بمب ساعتی در قلب شیراز: هراس از انفجار،خسته از بوی متعفن،زندگی روزمره مردم در کنار کارخانه روغن‌سازی

تصور کنید زمانی که در خانه خود نشسته اید، هر لحظه این هراس را داشته باشید که با انفجاری عظیم، خانه و محله شما به ناگهان با خاک یکسان شود.
این هراس، محدود به ساکنان شهرهای کشور جنگ زده عراق نیست. مردم بخشی از شیراز چند دهه است که با این حس هراس زندگی میکنند و علت آن نیز وجود یک کارخانۀ روغن سازی در قلب بافت شهری است. کارخانه ای که زمانی در کنار شهر قرار داشته و کم کم با افزایش جمعیت و توسعه شهر، در دل شیراز قرار گرفته است. مشکل از آنجایی آغاز میشود که مخازن بزرگ آمونیاک آن با توجه به عمر 60 ساله این کارخانه هر لحظه امکان دارد منفجر شوند. آمونیاک ماده شیمیایی بسیار بدبویی است [بویی که میتوان در توالت های عمومی استشمام کرد] و قدرت انفجاری بسیار بالایی دارد.
به گزارش خبرنامه ملّی ایراینان، سعید یکی از ساکنان شیراز درباره کارخانه روغن سازی مزاحم به ناظران خرگزاری فرانسه، میگوید: این کارخانه ده ها سال پیش ساخته شده است. کم کم با افزایش جمعیت و عدم مدیریت شهری، حالا دیگر در حاشیه شهر نیست در وسط شهر است. البته از همان ابتدا هم انتخاب جای آن بسیار بد بوده است. شما تصور کنید این کارخانه فقط چند صد متر با حافظیه شیراز فاصله دارد، با ورزشگاه فوتبال اصلی شهر نیز که درهمان زمان ها ساخته شده است، چند صد متر بیشتر فاصله ندارد.

مهمترین بحثی که درباره این کارخانه فرسوده مطرح است، مخازن آمونیاک این کارخانه قدیمی است. این مسئله به خودی خود بسیار خطرناک است، حالا به این مسئله، این نکته را اضافه کنید که طی سال های مختلف، در این کارخانه بارها آتش سوزی رخ داده است که برخی از آنها بازتاب خبری نیز داشته است و مردم فقط خوش شانس بوده اند که این آتش سوزی ها به منابع آمونیاک نرسیده تا فاجعه ای انسانی در شیراز رخ بدهد. اکنون در کنار این کارخانه، چند دانشکده، صدها خانه مسکونی، مسجد، ورزشگاه حافظیه، دو پارک محلی بزرگ و کوچک، هتل، بیمارستان، فروشگاه و مغازه وجود دارد. با انفجار این منابع آمونیاک تصور کنید که در صورت بروز انفجار چه بلایی سر ساکنان و عابران خواهد آمد، مردم این منطقه در شیراز گوئی کنار یک بمب ساعتی زندگی میکنند.