بیست و نهمین جشنواره فیلم با نام «ایل چینما ریترواتو» از بعد از ظهر امروز شنبه ۲۷ ژوئن در بولونیای ایتالیا آغاز به کار کرد.
به گزارش بی بی سی، این جشنواره اهمیتی جهانی در نمایش آثار مرمت شده و تازه کشف شده تاریخ سینما و مشارکت جمعی مهمترین آرشیوهای فیلم دنیا دارد و به همین دلیل به آن لقب «بهشت سینمادوستان» و «جشنواره کن سینمای کلاسیک» دادهاند.
در این دوره از جشنواره در طی هشت روز، ۴۲۷ فیلم نمایش داده میشود. جشنواره در شش سینما، یک سالن اپرا و دو فضای باز برگزار میشود که ظرفیت کوچکترین آنها ۶۵ صندلی و بزرگترینشان ده هزار صندلی است. فیلمهای نمایش داده شده از چند ثانیه (فیلمهای اولیه) تا چهار ساعت و نیم (خاطرات عدالت ساختۀ مارسل افولس دربارۀ جنایات جنگی) طول زمانی دارند.
جیان لوکا فارینلی، مدیر فستیوال، میگوید: فقط اینجا در بولونیاست که تماشاگران میتوانند در بخشهایی غنی و به دقت طرحریزی شده دورههای مختلف تاریخ سینما را که تا امروز به ندرت دیده شده و یا به طور مناسب ارائه نشده است، مرور کنند.
بخشهای مختلف این جشنواره را تیمی بیست نفره از مورخان و کارشناسان سینما طراحی و برنامهریزی کردهاند.
این جشنواره همچنین برای نمایشهای شبانه فیلم در میدان اصلی شهر، پیاتزا ماجوره، شهرت دارد، جایی که هزاران تماشاگر از ساعت ده شب به تماشای کلاسیکهای تاریخ سینما روی پردهای که بخش عمدهای از یک ظلع میدان را اشغال میکند، مینشینند.
حضور ایران
در این دوره از جشنواره برای اولین بار فیلمخانه ملی ایران با نمایش آثار مرمت شده تازهاش، «گاو» و «اون شب که بارون اومد»، در کنار نمایش پرینتهای تازهای از «شب قوزی» و «یک اتفاق ساده» حضور دارد.
طبق یادداشتهای کاتالوگ ۳۶۰ صفحهای فستیوال، مرمت نگاتیوهای اصل دو فیلم ایرانی به طریق دیجیتال و با سرمایهگذاری فیلمخانه ملی ایران در شرکت پیشگامان سینمای آریا انجام شده است. این مرمت، به خصوص در مورد مستند کامران شیردل، «اون شب که بارون اومد» به خاطر صدمه دیدن نگاتیوهای اصل فیلم در مرحله ظهور در لابراتور با دشواریهای خاص خود همراه بوده است.
اما به گفتۀ متخصصان هر دو فیلم مرمت شده ایرانی با استانداردهای بینالمللی انطباق دارند و نمونههای خوبی از حفظ میراث سینمایی یک کشورند.