلاری که مخصوصا بازی ساندرا بولاک و جورج کلونی در آن درخشان بوده است، داشته باشد.
ارقام باکس آفیس و نتایج اسکار رابطه عجیبی با یکدیگر دارند. فروش خوبی داشتن برای برنده شدن در اسکار ضروری نیست، به طور مثال فیلم “قفسه رنج” نامش را به عنوان کم‌فروش‌ترین فیلمی که برنده اسکار گرفت، ثبت کرد. این فیلم که همزمان با “آواتار” ساخته شد و در همان سال در مقابل “آواتار” قرار داشت و دو رقیب اصلی برای کسب اسکار بودند. در حالی که اگر “آواتار” برنده می‌شد، پرفروش‌ترین فیلم سال بود که در عین حال برنده اسکار هم شده بود اما به طور کلی یک فرض وجود دارد و آن این است که فیلم هایی که با بودجه بسیار بالایی تولید شده اند برای نامزد شدن در اسکار ضروری است که حتما در باکس آفیس نیز با فروش بالا روبه رو شوند.
به عبارتی دیگر هیچ وقت از فیلم های مستقل کوچک و کم بودجه مانند “قفسه رنج” انتظار نمی رود که در باکس آفیس بسیار پرفروش باشند، بنابراین آن ها را کاملا با توجه به شایستگی های هنری شان قضاوت می کنند و اگر فروش بالایی داشته باشند هم که چه بهتر. با این حال از سوی دیگر از فیلم های بزرگی مانند “آواتار” و “سرآغاز” که با سرو صدا و بودجه خیلی بالا تهیه شدند، انتظار می رود که فروش بالایی نیز داشته باشند و موفق شوند مردم زیادی را به سالن های سینماها بکشانند. در غیر این صورت اگر نتوانند آنطور که باید در باکس آفیس عمل کنند به خودی خود لقب یک فیلم ناامید کننده و ناکام را به آن ها می دهند و هیچ وقت هم از این مهری که خورده اند، رها نمی شوند و حتی اگر چنین فیلمی بتواند نامزد اسکار هم بشود، بسیار بسیار کم پیش می‌آید که بتواند برنده اسکار شود.
به طور مثال فیلم “هوگو” ساخته اسکورسیزی را در نظر بگیرید که با بودجه سرسام آور 170 میلیون دلار ساخته شد اما فقط 186 میلیون دلار درآمد داشت. این فیلم اسکار را نیز به فیلم “آرتیست” باخت که با بودجه 15 میلیون دلاری ساخته شده بود و 44 میلیون دلار درآمد کسب کرده بود و در عین حال فیلمی هنری نیز بود.
با این حال زمانی که فیلم‌های بزرگ و پرفروش به انتظاراتی که از آنها می رود درست عمل می کنند (دقیقا همانطور که “جاذبه” عمل می کند) پس می توان گفت آنها می‌توانند نامزد جوایز بسیاری شوند و نامزدی برای جایزه بهترین فیلم سال که امکانی را فراهم می کند که فیلم در بخش های دیگر نیز امکان بیشترین نامزدی های دیگر را به دست آورد، به خودی خود بیشترین شانس برنده شدن را نیز به همراه می آورد. (با این حال سیستم جدید رای گیری ممکن است تا حدودی بتواند این ماکزیمم را تغییر دهد). یکی از مثال های گذشته این موضوع که فیلم فیلمنامه‌محور و جاه‌طلبانه ای مانند “جاذبه” را چنین امیدوار می کند، فیلم “تایتانیک” است.
بنابراین “جاذبه” در مسابقه نامزدهای بهترین فیلم اسکار در چه جایگاهی قرار می گیرد؟ به نظر من فروش این هفته موجب شد تا مکان این فیلم به عنوان یک نامزد حتمی محکم تر شود، اما ضرورتا آن را از “12 سال یک برده” به عنوان برنده جلوتر ننداخته است.
در پایان، با سیستم رای گیری کنونی که از امسال برای انتخاب بهترین فیلم سال اجرا می شود، اسکار ضرورتا به نامزدی نمی رسد که بیشتر از همه توجه عموم را به خود جلب کرده باشد، بلکه نصیب نامزدی می شود که کمترین رای دهندگان به آن اعتراض کرده باشند و بهترین و پرفروش ترین روایت را ارایه داده باشد.
در سال گذشته این فیلم “آرگو” بود که موجب بازگشت بزرگ بن افلک به دنیای سینما شد و با داستانی قدیمی که بر قدرت سینما تمرکز داشت، توانست این موفقیت را نصیب خودش کند.
هر چند هنوز برای پیش‌بینی اینکه فیلم برنده امسال کدام خواهد بود بسیار زود است اما با توجه به فروش این فیلم می‌توانیم تا حدودی با قاطعیت بگوییم که “جاذبه” شانس خوبی برای برنده شدن دارد.
فیلم “12 سال یک برده” به کارگردانی استیو مک کویین کارگردان سیاهپوست انگلیسی درباره سال های بردگی در آمریکا ساخته شده و تاکنون توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مایکل فاسبندر در این درام تاریخی که 12 سال بردگی ساومون نورثاپ را که یک سیاه آزاد بود ولی ربوده شد و به عنوان برده فروخته شد، بازیگر نقش اصلی فیلم است. فیلمنامه این فیلم توسط جان ریدلی نوشته شده و چیوِتل اجیوفور نقش سالومون نورثاپ را ایفا می‌کند. اکران عمومی این فیلم برای ۱۸ اکتبر در نظر گرفته شده است.
به گزارش سینما خبر؛ اما درام فضایی “جاذبه” به کارگردانی آلفونسو کوارون در هفته اول اکران در آمریکای شمالی تنها از جمعه تا یکشنبه همین هفته در سینماهای ایالات متحده و کانادا 55.6 میلیون فروش کرد و در رده اول جدول جای گرفت. این فیلم با بازی ساندرا بولاک و جرج کلونی ساخته شده که در نقش دو فضانورد آمریکایی ظاهر شده اند. آنها وقتی فضاپیمایشان پس از برخورد با اجرام فضایی از بین می‌رود، در فضا سرگردان می شوند. این فیلم را کوارون کارگردانی کرده است.
