علی جنتی وزیر مستعقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم، هنگام خداحافظی کردن از همکاران سابق اش در این وزارتخانه گفت: ” برخی به دنبال ایجاد فضائی در ایران هستند؛ که کسی نتواند تنفس کند. ” البته پیش از آنکه پسر احمد جنتی، دایناسور شورای نگهبان، به این مورد اعتراف نماید؛ همه می دانستند و می دانند، که در حکومت جهنمی رژیم این ناانسان ها، برای مردم عادی مملکت(غیر خودی ها)، کوچک ترین فضائی برای نفس کشیدن باقی نمانده است. اما گویا آش جنان شور شده، که آشپزها خودشان هم صدای شان در آمده و لب به اعتراض(البته به گونه غیر مستقیم آن)می گشایند. وی در همین جلسه تودیع، با لحن منتقدانه ای گفته است: ” برخی از امامان جمعه، به طور کلی با موسیقی و تئآتر مخالف اند.”!
این حضرات حتما فراموش کرده اند؛ که از خود خمینی دجال که در باره موسیقی استفتاء نمودند گفته بود؛ چنانچه جنبه غنائی نداشته باشد اشکالی ندارد.” حالا بیاید و ببیند، که مداحان اهل بیت، چگونه اشعار ترانه های عاشقانه خوانندگان معروف ایرانی را می دزدند؛ و با جایگزین کردن چند واژه مرثیه مانند، نوحه های خودشان را چنان با ” قر و قمبیله ” می خوانند؛ که زنجیر زنان و سینه زنهای مراسم عزاداری، باید به حالت ریتمیک و نزدیک به رقصیدن برای شهدای کربلا سوگواری کنند!
خمینی که به درک واصل شده، پس از مرگ او شارلاتان های دیگری مانند امامان نماز جمعه شهرهای ایران، بخصوص در مراکز استان های کشور، به ویژه آخوند های عوضی یی که در انتظار مرگ خامنه ای نشسته اند؛ تا بلافاصله عبای رهبری حکومت منفورشان را بر روی شانه های خویش بیندازند. آنقدر ابله تشریف دارند، که حتی به نکات واضح و مبرهنی، که در موقع برپائی همین جمهوری ننگین و ضدبشری اسلامی شان هم توجهی نمی کنند. آیا سرود های ” ایران ایران ایران، خون و مرگ و عصیان ” یا ” خمینی ای امام ، خمینی ای امام” یا ” شهیدم من ” و یا بقیه مزخرفاتی از این دست، را که خائنان به ایران و ایرانی(فرصت طلبان چپگرای کمونیست، یا مارکسیست های اسلامی) برای جا باز کردن در میان انقلابیون ساختند؛ و به شورشیان فریبخورده پیشکش کردند. را این ملاهای تازه به دوران رسیده ندیده بودند که با چه وسایلی نواخته شده بوده اند؟!
آیا آنها(آهنگ سازان و ترانه سرایان و سرودخوان های خائن به مملکت)، از وسایلی جز همین آلات و ابزار موزیک و موسیقی استفاده نموده بودند؟ چگونه است که آن موقع حلال و بدون اشکال بوده، اما حالا که ” خرشان از پل گذشته است ” و توبره ی آقایان پر از کاه و یونجه این مملکت اشغال شده به دست خودشان، که با مصلحت اندیشی های بریتانیای کبیر، و هزینه نمودن دموکرات های آمریکائی، به چنین دم و دستگاهی دست یافته اند. حالا که آخوند پنج زاری های سی و هشت سال پیش، که اکنون کمتر از پنج میلیارد در حسا ب های شان نیست. استفاده کردن از چنین وسایلی را آلات و ابزار ” لهو و لعب ” تعبیر می کنند؟!
حتما علی جنتی، در جلساتی که با این آخوندها داشته، سوابقی از مخالفت های این جانوران بی خرد و نادان، در باب به اجرا درآمدن هنر تئآتر در ایران را در ذهن خویش دارد که می گوید: ” برخی از امامان جمعه، به طور کلی با موسیقی و تئآتر مخالف اند.” ؛ البته می توان از مطرح شدن این مطالب، آن هم در شرایط مستعفی شدن وی نتیجه گرفت. که او تلاش می کند، تا که به مردم ایران برساند؛ که من در مورد این موضوع طرف شما هستم نه امامان جمعه و سایر مخالفان با تئآتر و موسیقی. اما اگر ایشان هم یک ذره شعور می داشت؛ باید از آنها بپرسد، چرا با هنر تئآتر مخالفت می کنید؟ آیا نمی دانید که همین ” تعزیه ” خودمان(نمایشات عزاداری و مرثیه خوانی مسلمان ها)، پدر هنر تئآتر در ایران است؟ آیا نمی دانید، که تعزیه خوان ها، با نواختن شیپور، که از ادوات موسیقی است؛ چقدر بر شور و هیجان تماشاگران تعزیه ها می افزاید؟ اگر تئآتر را از ایران برچینید، باید فاتحه ی تعزیه خوانی برای روزهای محرم و صفر(جهت بیشتر مسخ مذهبی کردن مردم بی خرد ایران) را هم خواند؟!
محترم مومنی
