آقای کاظمینی بروجردی نامه ای را در هشتمین محرمی که در زندان سپری می کنند نوشته اند و در آن تاکید کرده اند اکنون بر همه حسینیان زمان، واجب است که به هر نحوی که می توانند از هیئت حاکمه مستبد و زورگوی ایران تبری بجویند.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از بام آزادی متن کامل نامه یشان در زیر می آید:
هشتمین محرمی است که در گودال قتلگاه استبداد اسلامی، مخاطبت کل یوم عاشورا و کل ارض کرب و بلا و کل شهر محرم را دریافت می کنم، هزار و چهارصد سال قبل پدر بیست و هشتم این اسیر دیکتاتوری مذهبی، علیه دین حکومتی قیام کرد تا دیانت را از لوث سیاست یزیدی، تطهیر کند و بر سر اعتقادات الهی خویش، جان خود و خانواده و یارانش را تقدیم ربوبی نمود و امروز، همان تراژدی اسفناک و هولناک، تکرار گردید و این فرزند رسول الله در دفاع از آفریدگار مهربانی که در جایگاه اتهام قرار گرفته و با طرح مذهب دولتی و اعمال فشار و خشونت و خفقان به نام مقدسات توحیدی و مشروع نشان دادن جنایات ولایت مطلقه فقیه، به همان فجایعی مبتلا شده که پدران مظلوم و مقتولش، تاریخ بشری را نقش دادند.
اینک، محرم است و عزای حسینی که قربانی خودخواهی حکام ستمکار گردید، همان طوری که عبید الله بن زیاد، با نیرنگ و به عنوان حسین ابن علی با پرده پوشی و استتار و نقاب، وارد کوفه گردید تا از مقاومت مردم در امان باشد، انقلابیون خونخوار نیز، با شعار نهضت ما حسینی است، ملت متعصب به امام حسین را فریفتند و جامعه را به نفع مطامع نفسانی و پلید خود به سمت انهدام و انقراض حکومت وقت کشانیدند و بر کرسی حاکمیت نشستند و دمار از روزگار رعیت بی پناه و زمین خورده در آوردند.
اکنون بر همه حسینیان زمان، واجب است که به هر نحوی که می توانند از هیئت حاکمه مستبد و زورگوی ایران تبری جسته و برای نابودی مبلغان و مروجان و منادیان موضع دیانت ما عین سیاست ماست و بالعکس، دعا کنند که ایام وحشتناکی در پیش است و آینده فرزندان این آب و خاک مقدس، فاجعه آمیز خواهد بود، آنچنان سردمداران کفر و نفاق به غارت ثروتهای خدا داده این مردم پرداخته اند که سفره های صاحبان اصلی سرمایه های ملی، خالی شده و روز به روز به آمار فقرا و نیازمندان اضافه میگردد. خیل عظیم بیکاران و معتادان و زندانیان و بیماران فاقد قدرت درمان، فضای این مرز و بوم عزیز را تیره کرده و به طوری که پیری زودرس و افسردگی همگانی و بی انگیزگی در زندگی جوانان و صفهای طولانی طلاق، گستردگی قبرستانها، غبار فنا و نیستی بر خانه ها ریخته و آرزوی مرگ در همگان نهادینه گردیده، این پیشوای خداجویان عصر، از شکنجه گاه خود به هموطنان غریب و ضعیف خویش درود می فرستم و در این ماه خون و کشتار، قوت و قدرت و اعتلای هم میهنانم را مسئلت دارم و برای نجات کشورم از یوغ جلادان عمامه به سر و جانیان قبا پوش، اجدادم را به شفاعت می خوانم تا خالق لطیف و کریم، نصرت و عظمت برباد رفته را به این مملکت باز گرداند.
سید حسین کاظمینی بروجردی
زندان اوین – تهران – ایران
