آلودگي هواي تهران به درجه ۱۸۰ رسيد، پروفسور مجيد حكمت، استاد آلودگیهای زیستمحیطی دانشگاه سوربن در گفتگو با بیبیسی فارسی گفت : درجه ۱۵۰ به معني هشدار است، در درجه ۱۶۰ تعطيلی مدارس و ادارات دستور دولتهاست، در درجه ۱۷۰ تخليه شهرها و منع رفتوآمد و درجه ۱۸۰ هشدار شيميايی است، در اين درجه فضايی مانند دوازده سال بعد از حادثه چرنوبيل راداریم و تخليه كامل شهر دردستور کار دولتهاست، دولت ايران هيچ واكنشي تا اين ساعت نشان نداده است. روزانه ۱۸۰ نفر براثر آلودگی هوا در پایتخت جان میدهند. آلودگی هوای تهران، با توجه به پیامدهای زیانبارش به مهمترین معضل زیستمحیطی امروز کشور، تبدیلشده است. آمارها نشان میدهد که در روزهای تشدید آلودگی هوای تهران، شمار بیماران تنفسی «تا ۶۰ درصد» افزایش مییابد. بیشترین عامل مرتبط با تشدید بیماریهای سیستم قلبی، عروقی و ریوی، افزایش آلایندههای دیاکسید گوگرد، ذرات معلق و منواکسید کربن است. بحران آلودگی هوای تهران نخستین بار در سال ۱۳۷۴ مطرح وتا به امروز ادامه دارد و اگرچه در همه جای دنیا برای کاهش آلودگی هوا از نسخههای مدرن و قابلاجرا استفاده میشود اما متأسفانه در کشورمان تاکنون هیچ مسئولی آنطور که بایدوشاید تلاش و اقدام لازم و مؤثر رادرجهت کاهش مشکلات زیستمحیطی انجام نداده است. زوج و فرد کردن پلاکها برای تردد اتومبیلها یا کوتاهتر کردن زمان بازدید فنی دوره ای یا افزایش جریمهها، نهایت چاره یابی مسئولین بوده. روزانه ۵/۳ ميليون خودرو در تهران در حال تردد هستند، خودروهای فرسوده بهعنوان یکی از عوامل افزایش آلودگی هوا میباشند، نا کارامدی سیستم حملونقل عمومی و عدم گسترش مناسب ناوگان حملونقل شهری، همچنین بنزین غیراستاندارد مصرفی که آلودگی را تشدید میکند، صنایع آلاینده و استقرار نادرستشان، شرایط اقلیمی خاص تهران و محصور بودنش توسط ارتفاعات، همه و همه مشکل آلودگی را به گره کوری بدل کرده که به این سادگیها بازنخواهد شد. ظاهراً سازمان محیطزیست نمیتواند به هیچیک از وظایف اصلیاش در رابطه با
حفاظت، پیشگیری و ممانعت از تخریب و آلودگی محیطزیست، برخورد فعال با زمینههای بحرانی محیطزیست شامل آلودگیهای بیش از ظرفیت قابلتحمل محیط عمل نماید. و ظاهراً سیستر مری (نیلوفر ابتکار) علیرغم تبحر و تهورش در بالا رفتن از دوش برادران پیرو خط امامش برای تسخیر سفارت امریکا، در تمام سالهای تصدیاش بر مسند ریاست سازمان حفاظت از محیطزیست نتوانسته کوچکترین قدمی برای حل بحران آلودگی هوای تهران بردارد و من متعجبم از سازمان ملل متحد که ایشان را بهعنوان یکی از هفت «قهرمان زمین» در سال ۲۰۰۶ موردتقدیر قرارداد، آیا در اعطای عنوان بانوی محیطزیست جهان به ایشان، به بحران آلودگی تهران توجه شد؟
تهران دارد میمیرد، نفسهایش به شماره افتاده و دوازده میلیون نفر در معرض فاجعه آلودگی هوا، جانشان درخطر است. چه کسی پاسخگوست؟ آیا راهی برای نجات تهران وجود دارد؟
سهیلا زرندی
آلودگی هوای تهران نیاز به مدیری با تدبیر . و قاطع دارد فردی که قدرت اجرایی داشته باشد . وتوان جنگیدن ……….
ا افسوس که این پست در اختیار فردی است که کارایی چابکی . وقدرت ندارد.
نظرات بسته است