فضاپیمای کاسینی تصویر جدیدی از قمر تایتان و ابرهای متانی اقیانوس‌های هیدروکربنی آن ارسال کرد.
دریاهای تیره‌رنگ هیدروکربنی در قمر تایتان در نزدیکی قطب شمال این قمر به وضوح قابل مشاهده هستند.
در زحل تابستان به تازگی آغاز شده و این موضوع در تغییر رنگ این اقیانوس‌ها موثر است. با توجه به اینکه زحل تقریبا هر 29.5 سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد، هر فصل آن حدود 7.5 سال به طول می‌انجامد.
“تایتان”(Titanic)، بزرگترین قمر زحل است که در فاصله ۱٫۲ میلیارد کیلومتری از خورشید واقع شده‌است. تایتان بسیار کندتر از زمین به دور خود می‌چرخد، به طوری که یک روز تایتان در حدود ۱۶ روز زمین است.
فضاپیمای “کاسینی”(Cassini) این عکس را از ارتفاع 315 هزار کیلومتری سطح تایتان گرفته است.
تایتان توسط چشم غیر مسلح قابل رؤیت نیست ولی می‌توان آن را توسط تلسکوپ‌های آماتوری و یا حتی برخی دوربین‌های چشمی قوی مشاهده نمود.
تایتان تنها قمری است که دارای اتمسفر غلیظ بوده و تنها جرمی غیر از زمین است که دارای منابع اثبات شده سطحی مایعات می‌باشد.این قمر غالباً قمری با مشخصات سیاره خوانده می‌شود و دومین قمر بزرگ در سامانه خورشیدی است.
جو تایتان غالباً از نیتروژن است با این حال دارای متان و اتان نیز می‌باشد. وجود باد و باران سطح تایتان را به شکلی مشابه سطح زمین تبدیل کرده است.
ماهواره‌های زیادی وجود زیست و یا مراحل ابتدایی پیدایش شرایط پیشا-زیستی در تایتان را مورد کاوش قرار داده‌اند.
تایتان دارای جوی نسبتاً فشرده و شبیه به زمین در دوران شکل‌گیری آن است. اما با توجه به سرمای شدید (منهای ۱۸۰ درجه) در قمر تایتان، وجود زیست از نوع زمینی در آن بعید به نظر می‌رسد.
در زیر سطح تایتان، ترکیباتی از آب و آمونیاک وجود دارد. این اقیانوس زیرسطحی در حقیقت یک لایه مایع است که محتوی ترکیباتی از آب و یا آب ترکیب شده با آمونیاک است و در ژرفای بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری از سطح آن قرار گرفته‌است.
ساختار درونی تایتان از یک لایه یخی تشکیل شده است که از هسته سنگی آن از طریق یک لایه مایع جدا شده است. این ویژگی موجب می‌شود که سطح جامد تایتان از بادهای فصلی حاضر در اتمسفر آسیب نبیند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس،ناسا اعلام کرده است که علاوه بر قمر تایتان، یکی دیگر از قمرهای زحل موسوم به انسلادوس می‌تواند دارای حیات میکروبی باشد.
