دانشمندان به کمک تکنولوژی‌های نوین موفق شدند اسرار مومیایی‌های پرتره‌دار را کشف کنند.
باستان‌شناسان بریتانیایی در زمستان سال 1899-1900 در حال جست‌وجو در تبتونیس در شمال مصر بودند که مومیاییهایی کشف کردند که روی صورتشان به جای ماسک پرتره وجود داشت. در گوری یک نقاشی، کمی بزرگ‌تر از کاغذ پرینت استاندارد امروزی، از جوهر و گچ پیدا شد که چهره زنی از سال 140 تا 160 میلادی را به تصویر می‌کشید.
این نقاشی شامل دستورالعمل‌‌هایی از منبعی ناشناس می‌شد که از هنرمند خواسته بود چشم‌های پرتره را کمی مهربان‌تر بکشد.
موزه‌ای به نام «منتقد باستانی» در موزه هنری دانشگاه نورث‌وسترن ایجاد شده که بیش از شش پرتره تدفینی را به نمایش عموم گذاشته است که همگی بیش از یک قرن پیش کشف شده‌اند اما اخیرا با ابزار پیشرفته موزه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
«چشم‌ها را کمی مهربان‌تر بکش: پرتره‌های مومیایی از مصر رومی» نام این کلکسیون است که شش پرتره مومیایی، یکی از آنها هنوز به بدن مومیایی خود متصل است، را به نمایش می‌گذارد.
این آثار شبیه به دوران شاه توت‌عنخ‌آمون نیست. مصریان در دوره رومیان روش جدیدی برای مومیایی کردن اتخاذ کردند. این مومیایی‌ها پرتره‌هایی از افراد متوفی دارند که روی کتان پیچیده شده روی صورت مومیایی قرار گرفته است. چنین نقاشی‌هایی مانند مقدمه‌ای برای دیگر پنلهای نقاشی در دنیای باستانی، از جمله نمادهای مسیحی، عمل کردند.
کاوشگران پنج پرتره را از مومیایی‌ها جدا کردند. این پرتره‌ها متعلق به دو مرد، یک پسر بچه و دو زن است. این نقاشی‌های واقعی، افرادی را نشان می‌دهد که لباس رومی به تن دارند. چشم‌های پرروح این پرتره‌ها نظر ببیننده را جلب می‌کند و او را به فکر می‌اندازد که این افراد چه کسانی بودند و زندگی‌شان چگونه بوده است.
در این موزه دو ماسک تدفینی مومیایی متعلق نیمه قرن سوم قبل از میلاد مسیح تا نیمه دوم قرن دوم میلادی به نمایش گذاشته شده است. این ماسک‌ها تصویری از فرد متوفی را نشان می‌دهد که آماده رفتن به زندگی پس از مرگ می‌شود.
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دو گونه چوب در این پرتره‌ها به کار رفته است. بیشتر این پنل‌ها از درخت انجیر ساخته شده‌است. یک پنل نازک روی یکی از پرتره‌ها از جنس چوب لیمو درست شده است که تنها در اروپای مرکزی یافت می‌شود. مواد تشکیل دهنده رنگدانه‌ها نیز از اسپانیا و یونان وارد شده بود.
به گزارش آنا از ScienceNews، یک آنالیز کامپیوتری از حرکت قلم نقاشی نشان می‌دهد که پرتره مردان از یک کارگاه مشابه آمده است. هر سه مرد حمایل نظامی بنفش رنگی به تن دارند که ترکیبی از رنگ نارنجی و رنگدانه قرمز استخراج‌شده از گیاه روناس است.
