دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئيت علمي دانشگاه آبردين با رتبه پروفسوري
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
در اين راستا خط لوله گاز ايران به پاكستان و هند، مهمتر از منافع ملت ايران، براي توسعه پاكستان و به خصوص هند ضروري است و مقامات آمريكا متوجه اين نكته نيستند. مسأله جلوگيري از خط لوله گاز مذكور در زمان دولت بوش كه تحريم ها هوشمندانه نبود، اتخاذ شده بود. در حالي كه ما بايد مسأله هسته اي ايران را طي يك سال آينده حل كنيم، تحريم هايي كه معطوف به پروژه هاي بلندمدت است، معنادار نمي نمايد و مهمتر از آن، وقتي پروژه اي تا بدين حد براي كشورهايي چون پاكستان و هند و روند توسعه شان حياتي است، تحريم هاي آمريكا تنها موجب خواهد شد تا قبح تحريم ها شكسته شود. مهمتر از همه، تحريم هاي حكومت ها نبايد با منافع ملت هايشان و به خصوص آينده توسعه كشورها منافات داشته باشد. خط لوله گازي كه قرار است طي سال هاي آتي راه بيافتد نمي تواند ربطي به فعاليت هاي هسته اي حكومتي داشته باشد كه طي يكسال آينده خطوط سرخ را رد كرده و بايد تا آن موقع تكليف اش مشخص شده باشد. چنين تحريم هاي غيرهوشمندانه و غيرمسئولانه اي موجب مي شود كه تحريم هاي هوشمندانه و هدفمندي نيز كه اوباما وعده اش را داده زير سوال روند. آنچه پاكستاني بايد تغيير دهند و تحريم ها به سوي آن شليك شوند، نه راه هاي تأمين انرژي رو به تزايد بلكه فعاليت هاي مشتركي است كه سازمان اطلاعاتي پاكستان با نهادهاي امنيتي ايران انجام مي دهد و ارتباط تسليحاتي سپاه با طالبان است كه توسط سازمان اطلاعات پاكستان ناديده گرفته مي شود.
اميدوار بوديم كه پس از مسائل متعددي كه آمريكا در خاورميانه و به خصوص كشورهايي كه حتي حضور نظامي در آن ها داشته، اما وقايع طبق نقشه آمريكا پيش نرفته حالا استراتژيست هاي آمريكايي متوجه شده باشند كه آمريكا از چه شكافي ضربه مي خورد! چه در افغانستان و چه پاكستان و چه عراق و چه ايران زمان شاه سابق، آمريكا از شكاف امنيتي ضربه خورده است. سربازان آمريكايي در عراق حضور داشتند و بدون آن كه توجه كنند نهادهاي امنيتي دولت عراق توسط ايران ساخته و سازماندهي شد و اينك نتيجه اش را مي بينيد كه حتي دولت عراق را گروگان گرفته اند. واقعه مشابهي كه براي شاه ايران نيز پيش آمد و شاه با توصيه امريكا –و مشخصاً تيم برژنيسكي- تمام نهادهاي امنيتي اش را از طريق اسرائيل سازماندهي كرد كه نتيجه اش را همه ما مي دانيم چه شد كه تبعات آن هنوز براي مردم ايران و منطقه وجود دارد. دليل آن نيز روشن است، آمريكا سابقه فعاليت هاي امنيتي چنداني در خاورميانه ندارد و آن را از طريق سازمان هاي اطلاعاتي متحدان اش در منطقه اعمال مي كند و متحدان اش نيز تا مي توانند از اين مسأله سوء استفاده كرده و آمريكا را به بازي مي گيرند و كشور و مردم شان را هم قرباني مي كنند. اينك عربستان و قطر تغيير رفتار مثبت داده اند، اما پاكستان و البته اسرائيل همچنان طبق نقشه سابق شان پيش مي روند. اگر حالا متوجه شديد كه مهمترين متحدان تان – مشخصاً اسرائيل- در خاورميانه برايتان تهديد هستند، نه چين و روسيه و هر جا كه با توصيه شما، نهادهاي امنيتي اش با موساد همكاري كرده، پس از مدتي هم رژيم اش سقوط كرده و هم به حكومتي ياغي بدل شده، اين واقعه براي شما در سوريه و يمن و آذرباييجان و نقاط ديگر تكرار مي شود و متأسفانه اين مردم خاورميانه هستند كه تاوان اشتباهات مكرر آمريكا در نزديك سازي نهادهاي امنيتي اي كشورها به موساد را پس مي دهند و آمريكا آنقدر بر اين تكرار اشتباه اش اصرار دارد كه تو گويي خوش اش مي آيد، مدام از آن سوراخ گزيده شود و قصد تجديدنظر هم ندارد! اميدوارم پرزيدنت اوباما به اين مسأئل مهم توجه كرده و تجديدنظري پيرامون تحريم هاي خط لوله گاز مذكور و همين طور اصرار امريكا به ارتباط امنيتي كشورهاي منطقه با موساد داشته باشد.
