دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئيت علمي دانشگاه آبردين با رتبه پروفسوري
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
حالا توانستيد سطح عمليات و اقدامات نظامي تان را به آنچه به شما توصيه شده بود، برسانيد: ا- عمليات موثر در مناطق حساس و كليدي دشمن. 2-كمين و شبيخون بي وقفه در مناطق مختلف. 3-حمله به انبار مهمات و مخازن سوخت و غيره. 4-ضربه به مزدوران و مستشاران خارجي كه به جانيان اسد كمك مي كنند و در جنايت شان شريك اند. 5- و خلاصه شكار فرماندهان و مقامات رژيم اسد، به خصوص مقامات نظامي و امنيتي.
به اين مي گويند: گل كاشتيد. اما بازي مرگ و زندگي در سوريه هنوز تا پايان، راهي دشوار در پيش دارد. پيش از همه بايد بدانيد كه چگونه جنگ و صلح را به شكلي همزمان مديريت كنيد. كنفرانس ژنو 2 دورنمايي از موفقيت براي انتقال قدرت را نشان نمي دهد، چون فاصله اي كه دو طرف از هم گرفته اند، شكاف وسيعي را نشان مي دهد كه بعيد است حتي با پرش هاي “ديپلماسي خلاق آمريكايي” بتوان از روي آن گذشت. بنابراين، مديريت جنگ به همان ميزان اهميت دارد. اما مسأله آن است كه مديريت جنگ در سوريه به ميزان زيادي به مديريت كنفرانس ژنو 2 برمي گردد كه اگر حركات درست ائتلاف سوريه نباشد، از تسليحات گرفته تا تداركات و حتي كمك هاي انساندوستانه طي جنگ محروم خواهيد شد، چون جامعه بين المللي نيز چون هر طرفي، داراي خواسته ها و مطالباتي است كه بايد تأمين شود. از آنجايي كه، طي كنفرانس اخير دوستان سوريه، هر نوع تعهد شفاهي و كتبي پيرامون انتقال قدرت در كنفرانس ژنو 2 را با شرط رفتن اسد و رژيم بعث سوريه گرفتيد، مشكلي براي شركت در كنفرانس وجود نخواهد داشت و بايد در آن شركت فعال داشته باشيد. پيش بيني ام اين است كه اسد و حاميان اش با اين پيش شرط ها موافقت نكنند و بن بست گفتگوهاي سياسي، آمريكا و غرب را به سوي مقابله نظامي با رژيم اسد بكشاند، البته به شرط آن كه در كنفرانس ژنو 2 شركت كرده باشيد، و گرنه عدم موفقيت انتقال سياسي قدرت به پاي شما گذاشته مي شود و اين يك پيروزي براي اسد خواهد بود. به عبارتي ديگر، براي موفقيت و گذراندن سوريه از اين بحران نياز به درك درست از شرايط حاكم بر آن و شطرنجي حساب شده داريد، نه حرف هاي تكراري احساسي يا اظهار خستگي از وعده ها، بلكه نياز به مسئولانه برعهده گرفتن نقش هاي تان است. اشخاص عبوس، كهنه فكر و بدبين كساني نيستند كه بتوانند شما را از فاجعه سوريه نجات دهند و خواندن اعلاميه هاي اعتراض به جامعه جهاني اگر اين دو سال و اندي به شما كمك كرده بود، از اين پس نيز مي كند. سوريه در حال غرق شدن است و كساني آن را نجات نمي دهند كه داد و فرياد راه بياندازند يا ديگران را محكوم كنند كه عامل اين غرق شدگي بوده اند يا قهر كنند، بلكه كسي است كه شنا كردن و نجات غريق را بداند.
باري، دولت موقت ائتلاف سوريه براي تأمين مايحتاج ضروري مردم بايد هر چه زودتر تشكيل شود. نياز نيست تا كابينه اي كامل داشته باشيد، مهم آن است كه وزارتخانه هاي كليدي شروع به فعاليت كنند و هر اقدام ولو كوچكي كه در سازماندهي و برنامه ريزي نيروها انجام دهيد، در گذر از بحران انساني سوريه و سرماي سخت پيش روي حائز اهميت خواهد بود. ما با يك بحران انساني در سوريه روبرو هستيم كه اگر از هم اينك به استقبال تداركات براي آن نرويم، فاجعه رخ مي دهد. ظرفيت پذيرش آوارگان كشورهاي همسايه سوريه تمام شده است. همين تعدادي نيز كه هستند، براي تأمين نيازهاي شان به خصوص در زمستان كاستي هاي زيادي دارند كه بايد برطرف شود. بر شمار آورگان افزوده خواهد شد و بايد كشورهاي جهان هر يك بخشي از مسئوليت آن را برعهده بگيرند. كشورهاي غربي بايد به دو شكل آوارگان سوري را پذيرا شوند. به شكل دائمي و موقت. شمار پذيرش آوارگان سوري موقت بايد زياد باشد تا بار مضاعف آن از دوش كشورهاي همسايه سوريه برداشته شود. كشورهاي عربي ديگر، به ويژه كشورهاي حاشيه خليج بايد در اين پذيرش آوارگان سوري بسيار بيشتر مشاركت داشته باشند و آن ها امكانات مادي بسيار زيادي در اين زمينه دارند. آن دسته از كشورهاي بهار عربي نيز كه با بحران اقتصادي مواجه نيستند مي توانند در اين پذيرش آوارگان همكاري داشته باشند.
اما ارتش آزاد بايد دو اقدام جديد را نيز به كارهايش بيافزايد. نخست اين كه گروه هاي ميانه روي اسلام گرا را به سمت خود بكشد. اسلام گرايان تندرو و وابسته به القاعده، همان گونه كه ارتش آزاد را تحت فشار گذاشته اند، آنان را نيز تحت فشار قرار داده اند تا به ايشان بپيوندند. برخي از اين گروه ها نيز چون آنان را فعال تر يافته اند، به ايشان پيوسته اند. ارتش آزاد ضمن گفتگو با اسلام گرايان ميانه رو بايد برايشان روشن سازد كه اسلام گرايان تندرو آينده اي در سوريه و منطقه ندارند و پس از تعيين تكليف اسد، نوبت ايشان است، از اين سبب به نفع آنان است كه هم در جنايت ها و اقدامات غيرانساني شان شريك نشوند و هم به ارتش آزاد بپيوندند تا در سوريه آينده نقشي موثر و مفيد ايفاء كنند. دوم بايد تكليف برخي از مناطق تحت محاصره ارتش اسد را كه مردم در آن در مضيقه شديد هستند، روشن سازيد. يا بايد با تمركز حملات بر برخي از نقاط آن، محاصره را بشكنيد، يا تصميم جديدي بگيريد و با تخليه شبانه آن مناطق –همچون القصير- نيروها را به نقاط ديگر و آسيب پذيرتر ارتش اسد منتقل سازيد تا از آنجا به ايشان ضربه بزنند. اين موجب مي شود، هم مردم از محاصره بيرون آيند، هم بن بست در آن مناطق شكسته شود و هم نقاط جديدي از دشمن ضربه بخورد كه آمادگي اش را ندارد. فراموش نكنيد، كه شما قرار نيست كه چون ارتش اسد بار محنتي باشيد براي مردم و اصلاً بدين سبب اسلحه به دست گرفتيد كه از رنج ها و غم هاي مردم بكاهيد و اين هدف را همواره بايد پيش روي تان داشته باشيد و هر كجا كه احساس كرديد، حضورتان كمكي به حل مشكلات نمي كند و بر فشارهاي وارده بر مردم مي افزايد، بايد تغيير موضع دهيد و مردم در محاصره سوريه نبايد قربانيان گرسنگي و قحطي از بابت درگيري ارتش آزاد با ارتش اسد شوند و براي چند تكه زمين، آن هم طي جنگي كه به بن بست رسيده و اشغال هيچ منطقه اي در نتيجه كلي آن تغييري به وجود نمي آورد، مردم و به خصوص كودكان و زنان و غيرنظاميان از گرسنگي و قحطي بميرند. اگر جانيان اسد بدان وقعي نمي گذارند، اين نشانه اي ديگر بر تفاوت راه حق و باطل است كه راه باطل به هيچ اصول انساني و اخلاقي پايبند نيست، اما راه حق بدان ها پايبند است و حاضر است بابت شان بهايي نيز بپردازد و اجر معنوي راه حق در همين التزام با وجود دشواري هاست.
