فضاپیمای سایوز پرکارترین، پراستفاده‌ترین و پرعمرترین فضاپیمای سرنشین‌دار جهان است. این فضاپیما در اوایل دهه شصت میلادی زیر نظر سرگئی کارالیوف ابتدا به منظور سفر انسان به ماه طراحی شد. پس از پایان مسابقه فضایی برای رسیدن به ماه، سایوز برای حمل فضانوردان شوروی سابق و سایر کشورها به ایستگاه‌های فضایی سالیوت و آلماز بکار رفت. در سال ۱۹۷۵ میلادی طی پروژه آزمایشی آپولو-سایوز نقش مهمی بازی کرد، و پس از آن وسیله اصلی برای رفت‌وآمد به ایستگاه فضایی میر بود. امروزه، گونه‌های جدید فضاپیمای سایوز برای فرستادن فضانوردان به مدار زمین و ایستگاه فضایی بین‌المللی بکار می‌روند. در آینده از سایوز برای سفر به ماه
در این مطلب قصد داریم به معرفی سرنشینان سایوز ام.اس-9 که از آن برای رفت و آمد به ایستگاه فضایی بین المللی استفاده می‌شود بپردازیم.
سرگئی پروکوریف
پروکوریف در 19 فوریه 1975 در سووردلوسک (یکاترینبورگ فعلی) متولد شد. پس از پایان دبیرستان به آموزشگاه عالی حمل و نقل هوایی نظامی تامبوف روی آورد و در سال 1997 با درجه مهندس- خلبان فارغ التحصیل گردید. گرچه در سال‌های 1997 به استخدام نیروی هوایی روسیه درآمد اما از سال 2002 تا 2005 همزمان با خدمت نظامی، در دانشگاه کشاورزی میچورینسک ادامه تحصیل داد.
در بهار سال 2010 پس از حدود دو هفته امتحانات مختلف جسمی و روانی به عنوان یکی از اعضای گروه جدید فضانوردان روسیه پذیرفته شد. با پایان آموزش‌های عمومی در 31 ژوئیه 2012 توانست از عهده امتحان‌های دشوار برآید و عنوان نامزد فضانوردی را به خود اختصاص دهد. پروکوریف از 6 اوت 2015، به عنوان مهندس پرواز به همراه اولگ اسکریپوچکا و تام پسکه تمرین‌هایی را آغاز کرد. این گروه در حقیقت جنبه پشتیبانی برای فضانوردان ماموریت‌های بعدی را داشتند تا اگر اتفاقی برای آنها افتاد و نتوانستند به فضا فرستاده شوند جایگزین شوند.
21 آوریل 2017 کمیسیون دولتی او را به عنوان فرمانده خدمه پشتیبان سایوز ام.اس-7 و خدمه اصلی ناو کیهانی سایوز ام.اس-9 انتخاب کردند. 28 نوامبر 2017 در مرکز فضانورد آموزش فضانوردان روسیه، با الکساندر گرست و ژانت اپس، امتحان جامع کار در بخش روسی ایستگاه فضایی بین‌المللی و در 29 نوامبر 2017، آزمون کار با سایوز ناو کیهانی را پس داد.
او متاهل است و یک دختر و یک پسر دارد.
الکساندر گرست
متولد 3 مه 1976 در کینزلسو، بادن- وورتمبرگ، آلمان و فارغ التحصیل دانشکده فنی اورینگن در سال 1995است. همچنین در اکتبر 1999، از دانشگاه کارلسروهه کارشناسی علوم فیزیک و ژئوفیزیک و در آوریل 2003، در زمینه ژئوفیزیک از دانشگاه ولینگتون، نیوزیلند دریافت کرد. در دسامبر 2003 از دانشکده فیزیک دانشگاه دانشگاه کارلسروهه در ژئوفیزیک و در سال 2010 دکترای خود را در علوم طبیعی از موسسه ژئوفیزیک دانشگاه هامبورگ گرفت.
گرست در 20 مه 2009، از سوی سازمان فضایی اروپا به عنوان فضانورد انتخاب شد و پس از اتمام دوره آموزش فضایی عمومی در یک مراسم رسمی که در 22 نوامبر 2010 در مرکز فضایی اروپا در کلن آلمان برگزار شد، گواهی فضانورد سازمان فضایی اروپا را دریافت کرد.
در سپتامبر 2010 به مرکز آموزش یوری گاگارین معرفی و برنامه کارآموزی خود را آغاز کرد که تا 14 نوامبر 2010 ادامه داشت و شامل آموزش زبان روسی، آشنایی در بخش روسی ایستگاه فضایی بین المللی، ناو کیهانی سایوز و لباس فضایی سوکول و همچنین پرواز در هواپیما ویژه تو-134 برای بررسی وضعیت کار در بی‌وزنی می‌شد.
24 اوت 2011 گزارش شد که به عنوان مهندس پرواز سایوز تی.ام.آ-13 ام، در قالب سی و نهمین گروه اعزامی به ایستگاه فضایی بین المللی انتخاب شده که قرار است در ماه مه 2014 پرتاب شود.
28 مه 2014 به عنوان پرواز مهندس ناو کیهانی سایوز تی.ام.آ-13ام به عنوان یک عضو گروه 40 و 41 ایستگاه فضایی بین المللی به همراه مهندس ماکسیم سورایف و گرگوری وایزمن به فضا پرتاب شد. سفینه آنها روز بعد با موفقیت به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شد. سفر وی تا 10 نوامبر2014 طول کشید و در طول پرواز، یک راهپیمایی فضایی به مدت 6 ساعت و 13 دقیقه داشت.
18مه 2016 مدیر سازمان فضایی اروپا ژان ویورنر در یک کنفرانس مطبوعاتی در شهر کلن انتصاب او به عنوان فرمانده گروه اعزامی 57 به زمان ایستگاه فضایی بین المللی را اعلام کرد. طبق اطلاعیه های بعدی الکساندر ساموکوتایف و ژانت اپس همراهان او بودند.
در اواخر نوامبر 2017 در مرکز آموزش فضانوردان اعلام شد همراه با سرگئی پروکوریف و ژانت اپس توانسته آزمون جامع بخش روسی ایستگاه فضایی بین‌المللی ناو کیهانی سایوز را سپری کند.
او برنده جایزه برند رندل برای تحقیقات برجسته از بنیاد تحقیقات علمی آلمان است همچنین نویسنده چندین مقاله در زمینه زلزله شناسی در مجلات علمی، علمی، مجله شناسی و مطالعات ژئوترمال و غیره است.
گرست به کوهنوردی، شنا، غواصی، دویدن، پریدن نمایشی با چتر نجات، شمشیربازی و پیاده روی علاقمند است. نام او به عنوان پانصد و سی و نهمین فضانورد جهان و یازدهمین فضانورد آلمان به ثبت رسید.
سرنا اونئون- چنسلور
متولد 9 آوریل 1976 در ایندیاناپولیس، ایندیانا است. در سال 1997، از دانشگاه جورج واشنگتن مدرک مهندسی برق، در سال 2001، مدرک دکتری پزشکی از مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس و در سال 2001، مدرک کارشناسی ارشد خود را در بهداشت عمومی از دانشگاه پزشکی تگزاس دریافت کرد.
قبل از ورود به جرگه فضانوردان به عنوان استادیار در دانشکده طب پیشگیری و بهداشت جامعه دانشگاه پزشکی تگزاس فعالیت داشت. وی همچنین با ناسا نیز به عنوان پزشک در برنامه شاتل فضایی، ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کرد و جزو خدمه حمایت‌های پزشکی فضانوردان در زمان بازگشت به زمین بود. همچنین معاون مدیر پزشکی برنامه ساخت سفینه فضایی جدید اویون انتخاب گردید.
در ژوئن 2009 به عنوان عضوی از بیستمین گروه فضانوردان ناسا انتخاب شد و پس از طی دوره دو ساله آموزش فضایی عمومی در ژوئیه 2011 به عنوان فضانورد واجد شرایط نامش به ثبت رسید. در اوایل ماه فوریه سال 2017، کمیته بین المللی گزینش فضانورد برای ایستگاه فضایی بین‌المللی اعلام کرد که او را به عنوان عضو گروه کیهان نوردان سایوز ام.اس-11 انتخاب کرده اند.
به گزارش ایسنا، اما در 18 ژانویه 2018 از مرکز آموزش فضانوردان گاگارین گزارش شد به عنوان یکی از اعضای خدمه اصلی ناو کیهانی سایوز ام.اس-9 جایگزین ژانت اپس شده است. او متاهل است و یک دختر دارد.
