پیش کش به فرزندان سرزمینم ایران
بهبود ایمنی مدارس در برابر زلزله
تجربیات تلخ زمین لرزه های خونین و مرگ باری چون زمین لرزه ی اخیر ایتالیا در ماه اوت ۲۰۱۶، ترکیه در سال ۲۰۰۳، بم در سال ۲۰۰۳ که در آن بیش از ۲۵۰۰۰ نفر جان خود را از دست دادند، زمین لرزه ی رودبار و لوشان که در نتیجه ی آن حدود ۹۰٪ ویرانی ایجاد شد، زلزله ی ۱۹۷۷ که در اثر آن شهر تاریخی طبس نابود شد ، زمین لرزه ی بویین زهرا در سال ۱۹۶۲ که در آن بخشی از استان قزوین با خاک یکسان شد، همه و همه نشان می دهد که پیوسته زمین لرزه هایی در کشور ما و سرزمین های دیگر اتفاق می افتد و باعث فروریختن ساختمان های عمومی، ساختمان های مسکونی و همچنین ساختمان مدارس و مرگ تعداد زیادی بزرگسال و کودک بی گناه می شود.
پژوهش ها نشان می دهد که ایران پس از ایتالیا و ترکیه یکی از سه کشوری است که بالاترین خطر زمین لرزه را دارد. نوشته ای را که در مقابل دیدگان خود دارید ترجمه ی دو قسمت از کتاب “ایمنی مدارس در برابر زلزله” (Keeping schools safe in earthquakes, OECD 2004) است. این کتاب مجموعه ای است از پژوهش ها و مقالات در زمینه ی مقاوم سازی اسکلت ساختمان مدارس در برابر زمین لرزه . مطالب کتاب نمایانگر تلاش هایی است در زمینه ی ابتکارات موفقیت آمیز ایمنی در برابر زلزله در کشورهای در حال پیشرفت که می تواند رهنمودهایی باشد در جهت طرح برنامه های ایمنی مدارس و کاهش قابل توجه خطرات هنگام روی دادن زلزله. باشد تا شمار کمتری از هموطنان مان و خصوصا فرزندانمان که قسمت اعظم عمر خود را در مدرسه می گذرانند در امنیت بیشتری به سر برند.
آنچه در اینجا آمده است مربوط به قسمت های چهارم و پنجم این کتاب است که به زبان فارسی برگردانده شده است. این کتاب را چند سال پیش به ایران فرستادیم اما شوربختانه مسئولان در ایران از چاپ آن خوداری کردند. پس از ناامید شدن از چاپ کامل کتاب در میهنم بر آن شدم تا آنچه را که خود به فارسی برگردانده ام برای آگاهی و استفاده ی هم میهنانم بر روی نت بگذارم.
امیدوارم در آینده ی نزدیک دوستان دیگری که دست اندر کار بخش های دیگر کتاب بودند هم بتوانند ترجمه های خود را به همین ترتیب بر روی نت بگذارند تا در دسترس علاقمندان قرارگیرد.
زهرا شمس ـ نوامبر ۲۰۱۶
