یکی از مواردی که در کتاب آسمانی مسلمانها(کتابی که پس از مرگ محمد، توسط ابوبکر پدرزن وی به رشته تحریر درآمده و به خدا نسبت داده شده است!) تأکید زیاد به پرهیز نمودن مسلمانان از آن شده است؛ دروغ گفتن می باشد. تا جائی که دروغگو را دشمن الله شان نامیده اند؛ که مورد غضب وی(الله ) هم قرار می گیرد!
پس چرا مسلمانها، بخصوص آنانی که در کشور ما، داعیه حکومت آن را دارند؛ به این راحتی دروغ می گویند. و به همان راحتی نیز، مسأله را به گونه ای به جریان می گذارند؛ که مورد پذیرش بیشترین مردم هم قرار می گیرد؟ از همین نام منحوس رژیم شان(حکومت جمهوری اسلامی) بگیرید، تا همه قوانین ضد بشری ایشان، و تمامی کارهائی که زیر لوای تعهد به اسلام ناب محمدی به انجام می رسانند، آمیخته به دروغ های کوچک و بزرگ هستند؛ که با رندی کامل، آن را به مردم تحمیل می نمایند. حکومتی که نه جمهوری است و نه اسلامی، رهبری اش که مثل ریگ بیابان دروغ می گوید؛ رؤسایش که در گزافه بافی دست کمی از بالادستی های خود ندارند. پائین دست های عامی و خرفتی، که هرچه بالا دستی ها می گویند؛ در نهایت بلاهت، آن را مانند ” وحی منزل= منزل به ضم م و سکون ن و فتح ز و سکون ل و به معنای نازل شده است” از آنها می پذیرند؟!
آخوندهای حکومتی که نتوانسته بودند؛ برای مراسم حج امسال، زوار خودشان را به زیارت خانه خدا! در عربستان سعودی ببرند؛ تا بلکه چهارصد پانصد تن دیگر از آنان، مانند سال گذشته، در مراسم انجام گرفتن فریضه ” رمی جمرات= راندن شیطان با پرتاب کردن سنگ به سوی او ” زیر دست و پای بقیه حاجیان حاضر در آنجا کشته بشوند. در نظر داشتند که جهت مالیدن پوزه امیران سعودی به خاک، تعداد زیادی از علاقمندان ائمه اطهار! و آرزومندان زیارت قبرهای علی و حسین و موسای کاظم، به نجف و کربلا و سامراء ببرند. در این رابطه، فرصت را برای به انجام رسانیدن دو حیله روبه مآبانه مغتنم شمردند؛ و از این جریان چند سوء استفاده سیاسی و اقتصادی هم کردند!
به همین دلیل، ضمن گرفتن پول های زیادی از آن زوار حقیقی اما نادان، و علاقمندان بی خردی که می خواهند به زیارت ضریح امامان شان بروند؛ تا به گفته آخوند مسجد محله شان، با مالیدن شانه های خویش به دیوار روبروی ضریح مقدس، و مماس نمودن سینه های شان به آن ضریح مقدس! آن امام همام از آنها خشنود بشود؛ و از خدا بخواهد که از گناهان آنها درگذرد. و آخوند شارلاتان هم جهت تهیه ویزای عراق برای سفر ایشان به آنجا، مبالغی را هم اضافه بر قیمت اصلی از زوار گرفته اند؛ تا آنان را راهی کربلا و نجف و سامراء بکنند. آخوندها، ضمن گذاشتن کلاه بر سر زائران اصلی، با رندی کامل خویش، از این فرصت برای اعزام نمودن تعداد زیادی از بسیجیان، که آنها را در میان زیارت کنندگان عتبات عالیات قاطی کردند و راهی کشور عراق نمودند. تا که آنان را به سردار قاسم سلیمانی تحویل بدهند. به همین خاطر هم، تعداد زائران کربلا را، دو میلیون تن اعلام کردند(که هم این رقم دروغ است، و هم دلیل اصلی اعزام همه آنها به عراق نیز بسیار دور از واقعیت می باشد.) توانستند به هر حیله ای هم که شده، تعداد زیای از زائران بسیجی را نیز بدون درخواست رسمی ویزا برای ایشان از دولتمردان عراقی، آنها را جهت یاری رساندن به اهدافی که قاسم سلیمانی در آنجا پیگیری می کند؛ راهی آن کشورنمایند. که موفق هم شدند!
از آنجائی که می دانند، که اگر به هر دلیلی انفجاری در جائی از جهان رخ بدهد؛ بلافاصله داعشی ها مسؤلیت آن را بر عهده خویش خواهند گرفت؛ کامیون آکنده از مواد منفجره را، حین بازگشت زوار، که زیارت همگی شان قبول درگاه حضرت الله باشد(الله نام بزرگ ترین مجسمه سنگی داخل خانه کعبه بود؛ که محمد جهت بهتر حالی کردن مفهوم خدا به جاهلان عربستان، خدا را ” الله ” نامید. تا پیوسته بت پرستان تازه مسلمان شده عربستان، جهت زیارت کردن خدای شان به خانه کعبه بروند و الله شان را زیارت بکنند.) در میانه راه، که متأسفانه در میانه راه، هنگام منفجر شدن کامیون مورد نظر، چنان متلاشی گشتند، که شناسائی اجسادشان نیز میسر نبود!
معمولا در میان هر کاروانی، که زوار به سوی یک شهر زیارتی می برد. دو حاجی آخوند هم حضور دارند؛ تا که به پرسش های فقهی مسافران پاسخ بدهند. چند سال پیش، در نوشتار دیگری این دو را، ” حاجی جنایت ” و ” حاجی خیانت ” نامیده بودم. این دو اهریمن مجسم، وظیفه دیگری هم دارند، که آن هم حفاظت کردن از دارائی زائران است که ایشان به همراه خود دارند. به احتمال بسیار، این دو حاجی شارلاتان، به امر یکی از اربابان خودشان، جهت ایجاد اطمینان خاطر بیشتری برای مسافران، پول ها و طلاهائی را که آنها به همراه داشته اند؛ را از آنها گرفته اند؛ تا در انتهای راه هنگام عزیمت شان به خانه های خویش، به آنان بازگردانند. اما موقع انفجار کامیون مورد نظر، حاجی جنایت و حاجی خیانت، که برای حفاظت از امانت های مسافران، که نزد این دو گذاشته بودند؛ چمدان های حامل آنهمه پول و طلا را، به همراه خویش به کافه بین راه برده اند؛ که به خوبی از آنها محافظت کنند. هنگامی که این دو مشغول خوردن و نوشیدن مفت که با هزینه کاروان سالار بوده اند؛ صاحبان آنهمه ثروت به امانت گذاشته شده، تکه پاره و نابود می شوند. و آنچه را که به عنوان امانت به دست دو دزد جنایتکار و خیانتکار داده بودند؛ به سبب بی خردی و نادانی خودشان، تاوان بت پرستی نا محسوسی بوده، که مغزهای منفعل ایشان، نتوانسته اند به آنها بفهماند؛ که در این دنیای بزرگ، فقط یک مورد حق پرستیده شدن را دارد؛ و آنهم کسی نیست مگر آفریدگار یگانه عالم هستی، که در همان کتاب آسمانی شان هم صدها بار به پرستش خدایکتا اشاره شده است. و هیچ آدمی هر چند هم که از بهترین مؤمنان با خدائی هم که باشد؛ نباید مورد پرستش مخلق او واقع بشود!
” تلنگر ” این بخش را، ما به این بی خردان جان باخته نمی زنیم. بلکه بلاهت و نادانی خودشان، که فاعلان بدترین کارهای اشتباه و دور از رضایت پروردگارشان بوده، بر سر پوک و تهی از مغز این ساده لوح ترین آدمهای دنیا می زند. که اگر آقا بگوید زن و بچه ات را هم به من بده، بدون هیچ پرسش یا اعتراضی چنین خواهد نمود. به قول خواجه عبدالله انصاری: ” پروردگارا، آنی را که عقل دادی چه ندادی؟ و آنی را که عقل ندادی چه دادی؟ “!
محترم مومنی
